" กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !!! "
" เห้ย..!! อะไน่ะ " " อ้อ.. อ้อ.. เกิดอะไรขึ้น " ผมถามออกไปด้วยความกระวนกระวาย แต่ก็ยังคงไม่มีเสียงใดๆตอบกลับมา...!!!
" ตู๊ดด ตู๊ดด ตู๊ดด "
แย่ล่ะ !! อยู่ๆสายก็ถูกตัดไป บางที7-11อาจจะถูกโจรปล้น ทำไงดี !! อ้อกำลังอยู่ในอันตราย.. ผมไม่รีรอ รีบดิ่งมาที่7-11ทันที่ โชคดีที่หอพักที่ผมอยู่ อยู่ไม่ไกลจากที่นั้นมากนัก เมื่อวิ่งมาด้วยอัตราเร็วเต็มที่ เพียงแค่5นาทีผมก็มาหยุดอยู่ที่หน้า7-11แล้ว
ผมหายใจหอบด้วยความเหนื่อย หยุดพักหายใจครู่หนึ่ง แล้วค่อยๆย่องเข้าไปใน7-11ที่ตนคุ้นเคยอย่างใจเย็น หันซ้ายแลขวาว่ามีสิ่งใดผิดปกติหรือไม่ ทันใดนั้นผมก็พบกับโทรศัพท์ของอ้อ ที่หล่นกระจัดกระจายอยู่บนพื้น ตัวโทรศัพท์อยู่อีกทาง แบตเตอร์รี่กระเด็นไปอีกทาง ฝาครอบก็อยู่อีกทางหนึ่ง แสดงให้เห็นว่ามันน่าจะหล่นร่วงลงมาอย่างแรง ไม่ได้การ..!! บางทีอ้ออาจจะโดนทำร้ายร่างกายด้วยก็เป็นได้ เมื่อผมคิดได้ดังนั้น ผมก็ตัดสินใจที่จะออกไปถามผู้คนข้างนอก เผื่อป้าขายข้าวแกงหน้า7-11จะพอเห็นเหตุการณ์อะไรบ้าง

ผมลุกขึ้นมา ยังไม่ทันจะได้หันหลังกลับ ก็ได้ยินเสียงๆหนึ่ง เสียงที่ผมคุ้นเคย..
" อ้าว.. ไหนว่าปวดหัวไงพี่ดิน " ผมรีบหันกลับมาอย่างรวดเร็ว ใช่..มันเป็นเสียงของอ้อ เธอค่อยๆเดินออกมาจากห้องพักพนักงานอย่างช้าๆ มือข้างหนึ่งจับบานประตูไว้แน่น ผมสังเกตุเห็นรอยฟกช้ำที่หัวเข่าข้างขวาของเธอ เธอได้รับบาดเจ็บ !!
" อ้อ.. เป็นอะไรมากไหม " ผมรีบเข้าไปประคองเธอทันที และพยุงให้เดินมานั่งที่หน้าเคาน์เตอร์
" ก็ไม่มากหรอกพี่ แค่หัวเข่าช้ำนิดหน่อย เวลาเดินมันก็จี๊ดๆอ่ะ " เราต่างก็มองไปที่หัวเข่าของอ้อ มันเขียวช้ำอย่างเห็นได้ชัด
" มีใครมาทำอะไรอ้อรึป่าว " ผมเงยหน้าขึ้นมามองใบหน้าเพียงด้านข้างของเธอ และถามเธอด้วยความเป็นห่วง
" ป่าวนี้คะ มีอะ.. " เมื่อนั้นเองที่อ้อก็เงยหน้าขึ้นมามองผมพอดี เราสบตากันเพียงเสี้ยววิเท่านั้น แล้วเธอก็รีบหันขวับ ก้มหน้ากลับไปเหมือนเดิม " ม..มีอะไรหรอคะพี่ดิน " เธอยังคงก้มหน้านิ่ง มือกำแน่นที่กางเกงขาสั้นสีดำนั้น ถ้าผมตาไม่ฝาดหรือคิดไปเอง ผมว่าเธอหน้าแดงอย่างเห็นได้ชัด บางทีเธออาจจะไม่สบายด้วย แต่แกล้งทำเป็นสบายดีอยู่ก็ได้
" ไม่มีใครมาทำอะไรอ้อก็ดีแล้วแหละ แล้วไปทำอีท่าไหนถึงได้แผลมาล่ะห๊ะ "
" พอดีตอนคุยกับพี่อ่ะ หนูปีนบันไดไปจัดของชั้นบนสุดนู้นอยู่ แล้วยืนผิดท่ามั้งก็เลยล้มลงมา ได้แผลอย่างที่เห็นนี้แหละคะ โทรศัพท์ก็ร่วงกระจัดกระจาย สายก็เลยตัดไป " เธอบอกพร้อมทั้งทำท่าทางประกอบ
" อ๋อ.. ค่อยโล่งหน่อย นึกว่าจะเป็นอะไรมากซะอีก "
" พี่เป็นห่วงหนูด้วยหรอเนี่ย 55555 "
" ก็ต้องเป็นห่วงสิ " ผมตอบออกไปตามความจริง
เธอค่อยๆหันหน้ามามองผมช้าๆ " คะ !? " ผมว่าผมไม่ได้คิดไปเองหรอก เธอหน้าแดงอีกแล้ว
" ก็.. เราทำงานร่วมกันมาตั้งนานแล้ว พี่ก็เห็นเราเป็นน้องสาวคนนึง จะไม่ให้ห่วงได้ไงล่ะ " ผมก็ตอบไปตามความจริงอีก เพราะผมคิดกับเธอแค่น้องสาวจริงๆ
" อ๋อ.. นั้นสินะคะ 555555 " เธอหัวเราะซะดังลั่น แต่ผมกลับรู้สึกว่านั้นเป็นการหัวเราะที่ไม่เป็นธรรมชาติเอาซะเลย หรือผมจะคิดไปเองอีกแล้ว !?  

คืนนี้.. ผมจึงตัดสินใจอยู่ทำงานต่อ ด้วยเพราะอ้อเองก็เจ็บขา พี่เบญก็ไม่อยู่ แล้วจะให้ผมลาไปเพียงเพราะอกหักน่ะหรอ.. เห็นแก่ตัวชะมัด !!
" ลูกค้าน้อยจังเลยน๊าาา "
" น้อยๆก็ดีอยู่แล้ว จะบ่นทำไมคะพี่ "
" ก็มันเบื่อๆอ่ะ ไม่มีไรทำ "
อ้อชะโงกหน้ามามองผมอย่างกับจะจับผิด " วันนี้มาแปลกนะคะ.. ปกติพี่จะชอบอยู่นิ่งๆไม่ใช่หรอ "
" ... " ผมเงียบไปชั่วขณะ เธอยังมองตาผมไม่กระพริบ " ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่อยากจะขยันอ่ะ " ผมหันหน้าไปอีกทางเพื่อหลบตาเธอ
" พี่ไม่ต้องมาโกหกหนู หนูรู้นะ ใครทำอะไรพี่.. บอกมา !! "
เซ้นส์ผู้หญิงมันช่างแรงจริงๆ เวลาผมโกหกมักจะจับได้ทุกทีล่ะน่า " ก็ได้ๆ บอกก็ได้ " อย่างน้อยๆเธอก็เป็นคนที่ไว้ใจได้ เวลาผมมีรื่องไม่สบายใจก็มักจะเล่าให้อ้อฟังอยู่แล้ว ---

--- " โดนทิ้ง " อ้อทำเสียงดัง " พี่ปอด์นเขาประสาทหรือป่าวคะ พี่ทำงานหนักเพื่อเธอแทบตาย แต่เธอกลับมาทิ้งคนดีๆอย่างพี่ได้ลงคอเนี่ย " อ้ออารมณ์เสียทันที
" ปล่อยเขาไปเถอะ พี่มันก็โง่เอง ที่เขารักพี่แค่เปลือก แต่กลับมองไม่ออก " ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ " จะมีไหมนะคนที่จะรักเราที่ใจจริงๆน่ะ "
อ้อเดินมาจับบ่าผมเบาๆ " มีสิพี่ " เธอยิ้มหวาน ^_^ " พี่แค่อาจจะยังไม่รู้ตัวก็ได้ "
ผมหันไปมองเธอด้วยความสงสัย เมื่อกี้พูดอย่างกับรู้ว่ากำลังมีคนแอบรักผมอยู่... อ้อเห็นดังนั้นจึงรีบดึงมือกลับ " ก็นั้นแหละ อย่าคิดมากเลยพี่ "
" จ้าๆ " ผมรู้สึกดีขึ้น ที่อย่างน้อยก็ได้ระบายให้ใครฟัง ยัยอ้อ..เธอนี้มันเป็นที่พึ่งพาได้จริงๆ

~ตื้อ ตือ~ ~ ตื้อ ตือ~ เสียงประตูอัตโนมัติดังขึ้น แสดงให้รู้ว่ามีลูกค้าเข้าร้านแล้ว
เธอเป็นสาวสวย ผิวขาว หน้าตาดูดีเลยทีเดียว รองเท้าส้นสูงยามกระทบกับพื้นส่งเสียง ก็อก ก็อก ที่สำคัญเธอใส่เสื้อกาวน์ แสดงว่าเธอเป็นคุณหมอ
" เป็นหมอที่สวยเอาเรื่องเลยว่าไหมพี่ " อ้อกระซิบข้างหูผมเบาๆ
" พี่ไม่เคยเห็นหน้าเลยอ่ะ หมอใหม่หรอ "
" คงงั้นแหละพี่ "
ใช่... เธอเป็นผู้หญิงที่สวยมากจริงๆ มากจนผมไม่สามารถละสายตาจากเธอไปได้ อะไรกัน !? รู้สึกเหมือนโดนสะกด ผมหลงเสน่ห์เธอเพียงแค่แรกเห็นเลยหรือนี้

ระหว่างที่ดินกำลังมองไปที่แพทย์สาวอย่างไม่ละสายตา หารู้ไม่ว่าอ้อเองก็กำลังจ้องมองเขาอยู่เช่นกัน แววตาของอ้อนั้นช่างยากจะคาดเดา เธอกำลังคิดอะไรอยู่ แล้วดินจะชอบแพทย์สาวผู้นั้นตั้งแต่แรกพบเลยหรือไม่  ** ติดตามตอนต่อไป **

ผู้แต่ง : ฮารุ (นามปากกา)