อายุ 36 ครับ สูบบุหรี่ตั้งแต่อายุ 16 ปี สูบไม่เยอะ แต่ ช่วงเรียนจบและทำงานที่ผ่านมา สูบวันละซองครับ เวลาอยู่ที่ทำงาน จะไม่ค่อนสูบครับ จะสูบตั้งแต่ตื่นนอนสูบตอนเข้าทำธุระในห้องน้ำ สูบหลังมื้ออาหาร หลังเลิกงานก็สูบ เวลาไม่มีอะไรทำก็สูบ สูงตั้งแต่ บุหรี่ แอลเอ็ม ซองละ 29จนถึงปัจจุบัน ปาาไป 66 เวลามีบุหรี่ใหม่ก็ลองเรื่อยๆ เคยคิดว่าถ้าบุหรี่ซองละ 100 จะเลิกสูบ แต่พอ มาร์โบโร่อาร์คติคแบล็ค ซองละ 130 ก็ยังสูบ มันเป็นความเคยชิน ที่ต้องสูบ พยายามเลิก มา3 ครั้ง ก็กลับไปสูบต่อ ช่วง 3 ปีที่ผ่านมาไปตรวจสุขภาพ เอกซเรย์ตั้งแต่จมูกถึงปอด หมอบอก น่าจะมีปัญหากับโพรงจมูก แล้วก็เราสังเกต ฟิล์มเอ็กซเรย์ที่ปอดที่เริ่มจาง กลัวนะ แต่ก็ยังสูบต่อ สค57 เริ่มออกกำลังกายวันละชั่วโมง เริ่มสูบน้อยลง นึกในใจ เรามาถูกทางละ  จนกระทั่งเรามีแรงบันดาลใจ มีผู้ชายผู้หญิงที่ทำให้เราเปลี่ยน (ที่ผ่านมา พ่อแม่ พี่น้อง แฟน เตือนด้วยความรัก เราไม่เชื่อ) วันที่ 12/2/58 ไปออกกำลังกายครับ สวนสุขภาพ ผู้ชายคนนึงออกกำลังกายเสร็จ ยืนสูบบุหรี่ ลมก็พัดมาทางเรา ควันเข้าจมูก เราเริ่มไอ เค้าสูบบุหรี่อีกพักก็ดับบุหรี่ ในใจตอนนั้นคิดว่า ถ้าเราสูบเองยังผ่านก้นกรอง แต่นี่ควันบุหรี่เต็มๆ เริ่มรู้สึกว่า ผู้ชายคนนี้เห็นแก่ตัว ออกกำลังกายต่ออีกซักพัก มีทอมเด็ก มากะผู้หญิงคนนึง อ้วนๆ ดำๆ ใสผ้าปิดจมูก เรานึกในใจ เค้าคงไม่สบาย แล้วผู้หญิงคนนั้นดึงผ้าปิดจมูกออก แล้วเริ่มสูบบุหรี่ ระยะตรงนั้น ห่างจากเรา 2 เมตร เราเลยย้ายมาออกกำลังกายอีกที่นึง ยัง เค้ายังตามมาสูบบุหรี่อยู่ใกล้ ๆ ในใจเราตอนนี้ เริ่มเกลียดผู้หญิงคนนี้ละ และเราก็คิดว่า  เฮ้ยนี่มันสวนสุขภาพ ทุกคนต้องการอากาศที่บริสุทธิ์ ออกกำลังกายครบชั่วโมง ขับรถกลับบ้าน ตลอดทางที่กลับ คิดแล้วก็เกลียด 2 คนนั้นมาก นึกในใจถ้าไม่สูบ มันจะตายมั้ยไอ้บุหรี่เนี่ย ก็เริ่มแช่งครับ แช่งตัวเอง ว่า ขอให้กูพบความวิบัติ ขอให้กูไม่มีความสุขใดๆ ในชีวิต ถ้ากูยังสูบบุหรี่อยู่  ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไร กลับถึงบ้านนั่งมอง ซองบุหรี่ อีกทั้งบุหรี่ที่เพิ่งไปซื้อมาจากหาดเล็ก 4 คอตตอน นึกถึงความวิบัติ ขนที่เขื่ยบุหรี่ทุกชิ้นที่อยู่ในบ้านทิ้งเลยครับ อาบน้ำครับ รีบนอน ผ่านไปได้ 1 คืน ตอนเช้า ไงครับ ก็ถ่ายไม่ออก ก็รีบอาบน้ำ แล้วออกไปทำงาน ดื่มแต่นมเปรี้ยวครับ เพื่อให้ถ่าย นึกในใจ นมเปรี้ยวอ่ะน่าจะช่วยได้ แล้วทำงานปกติ ตอนเย็นไปออกกำลังกาย ครบสัปดาห์หลังจากที่เลิกบุหรี่ ขนไปให้เพื่อนๆ ที่ทำงานที่เค้าสูบบุหรี่ครับ รู้สึกผิดนิดหน่อย แต่น่าจะช่วยให้เพื่อนเค้าประหยัด จากวันนั้นจนถึงวันนี้ เลิกถาวรละครับ ไม่คิดจะกลับไป ตอนนี้เหรอครับ ไม่ต้องเป็นที่รังเกียจของคนที่ไม่สูบละ ไม่ต้องเสียเวลา ไม่ต้องมีกลิ่นติดตัวติดเสื้อ ไม่ต้องเสียตัง ว่าไปแล้วข้อดีมันเยอะน้อ แปลก ที่พลังของความเกลียด มันแรง จนทำให้เราสามารถทำได้ในสิ่งที่คิดว่าไม่ได้ ทุกวันนี้สุขภาพดีครับ เราต้องขอบคุณผู้ชายกับผู้หญิง 2 คนนั้นใช่มั้ยครับ