คือผมแอบชอบเพื่อนมาได้ซักพัก แต่เค้ามีแฟนอยู่แล้ว พักหลังๆเราก็สนิทกันมากขึ้น ไปไหนด้วยกันบ่อย มีไรก็พูดให้ฟังกัน จนมาถึงวันนึงที่ผมต้องพูดความจริง แต่ก่อนจะพูดก็รู้อยู่ในใจว่าเค้ามีแฟนแล้ว อย่ายุ่งกะเค้าเลย แต่ผมก็ไม่สามารถห้ามความรู้สึกนั้นได้ จึงอยากถามและพูดมันออกไป แต่ผมก็รู้นะ ถ้าพูดมันออกไปเราอาจได้เสียเพื่อนไปเลยก็ได้ จนมาวันหนึ่ง จากที่เราคุยกันมาตลอด ก็เริ่ม ตอบกันบ้าง ไม่ตอบกันบ้าง ผมก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ผมจึงถามเรื่องนั้นว่ารู้สึกยังไง เป็นอะไร อยากพูดอะไรไหม ก็ประมาณว่าเค้าอึดอัดมากกะสิ่งที่ผมทำและสิ่งที่ผมเป็นอยู่ตอนนี้ เค้าบอกว่าอย่าทำเค้าอึดอัดได้ไหม เค้าก็ขอโทษที่เค้าเป็นแบบนี้ และที่ทำแบบนี้เพราะมีแฟนแล้ว และเค้าก็ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีๆแต่เค้าก็ให้ไรไม่ได้นอกจากคำว่าเพื่อน และเค้าก็ขอออกห่าง และหายไป เพราะเค้าไม่ชอบอะไรที่อึดอัด และเค้าก็ขอเวลาแปป และบอกกับผมว่า เมื่อไหร่ที่ไม่รู้สึกอะไรกับกูแล้วค่อยทักมา.            ผมก็คิดและหาคำตอบอยู่ว่า เราจะกลับมาเป็นเพื่อนกันอีกได้ไหม?                                                                                                                                                             แต่ผมบอกเลยว่าผมรู้สึกผิดมาก อยากขอโทษอะไรที่ทำลงไป ที่ทำให้ต้องอึดอัดใจ ลำบากใจ เศร้าใจ ขอโทษจริงๆ ผมได้แต่ด่าตัวเองว่าทำไปได้ไง ทำไมถึงพูดแบบนั้นก็รู้ว่าเค้ามีแฟนแล้ว แต่เรื่องของความรู้สึกพวกคุณคงเข้าใจนะครับว่ามันห้ามกันไม่ได้จริงๆ