สวัสดีค่ะ กระทู้แรกที่ตั้ง แล้วก็ยืมยูสเพื่อนที่ทำงานมาเขียนด้วย ผิดพลาดประการใด ขออภัยค่ะ
เข้าเรื่องเลยละกันนะคะ จขกท พบกับแฟนในที่ทำงานเดียวกัน ซึ่งเราใช้เวลาทำความคุ้นเคยไม่นานก็ตกลงเป็นแฟนกัน เพราะงานที่จขกท ทำนั้น มีแฟนคนนี้เป็นคนเทรนให้ตลอด หลังจากตกลงเป็นแฟน จขกท ก็มาทราบว่าแฟนจขกท ขอใช้ชื่อย่อว่า พี นะคะ พีพึ่งเลิกกับแฟนที่อยู่ที่ทำงานเดียวกันไปไม่นานก่อนที่จขกท จะเข้ามาทำงานที่นี่ ขออนุญาตใช้ชื่อเค้าว่า มิ้น คือ มิ้นกับพีคบกันมา แล้วมิ้นก็ไปมีชายอื่น จนพีตัดสินใจเลิก จขกท รู้เรื่องก็ถามพีว่า จบแน่นอนแล้วใช่มั้ย เพราะเราต้องทำงานร่วมกันสามคน จขกท ไม่อยากมีปัญหา โอเค พีบอกว่าจบค่ะ ทีนี้พอมิ้นรู้ว่าเราตกลงเป็นแฟนกันคบหากันแบบเปิดตัว
มิ้นค่อนข้างไม่พอใจค่ะ อารมณ์ยังหวงพีอยู่ จขกท ก็ไม่ได้สนใจค่ะเพราะคนของเราบอกว่าจบคือจบ จนเช้าวันนึง มีโพสท์อิทแปะไว้ที่โต๊ะทำงานของทั้งพีกับจขกท ว่า "อย่าคิดนะว่าจะคบกันได้นาน แต่ก็ยินดีด้วย ผีเน่าโลงผุ" เอ๊ะ เจอแบบนี้จขกทก็ไม่ยอมค่ะ เพราะไม่มีใครนอกจากมิ้น และอีกอย่าง จขกทก็ ไม่เคยไปล่วงเกินมิ้นก่อน จขกทเลยเดินไปแผนกมิ้นค่ะ ถามตรงๆเลยว่าทำแบบนี้ทำไม มิ้นบอกว่า ขอให้รักกันจนตายนะ อีดกทง - -? จขกท ไม่อยากหัวเสียก่อนทำงานค่ะ เลยเตือนว่าอย่ามาล้ำเส้นกันอีก เธอเลิกกับเค้าเพราะเธอมีคนใหม่เอง อย่ามาออกอาการเหมือนสุนัข หลังจากนั้นมีอีกหลายเหตุการณ์ที่มืนมารังควานค่ะ แต่ก็พยายามใจเย็นที่สุด จนเหตุการณ์ก็เริ่มราบรื่นดีค่ะ
ผ่านไปได้ 4-5 เดือน ทีนี้ ประเด็นอยู่ตรงนี้ค่ะ ....
จขกท โดนหัวหน้าสั่งให้ไปดีลกับลูกค้าซึ่งอยู่ตวจ. ก็ไปอยู่ที่นั่น ก่อนไปก็เตรียมทุกอย่างให้คุณพีเรียบร้อยค่ะ เก็บห้อง ทำความสะอาด เตรียมอาหารแช่แข็ง เพราะคุณพีไม่ชอบออกไปซื้อและทำเองไม่เป็น ซักผ้ารีดผ้าให้เค้า เพราะเราจะไม่อยู่อาทิตย์นึง สองวันแรกที่ไปผ่านไปด้วยดีค่ะ ลืมบอกไปว่าจขกทกับแฟนหวงกันมากค่ะ ก็จะโทรคุยตลอด จขกทจะรอให้พีหลับแล้วค่อยวางสาย เป็นแบบนี้สองคืนค่ะ จนคืนที่สาม เราก็รอให้เค้าหลับตามปกติค่ะ แต่ .... เชื่อมั้ยคะว่าเซนส์มา จริงๆค่ะ อยู่ดีๆคือเรารู้สึกได้ว่าต้องมีอะไรไม่ปกติค่ะ หลังจากวางสายไปครึ่งชม โทรกลับไป สายซ้อนค่ะ !!!! แล้วไม่รับด้วยนะคะ
เราก็เริ่มระแวงละค่ะ สุดท้ายเค้าโทรกลับมาว่า ลูกค้าใหญ่โทรมาคุย ชวนดื่ม แกมีปัญหานิดหน่อยนะที่รัก โอเค เราก็เชื่อเป็นควายเลยค่ะ แต่ในใจแอบคิด นี่มันตี1 ลค.จะโทรมาตอนตี1เนี่ยนะ แต่ก็ปล่อยผ่านค่ะ วันที่สี่ค่ะ วันนี้เซนส์มาแรงจริงๆค่ะ จขกท รู้สึกว่าพีกับมิ้นยังคุยกันอยู่ เพราะบังเอิญพี่อีกคนโทรมาบรีฟงาน ก็หลุดปากมาว่า "ไม่มีแกอยู่กินข้าวด้วยหลายวัน เหง๊าเหงา เจ้าพีต้องจำใจทำงานกับภรรยาเก่า" แค่สันนิษฐานนะคะ แต่คิดว่าเป็นไปไม่ได้ เพราะพีเกลียดมิ้นมากค่ะ เค้าจะบอกให้หยุดพูดเรื่องมิ้นทุกครั้ง เวลาจขกท หึงหรือแหย่เค้าเล่น แต่วันนี้ไม่รู้เป็นยังไงค่ะ คิดแต่เรื่องพีกับมิ้น จนตกกลางคืน จขกทเลยถามคุณพีตรงๆว่า " เธอยังคุยกับแฟนเก่าเธออยู่เหรอ? " พีเงียบค่ะ ก่อนจะหัวเราะออกมาดังมากๆค่ะ แล้วพูดว่า "ที่รัก ไปทำงานหลายวันคิดถึงผมจนคิดมากขนาดนี้เลยรึไง กลางวันก็ทำงาน งานยุ่ง เธอก็รู้นะ กลางคืนก็รอเธอส่งนอน จะมีเวลาที่ไหน" โอเค เราโล่งค่ะ คิดว่า เห้อออ นี่เราคงคิดมากไปจริงๆนะ แต่ค่ะ แต่ แต่ก็ยังเชื่อในเซนส์ตัวเอง จนวันสุดท้ายที่กำลังจะกลับค่ะ (กลับก่อนกำหนด2วัน พีไม่รู้ค่ะ) เป็นวันศุกร์ พี กับมิ้นไม่มาทำงานค่ะ !!!!! เอาละไง ยังไง คิดไปต่างๆนานา ขอให้สิ่งที่คิดไว้ไม่เกิดขึ้นจริง รีบบึ่งรถกลับกทมค่ะ ........ แล้วทุกสิ่งที่คิดไว้ มันใช่หมด
ฝังใจเรื่องแฟนกับแฟนเก่าของเค้า ผู้หญิงลืมความเจ็บได้เร็วขนาดนั้นเลยเหรอคะ
เข้าเรื่องเลยละกันนะคะ จขกท พบกับแฟนในที่ทำงานเดียวกัน ซึ่งเราใช้เวลาทำความคุ้นเคยไม่นานก็ตกลงเป็นแฟนกัน เพราะงานที่จขกท ทำนั้น มีแฟนคนนี้เป็นคนเทรนให้ตลอด หลังจากตกลงเป็นแฟน จขกท ก็มาทราบว่าแฟนจขกท ขอใช้ชื่อย่อว่า พี นะคะ พีพึ่งเลิกกับแฟนที่อยู่ที่ทำงานเดียวกันไปไม่นานก่อนที่จขกท จะเข้ามาทำงานที่นี่ ขออนุญาตใช้ชื่อเค้าว่า มิ้น คือ มิ้นกับพีคบกันมา แล้วมิ้นก็ไปมีชายอื่น จนพีตัดสินใจเลิก จขกท รู้เรื่องก็ถามพีว่า จบแน่นอนแล้วใช่มั้ย เพราะเราต้องทำงานร่วมกันสามคน จขกท ไม่อยากมีปัญหา โอเค พีบอกว่าจบค่ะ ทีนี้พอมิ้นรู้ว่าเราตกลงเป็นแฟนกันคบหากันแบบเปิดตัว
มิ้นค่อนข้างไม่พอใจค่ะ อารมณ์ยังหวงพีอยู่ จขกท ก็ไม่ได้สนใจค่ะเพราะคนของเราบอกว่าจบคือจบ จนเช้าวันนึง มีโพสท์อิทแปะไว้ที่โต๊ะทำงานของทั้งพีกับจขกท ว่า "อย่าคิดนะว่าจะคบกันได้นาน แต่ก็ยินดีด้วย ผีเน่าโลงผุ" เอ๊ะ เจอแบบนี้จขกทก็ไม่ยอมค่ะ เพราะไม่มีใครนอกจากมิ้น และอีกอย่าง จขกทก็ ไม่เคยไปล่วงเกินมิ้นก่อน จขกทเลยเดินไปแผนกมิ้นค่ะ ถามตรงๆเลยว่าทำแบบนี้ทำไม มิ้นบอกว่า ขอให้รักกันจนตายนะ อีดกทง - -? จขกท ไม่อยากหัวเสียก่อนทำงานค่ะ เลยเตือนว่าอย่ามาล้ำเส้นกันอีก เธอเลิกกับเค้าเพราะเธอมีคนใหม่เอง อย่ามาออกอาการเหมือนสุนัข หลังจากนั้นมีอีกหลายเหตุการณ์ที่มืนมารังควานค่ะ แต่ก็พยายามใจเย็นที่สุด จนเหตุการณ์ก็เริ่มราบรื่นดีค่ะ
ผ่านไปได้ 4-5 เดือน ทีนี้ ประเด็นอยู่ตรงนี้ค่ะ ....
จขกท โดนหัวหน้าสั่งให้ไปดีลกับลูกค้าซึ่งอยู่ตวจ. ก็ไปอยู่ที่นั่น ก่อนไปก็เตรียมทุกอย่างให้คุณพีเรียบร้อยค่ะ เก็บห้อง ทำความสะอาด เตรียมอาหารแช่แข็ง เพราะคุณพีไม่ชอบออกไปซื้อและทำเองไม่เป็น ซักผ้ารีดผ้าให้เค้า เพราะเราจะไม่อยู่อาทิตย์นึง สองวันแรกที่ไปผ่านไปด้วยดีค่ะ ลืมบอกไปว่าจขกทกับแฟนหวงกันมากค่ะ ก็จะโทรคุยตลอด จขกทจะรอให้พีหลับแล้วค่อยวางสาย เป็นแบบนี้สองคืนค่ะ จนคืนที่สาม เราก็รอให้เค้าหลับตามปกติค่ะ แต่ .... เชื่อมั้ยคะว่าเซนส์มา จริงๆค่ะ อยู่ดีๆคือเรารู้สึกได้ว่าต้องมีอะไรไม่ปกติค่ะ หลังจากวางสายไปครึ่งชม โทรกลับไป สายซ้อนค่ะ !!!! แล้วไม่รับด้วยนะคะ
เราก็เริ่มระแวงละค่ะ สุดท้ายเค้าโทรกลับมาว่า ลูกค้าใหญ่โทรมาคุย ชวนดื่ม แกมีปัญหานิดหน่อยนะที่รัก โอเค เราก็เชื่อเป็นควายเลยค่ะ แต่ในใจแอบคิด นี่มันตี1 ลค.จะโทรมาตอนตี1เนี่ยนะ แต่ก็ปล่อยผ่านค่ะ วันที่สี่ค่ะ วันนี้เซนส์มาแรงจริงๆค่ะ จขกท รู้สึกว่าพีกับมิ้นยังคุยกันอยู่ เพราะบังเอิญพี่อีกคนโทรมาบรีฟงาน ก็หลุดปากมาว่า "ไม่มีแกอยู่กินข้าวด้วยหลายวัน เหง๊าเหงา เจ้าพีต้องจำใจทำงานกับภรรยาเก่า" แค่สันนิษฐานนะคะ แต่คิดว่าเป็นไปไม่ได้ เพราะพีเกลียดมิ้นมากค่ะ เค้าจะบอกให้หยุดพูดเรื่องมิ้นทุกครั้ง เวลาจขกท หึงหรือแหย่เค้าเล่น แต่วันนี้ไม่รู้เป็นยังไงค่ะ คิดแต่เรื่องพีกับมิ้น จนตกกลางคืน จขกทเลยถามคุณพีตรงๆว่า " เธอยังคุยกับแฟนเก่าเธออยู่เหรอ? " พีเงียบค่ะ ก่อนจะหัวเราะออกมาดังมากๆค่ะ แล้วพูดว่า "ที่รัก ไปทำงานหลายวันคิดถึงผมจนคิดมากขนาดนี้เลยรึไง กลางวันก็ทำงาน งานยุ่ง เธอก็รู้นะ กลางคืนก็รอเธอส่งนอน จะมีเวลาที่ไหน" โอเค เราโล่งค่ะ คิดว่า เห้อออ นี่เราคงคิดมากไปจริงๆนะ แต่ค่ะ แต่ แต่ก็ยังเชื่อในเซนส์ตัวเอง จนวันสุดท้ายที่กำลังจะกลับค่ะ (กลับก่อนกำหนด2วัน พีไม่รู้ค่ะ) เป็นวันศุกร์ พี กับมิ้นไม่มาทำงานค่ะ !!!!! เอาละไง ยังไง คิดไปต่างๆนานา ขอให้สิ่งที่คิดไว้ไม่เกิดขึ้นจริง รีบบึ่งรถกลับกทมค่ะ ........ แล้วทุกสิ่งที่คิดไว้ มันใช่หมด