ตอนที่เรายังไม่ตั้งท้อง ชีวิตมีความสุขเสียจริง ทำงานมีเงิน เงินเดือนเดือนละ 4-5 หมื่น
แต่พอเราท้องเท่านั้นแหละ ทุกอย่างเปลี่ยนไป
เริ่มจากสามีเราก่อน เขาขอเลิกกับเราตั้งแต่เราท้อง 3 เดือน ทั้งน้อยใจทั้งเสียใจไม่เขาใจว่าเราตัดสินใจผิดมาหรอที่เราขอเก็บลูกไว้
1 ในเหตุผลที่เขาขอเลิกส่วนนึงเพราะเราท้อง อีกหนึ่งเหตุผล เขาจะไปแต่งงานกับผู้หญิงอีกคนที่สวยแล้วรวยกว่าเรา เราเข้าใจค่ะ
ว่าความรักมันห้ามกันไม่ได้ เขาบอกให้เราไปเอาออก แต่เราไม่ทำค่ะ เถียงกันอยู่พักใหญ่เขาเลยยอม โดยตกลงกันว่า
ให้สามีเรา ส่งเงินให้เราใช้เพราะเราทำงานไม่ได้ ถ้าเราช่วยเหลือตัวเองได้เรากับลูกจะไม่รบกวนอีก

ส่วนแม่เรา ก็มีสามีใหม่ค่ะ แต่สามีเขาไม่รู้ค่ะว่าเราเป็นลูก เขาบอกกับแฟนเขาเสมอว่า เราเป็นแค่เด็กที่ทำงานเท่านั้น
ก่อนเราท้องนะ เขาดีกับเรามาก ดูแลเอาใจใส่ทุกอย่าง จนเราท้องนี่แหละเขาให้เราเอาออกค่ะ แต่เราขอเอาไว้เพราะเราก็รักลูกของเรา
เขาก็โอเค แต่มันกลับแย่ลงเรื่อยๆเพราะตอนเรายังไม่ท้องเรามีเงินซื้อนั่นนี่ให้เขาตลอด ซึ่งเขาชอบมาก
แม่เริ่มไม่อะไรกับเราแล้วค่ะ พูดจาบางทีก็มีน้ำเสียง เหมือนเราเป็นตัวน่าเบื่อน่าลำคาน ไม่มีประโยชน์อะไรประมานนี้
จนล่าสุดเรามีปากเสียงกันเรื่องเงินแค่ไม่ถึงพัน เขาบอกว่าเขาจะย้ายไปอยู่ที่อื่นละ ดูแลตัวเองไปละกัน อืมดีขึ้น
เขาคงรักแฟนเขามากกว่าเราจริงๆ ถึงกับทิ้งเราไปอยู่กับแฟนเขา เราก็บอกว่าตามใจ แค่นั้นค่ะ ไม่มีไรจะพูด

ส่วนพ่อเรา เราไม่ค่อยได้เจอกันหรอกค่ะ จนล่าสุดเขามาหาเรา เขารู้ว่าเราท้องค่ะ เขาก็ถามๆๆๆเรื่องแหนเราทุกอย่าง
แต่เราไม่กล้าบอกค่ะ ไม่อยากให้พ่อรุ้ว่าเราทูกทิ้ง พ่อเราพูดออกมาคำนึงว่าเขาอาย อายที่เราท้อง คนนั้นคนนี้เอาไปพูด
จนเขาอาย วันนั้นเราพูดไรไม่ออกค่ะ ได้แต่เก็บความรุ้สึกทุกอย่างไว้ในใจ

ทำไมค่ะ เราตัดสินใจไม่ทำแท้งเราดูผิดมากเลยหรือแล้วทำไมทุกคนต้องเป็นแบบนี้ด้วย เราเหลือตัวคนเดียวกับลูกในท้องจริงๆ
ชีวิตต่อไปไม่รุ้จะเป็นอย่างไรเลย ถ้าสักวันนึงผู้หญิงที่สามีเราจะไปแต่งงานด้วยเขารับรู้ขึ้นมาเราจะทำไง
ตอนนี้เราทำได้แค่ อดทนขอเงินสามีเก่าเราใช้ไปก่อน จนกว่าจะคลอดแล้วช่วยเหลือตัวเองได้

เรื่องก็มีเท่านี้ค่ะ ยังไงก็ขอความเห็นจากทุกท่านด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ