สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 1
http://ppantip.com/topic/31698122
http://jap007598.exteen.com/20140708/review-the-wind-rises-1
ภาพยนตร์อัตชีวประวัติของ "จิโร่ โฮริโคชิ" ผู้ออกแบบเครื่องบินรบซีโร่
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
1. “ความฝัน”และ“ความรัก”คือหัวใจหลักของหนังเรื่องนี้
“ความฝัน” – Jiro Horikoshi พระเอกของ The Wind Rises คือชายหนุ่มที่หลงใหลการบินเป็นชีวิตจิตใจ แต่เพราะสายตาที่สั้นมาแต่กำเนิดทำให้เขาไม่สามารถสานฝันในฐานะนักบินได้ เขาจึงตัดสินใจเดินตามรอย Giovanni Battista Caproni วิศวกรเครื่องบินชาวอิตาเลียนผู้เป็นไอดอลของเขา ความฝันของเขานับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาจึงเป็นการอุทิศชีวิตเพื่อออกแบบและสร้างเครื่องบินที่สมบูรณ์แบบ สำหรับเขาแล้วเครื่องบินคือตัวแทนของความฝันและความรักอันบริสุทธิ์ที่เขามีต่อการบิน มันคือแรงพลักดันชีวิตที่ทำให้เขาก้าวไปข้างหน้าอย่างไม่หยุดยั้ง
แต่กระนั้นเขาก็รู้ดีว่าในยุคที่ญี่ปุ่นพร้อมจะจับมือเป็นพันธมิตรกับฝ่ายอักษะ “ความฝัน”ของเขาย่อมต้องถูกนำไปใช้เป็นเครื่องจักรสังหารในมหาสงครามที่กำลังจะปะทุขึ้น ข้อเท็จจริงนั้นทำให้เขาเจ็บปวด...แต่เขาก็มิอาจล้มเลิกได้ เพราะความฝันคือสิ่งที่เขาอุทิศทั้งชีวิตเพื่อทำให้เป็นจริง เขาพยายามปิดตาข้างเดียวและพร่ำบอกกับตัวเองว่าหน้าที่ของเขาคือการเป็นวิศวกรที่ออกแบบเครื่องบินที่ดีที่สุด หาใช่การเป็นพ่อค้าอาวุธที่ออกแบบอาวุธที่ฆ่าคนได้มากที่สุด “ความฝัน”เป็นดั่งแสงสว่างชี้นำทางเขา...แม้สุดท้ายปลายทางนั้นอาจเป็นความมืดมิด เขาขออยู่ในโลกที่เขาได้ฝัน – แม้ฝันนั้นจะกลายเป็นดาบสองคมต่อตัวเขาเองในภายภาคหน้า – ดีกว่าอยู่ในโลกที่เขาไม่ได้ฝันเลย...
“ความรัก” – Naoko Satomi นางเอกของ The Wind Rises คือความรักครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิตของ Jiro ชะตากรรมชักนำให้ทั้งคู่ – เด็กสาวจากตระกูลผู้ดีและนักศึกษามหาวิทยาลัยหนุ่ม – ได้พบเจอกันเป็นครั้งแรกบนขบวนรถไฟขาไปโตเกียวตอนที่แผ่นดินไหวครั้งใหญ่(แผ่นดินไหวครั้งใหญ่คันโต พ.ศ. 2466 / 1923 Great Kantō earthquake) เกิดขึ้น หลายปีต่อมาทั้งคู่ได้พบเจอกันอีกครั้งเมื่อเธอโตเป็นสาวสะพรั่งส่วนเขาเป็นหัวหน้าวิศวกรโครงการพัฒนาเครื่องบินรบให้กับกองทัพญี่ปุ่น
เขาไม่ลังเลที่จะขอเธอแต่งงานเพราะเขามั่นใจว่าเขารักเธอ และจากนี้ไปเขาจะมีชีวิตอยู่เพื่อเธอมากๆพอกับที่เขาจะมีชีวิตอยู่เพื่อทำตามความฝันของเขา แต่อนิจจาเหมือนโชคชะตาเล่นตลกเมื่อ Naoko ป่วยเป็นวัณโรค โรคร้ายเดียวกับที่คร่าชีวิตแม่ของเธอ หนังไม่ลังเลที่จะบอกกับคนดูตั้งแต่เนิ่นๆว่านางเอกของเราจะอายุไม่ยืน และชีวิตในฐานะคู่สามีภรรยาของคู่พระ-นางของหนังจะต้องจบลงด้วยความตายของฝ่ายหญิง Jiro รู้ดีว่าทั้งคู่มีเวลาจำกัด เขาอยากใช้เวลาอยู่กับเธอให้มากที่สุด แม้นั้นอาจจะหมายถึงการที่เขาต้องละทิ้งความฝันหนึ่งเดียวของเขาไปก็ตาม...
2. ดูเรื่องนี้แล้วก็พาลนึกถึงหนังเรื่อง Hugo ของผกก. Martin Scorsese ในแง่ที่ว่าถ้า Hugo เป็น“จดหมายรัก”ที่ลุง Scorsese เขียนถึง“ภาพยนตร์” The Wind Rises ก็คือ“จดหมายรัก”ที่ปู่ Miyazaki เขียนถึง“การบิน”และ/หรือ“เครื่องบิน”
ใครที่ติดตามผลงานของปู่ Miyazaki มาตลอดก็คงจะสังเกตว่าหนังแทบทุกเรื่องของปู่ Miyazaki นั้นล้วนแล้วแต่มีองค์ประกอบที่เกี่ยวกับ“การบิน”และ/หรือ“เครื่องบิน”อยู่เสมอ ประหนึ่งว่าการโจนทะยานสู่ฟากฟ้าคือตัวแทนของการเดินทางตามความฝันและการผจญภัยอันไม่มีที่สิ้นสุดในภาพยนตร์แอนิเมชั่นของ Hayao Miyazaki
ทั้งหมดนี้ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกอะไรเพราะตัวปู่ Miyazaki ก็ขึ้นชื่อว่าเป็นคนที่บ้าเครื่องบินมากๆคนหนึ่ง และตัว Jiro Horikoshi วิศวกรเครื่องบินผู้ออกแบบเครื่องบินรบ Mitsubishi A6M Zero ให้กับกองทัพอากาศญี่ปุ่นตอนช่วงสงครามโลกครั้งที่สองผู้ที่ปู่ Miyazaki หยิบเอาประวัติชีวิตมาดัดแปลงเป็นหนังเรื่อง The Wind Rises ก็คือไอดอลในดวงใจของปู่ Miyazaki นั่นเอง
3. ในบางแง่เราก็อาจจะมองได้ว่า Jiro พระเอกของ The Wind Rises คือภาพสะท้อนของตัวปู่ Miyazaki เอง เพราะนอกจากทั้งคู่จะหลงใหลในการบินเหมือนๆกันแล้ว ภาพของชายคนหนึ่งที่ทุ่มเทแรงกายแรงใจในการทำความฝันของตัวเองให้เป็นจริง (Jiro = การออกแบบเครื่องบิน / Miyazaki = การกำกับภาพยนตร์แอนิเมชั่น) แต่ในขณะเดียวกันก็พยายามเป็นอย่างยิ่งที่จะบาลานซ์การทำตามความฝันและชีวิตรักของตัวเองนั้นยังซ้อนทับกับตัวตนในชีวิตจริงของปู่ Miyazaki ได้อย่างลงตัว
4. The Wind Rises คือหนังที่สมจริงและมีความเป็นผู้ใหญ่ที่สุดเท่าที่ปู่ Miyazaki เคยกำกับมา โทนของหนังโดยรวมให้อารมณ์แบบหนังประวัติศาสตร์/ชีวประวัติที่มุ่งบอกเล่าเรื่องราวชีวิตของ Jiro Horikoshi อย่างซื่อตรง ครึ่งแรกของหนังจะใช้เวลาส่วนมากในการโฟกัสไปที่ชีวิตของ Jiro ในฐานะวิศวกรหนุ่มที่พยายามออกแบบเครื่องบินรบ Zero ที่ใช้การได้ให้กับกองทัพอากาศญี่ปุ่น ซึ่งหนังก็นำเสนอกระบวนการออกแบบเครื่องบินรบในช่วงยุคสงครามโลกครั้งที่สองได้อย่างเจาะลึกทุกรายละเอียด แสดงออกถึงความเป็นแฟนพันธุ์แท้เครื่องบินของปู่ Miyazaki ในขณะที่ครึ่งหลังของหนังจะหันไปโฟกัสที่ชีวิตรัก(และโศกนาฏกรรมความรัก)ของคู่พระ-นางของหนัง เปรียบได้ว่าถ้าครึ่งแรกของหนังให้อารมณ์แบบหนังชีวประวัติ ครึ่งหลังของหนังก็ให้อารมณ์แบบหนังรัก(ครึ่งแรก = “ความฝัน” / ครึ่งหลัง = “ความรัก”)
....................
8. การที่นักวิจารณ์บางส่วนกล่าวหาว่า The Wind Rises เป็นหนังขวาจัดที่ปู่ Miyazaki สร้างขึ้นมาเพื่อโปรญี่ปุ่นสมัยสงครามโลกครั้งที่สองนั้นเป็นข้อกล่าวหาที่เมคเซนส์พอๆกับการหาว่า The Wolf of Wall Street เป็นหนังที่ Martin Scorsese สร้างขึ้นมาเพื่อโปรไลฟ์สไตล์ของ“คนจำนวนร้อยละ 1 เปอร์เซ็นต์”ในวอลล์สตรีท หรือการหาว่า Zero Dark Thirty เป็นหนังที่ Kathryn Bigelow สร้างขึ้นมาเพื่อโปรการใช้กำลังในการสอบปากคำพยานของหน่วย S.E.A.L. ...พูดง่ายๆคือมันเป็นข้อกล่าวหาที่ไม่เมคเซนส์เอาเสียเลย
(คหสต. ถ้าอยากได้หนังของสตูดิโอ Ghibli ที่ขวาจัดแบบจริงๆจังๆ อนุรักษ์นิยมแบบออกนอกหน้าก็ต้องหนังที่ลูกชายของปู่ Miyazaki เป็นคนกำกับอย่าง From Up on Poppy Hill โน่น... Leave The Wind Rises alone!)
9. แต่ข้อกล่าวหาที่ว่าตัวละครในหนังเรื่องนี้สูบบุหรี่จัดจนอาจเป็นแบบอย่างที่ไม่ดีสำหรับเด็กๆนี่อันนี้เถียงไม่ลงจริงๆ เพราะตัวละครในหนังเรื่องนี้(แมร่ง)สูบบุหรี่จัดจริงๆ...
10. ขอสารภาพว่าตัวเองร้องไห้เป็นเด็กๆตอนที่หนังเรื่องนี้จบ สาเหตุหนึ่งเป็นเพราะตอนจบของหนังค่อนข้างจะให้อารมณ์หวานอมขมกลืน bittersweet ผิดกับหนังเรื่องก่อนๆของปู่ Miyazaki ที่มักจะจบแบบแฮปปี้เอ็นดิ้งชัดเจน อีกสาเหตุหนึ่งคือความตื้นตันใจที่หลังจากรอมานานในที่สุดก็ได้ดูหนังเรื่องนี้เสียที ซึ่งก็ไม่ผิดหวังเลยจริงๆเพราะหนังเรื่องนี้มันคือทุกสิ่งที่เราหวังไว้ว่ามันจะเป็น
ตั้งเป้าเอาไว้ตั้งแต่ก่อนไปดูไว้ว่าเราต้องเขียนเกี่ยวกับหนังเรื่องนี้ให้ได้ ไม่ว่าที่เขียนออกมาจะดีจะแย่ยังไง ซึ่งตอนนี้ก็เขียนไปหมดแล้ว ไม่รู้จะเขียนอะไรอีกแล้ว
ขอปิดท้ายง่ายๆว่าแม้ใจหนึ่งเราจะอยากให้ปู่ Miyazaki ทำหนังดีๆออกมาให้เราได้ดูไปตลอดกาล(เพราะเชื่อเถอะว่าคนทำหนังแบบนี้หาไม่ได้อีกแล้วในโลก) แต่ถ้าหากว่าจะมีหนังเรื่องไหนที่จะทำหน้าที่เป็นบทสุดท้ายในฐานะผู้กำกับภาพยนตร์แอนิเมชั่นของปู่ Miyazaki ...เราก็ดีใจที่มันจะเป็นเรื่องนี้
http://ppantip.com/topic/31698122
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
http://jap007598.exteen.com/20140708/review-the-wind-rises-1
The Wind Rises ปีกแห่งฝันวันแห่งรัก
08 Jul 2014
....................
วิเคราะห์ประเด็น
1. ล้มกี่ครั้ง ก็จะลุกขึ้นมา
ประเทศญี่ปุ่นประสบปัญหามากมายในอดีต ทั้งแผ่นดินไหว เศรษฐกิจตกต่ำจากภาวะสงคราม แต่ประชาชนชาวญี่ปุ่นก็ไม่เคยคิดยอมแพ้ กัดฟันสู้ขยันทำมาหากินจนชาติบ้านเมืองเจริญในที่สุด จิโร่เองก็ได้รู้จักความล้มเหลวเช่นกัน เขาออกแบบเครื่องบินซีโร่ครั้งแรก แต่มันไม่ประสบความสำเร็จ จนต้องหนีหายไปพักช่วงหนึ่ง ก่อนที่จะได้กำลังใจกลับมาทำตามความฝันอีกครั้งหนึ่ง จนในที่สุดฝันนั้นก็สำเร็จจนได้
2. แรงบันดาลใจ เป็นเชื้อไฟขับเคลื่อนฝัน
คาโปนี่กล่าวไว้ว่า “ศิลปินมีเวลาสร้างสรรค์ผลงาน 10 ปี พวกเราเหล่าวิศวกรนักออกแบบเองก็เช่นกัน อย่ามัวแต่กังวลถึงแต่ปัญหาจนคิดว่าเราทำมันไม่ได้ แรงบันดาลใจต่างหากล่ะที่สำคัญ ที่จะเป็นตัวผลักดันความฝันให้เป็นจริง” คือคาโปนี่ไม่ได้พูดแบบนี้เป๊ะนะครับ ผมจับใจความเอาได้ประมาณนี้ ก็หมายความ การที่เอาแต่จมปลักกับความกังวลความกลัวในสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้นนั้นเป็นการเสียเวลาเปล่าๆ เอาเวลาออกไปเดินทางตามหาแรงบันดาลใจมาสร้างสรรค์ผลงานของตัวเองซะดีกว่า ก่อนที่ไฟฝันมันจะมอดหมดไปเสียก่อน
3. จงเป็นอย่างเต่า
ไม่ใช่เต่าเดินต้วมเตี้ยมแต่อย่างใดนะครับ ในเรื่องมีตอนที่จิโร่กับฮอนโจคุยกันว่า “ตอนนี้ประเทศเราก็เป็นเหมือนอะคิลิส ที่กำลังวิ่งตามเจ้าเต่าที่เดินนำหน้าไป20ปี เราต้องเร่งความเร็วให้ทันมัน แต่ก็ต้องใช้เวลา 5 ปี แต่มันจะดีกว่าถ้าเราเป็นเจ้าเต่าตัวนั้นซะเอง” เป็นคำพูดที่ผมชอบมากเลยครับ บางครั้งทำไมเราต้องเดินตามคนที่เก่งคนที่ดังต้อยๆ ทั้งๆที่เราสามารถสร้างเส้นทางสร้างทางเดินของตัวเองได้ เพื่อเป็นตัวของตัวเราและเพื่อความฝันของตัวเราเอง
4. ความฝันกับความเป็นจริง
ในชีวิตจริงของเรานั้น การจะได้ความฝันมาครอบครองนั้น ไม่ใช่เรื่องง่าย จิโร่เองจริงๆแล้วอยากเป็นวิศวกรนักออกแบบเครื่องบินสวยๆสักลำหนึ่งเท่านั้น เห็นได้จากความฝันในวัยเด็กของเขาที่มักจะฝันถึงคาโปนี่และเครื่องบินโดยสารอยู่บ่อยๆ แต่เขากลับกลายมาเป็นนักออกแบบเครื่องบินรบในสงครามแทน เพราะว่าการจะสร้างเครื่องบินลำหนึ่งต้องใช้ทุนทรัพย์เป็นจำนวนมาก ประชาชนธรรมดาๆไม่สามารถออกเงินสร้างเองได้แน่นอน จึงจำเป็นต้องมีผู้สนับสนุนอย่างกองทัพญี่ปุ่นนั่นเอง
คะแนน
เนื้อเรื่องและการดำเนินเรื่อง : 8/10
ภาพ ฉาก และ CG : 10/10
ตัวละครและบทบาท : 8/10
ดนตรีประกอบและซาวน์เอฟเฟค : 9/10
คะแนนรวม : 8.75/10
คะแนนจาก IMDb : 8.0/10 จากผู้โหวต 13,000 คน
ประทับใจเอามากๆเลยครับเรื่องนี้ไม่ผิดหวังจริงๆ สมกับที่รอคอยมาอย่างยาวนาน สำหรับปลายปีนี้ Ghibli Studio ก็จะมี The Tale of Princess Kaguya มาเข้าฉายในโรงภาพยนตร์ไทยอีกเรื่อง ซึ่งผมก็คงจะไม่พลาดอย่างแน่นอน ก็ขอเชิญชวนทุกท่านไปชมภาพยนตร์เรื่องนี้กันนะครับ จะได้มีหนังดีๆจากค่ายนี้เข้ามาฉายในไทยเราอีกเรื่อยๆ หากข้อมูลผิดพลาดประการใดก็กราบขออภัยด้วยนะครับ -/\-
http://jap007598.exteen.com/20140708/review-the-wind-rises-1
http://jap007598.exteen.com/20140708/review-the-wind-rises-1
ภาพยนตร์อัตชีวประวัติของ "จิโร่ โฮริโคชิ" ผู้ออกแบบเครื่องบินรบซีโร่
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
1. “ความฝัน”และ“ความรัก”คือหัวใจหลักของหนังเรื่องนี้
“ความฝัน” – Jiro Horikoshi พระเอกของ The Wind Rises คือชายหนุ่มที่หลงใหลการบินเป็นชีวิตจิตใจ แต่เพราะสายตาที่สั้นมาแต่กำเนิดทำให้เขาไม่สามารถสานฝันในฐานะนักบินได้ เขาจึงตัดสินใจเดินตามรอย Giovanni Battista Caproni วิศวกรเครื่องบินชาวอิตาเลียนผู้เป็นไอดอลของเขา ความฝันของเขานับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาจึงเป็นการอุทิศชีวิตเพื่อออกแบบและสร้างเครื่องบินที่สมบูรณ์แบบ สำหรับเขาแล้วเครื่องบินคือตัวแทนของความฝันและความรักอันบริสุทธิ์ที่เขามีต่อการบิน มันคือแรงพลักดันชีวิตที่ทำให้เขาก้าวไปข้างหน้าอย่างไม่หยุดยั้ง
แต่กระนั้นเขาก็รู้ดีว่าในยุคที่ญี่ปุ่นพร้อมจะจับมือเป็นพันธมิตรกับฝ่ายอักษะ “ความฝัน”ของเขาย่อมต้องถูกนำไปใช้เป็นเครื่องจักรสังหารในมหาสงครามที่กำลังจะปะทุขึ้น ข้อเท็จจริงนั้นทำให้เขาเจ็บปวด...แต่เขาก็มิอาจล้มเลิกได้ เพราะความฝันคือสิ่งที่เขาอุทิศทั้งชีวิตเพื่อทำให้เป็นจริง เขาพยายามปิดตาข้างเดียวและพร่ำบอกกับตัวเองว่าหน้าที่ของเขาคือการเป็นวิศวกรที่ออกแบบเครื่องบินที่ดีที่สุด หาใช่การเป็นพ่อค้าอาวุธที่ออกแบบอาวุธที่ฆ่าคนได้มากที่สุด “ความฝัน”เป็นดั่งแสงสว่างชี้นำทางเขา...แม้สุดท้ายปลายทางนั้นอาจเป็นความมืดมิด เขาขออยู่ในโลกที่เขาได้ฝัน – แม้ฝันนั้นจะกลายเป็นดาบสองคมต่อตัวเขาเองในภายภาคหน้า – ดีกว่าอยู่ในโลกที่เขาไม่ได้ฝันเลย...
“ความรัก” – Naoko Satomi นางเอกของ The Wind Rises คือความรักครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิตของ Jiro ชะตากรรมชักนำให้ทั้งคู่ – เด็กสาวจากตระกูลผู้ดีและนักศึกษามหาวิทยาลัยหนุ่ม – ได้พบเจอกันเป็นครั้งแรกบนขบวนรถไฟขาไปโตเกียวตอนที่แผ่นดินไหวครั้งใหญ่(แผ่นดินไหวครั้งใหญ่คันโต พ.ศ. 2466 / 1923 Great Kantō earthquake) เกิดขึ้น หลายปีต่อมาทั้งคู่ได้พบเจอกันอีกครั้งเมื่อเธอโตเป็นสาวสะพรั่งส่วนเขาเป็นหัวหน้าวิศวกรโครงการพัฒนาเครื่องบินรบให้กับกองทัพญี่ปุ่น
เขาไม่ลังเลที่จะขอเธอแต่งงานเพราะเขามั่นใจว่าเขารักเธอ และจากนี้ไปเขาจะมีชีวิตอยู่เพื่อเธอมากๆพอกับที่เขาจะมีชีวิตอยู่เพื่อทำตามความฝันของเขา แต่อนิจจาเหมือนโชคชะตาเล่นตลกเมื่อ Naoko ป่วยเป็นวัณโรค โรคร้ายเดียวกับที่คร่าชีวิตแม่ของเธอ หนังไม่ลังเลที่จะบอกกับคนดูตั้งแต่เนิ่นๆว่านางเอกของเราจะอายุไม่ยืน และชีวิตในฐานะคู่สามีภรรยาของคู่พระ-นางของหนังจะต้องจบลงด้วยความตายของฝ่ายหญิง Jiro รู้ดีว่าทั้งคู่มีเวลาจำกัด เขาอยากใช้เวลาอยู่กับเธอให้มากที่สุด แม้นั้นอาจจะหมายถึงการที่เขาต้องละทิ้งความฝันหนึ่งเดียวของเขาไปก็ตาม...
2. ดูเรื่องนี้แล้วก็พาลนึกถึงหนังเรื่อง Hugo ของผกก. Martin Scorsese ในแง่ที่ว่าถ้า Hugo เป็น“จดหมายรัก”ที่ลุง Scorsese เขียนถึง“ภาพยนตร์” The Wind Rises ก็คือ“จดหมายรัก”ที่ปู่ Miyazaki เขียนถึง“การบิน”และ/หรือ“เครื่องบิน”
ใครที่ติดตามผลงานของปู่ Miyazaki มาตลอดก็คงจะสังเกตว่าหนังแทบทุกเรื่องของปู่ Miyazaki นั้นล้วนแล้วแต่มีองค์ประกอบที่เกี่ยวกับ“การบิน”และ/หรือ“เครื่องบิน”อยู่เสมอ ประหนึ่งว่าการโจนทะยานสู่ฟากฟ้าคือตัวแทนของการเดินทางตามความฝันและการผจญภัยอันไม่มีที่สิ้นสุดในภาพยนตร์แอนิเมชั่นของ Hayao Miyazaki
ทั้งหมดนี้ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกอะไรเพราะตัวปู่ Miyazaki ก็ขึ้นชื่อว่าเป็นคนที่บ้าเครื่องบินมากๆคนหนึ่ง และตัว Jiro Horikoshi วิศวกรเครื่องบินผู้ออกแบบเครื่องบินรบ Mitsubishi A6M Zero ให้กับกองทัพอากาศญี่ปุ่นตอนช่วงสงครามโลกครั้งที่สองผู้ที่ปู่ Miyazaki หยิบเอาประวัติชีวิตมาดัดแปลงเป็นหนังเรื่อง The Wind Rises ก็คือไอดอลในดวงใจของปู่ Miyazaki นั่นเอง
3. ในบางแง่เราก็อาจจะมองได้ว่า Jiro พระเอกของ The Wind Rises คือภาพสะท้อนของตัวปู่ Miyazaki เอง เพราะนอกจากทั้งคู่จะหลงใหลในการบินเหมือนๆกันแล้ว ภาพของชายคนหนึ่งที่ทุ่มเทแรงกายแรงใจในการทำความฝันของตัวเองให้เป็นจริง (Jiro = การออกแบบเครื่องบิน / Miyazaki = การกำกับภาพยนตร์แอนิเมชั่น) แต่ในขณะเดียวกันก็พยายามเป็นอย่างยิ่งที่จะบาลานซ์การทำตามความฝันและชีวิตรักของตัวเองนั้นยังซ้อนทับกับตัวตนในชีวิตจริงของปู่ Miyazaki ได้อย่างลงตัว
4. The Wind Rises คือหนังที่สมจริงและมีความเป็นผู้ใหญ่ที่สุดเท่าที่ปู่ Miyazaki เคยกำกับมา โทนของหนังโดยรวมให้อารมณ์แบบหนังประวัติศาสตร์/ชีวประวัติที่มุ่งบอกเล่าเรื่องราวชีวิตของ Jiro Horikoshi อย่างซื่อตรง ครึ่งแรกของหนังจะใช้เวลาส่วนมากในการโฟกัสไปที่ชีวิตของ Jiro ในฐานะวิศวกรหนุ่มที่พยายามออกแบบเครื่องบินรบ Zero ที่ใช้การได้ให้กับกองทัพอากาศญี่ปุ่น ซึ่งหนังก็นำเสนอกระบวนการออกแบบเครื่องบินรบในช่วงยุคสงครามโลกครั้งที่สองได้อย่างเจาะลึกทุกรายละเอียด แสดงออกถึงความเป็นแฟนพันธุ์แท้เครื่องบินของปู่ Miyazaki ในขณะที่ครึ่งหลังของหนังจะหันไปโฟกัสที่ชีวิตรัก(และโศกนาฏกรรมความรัก)ของคู่พระ-นางของหนัง เปรียบได้ว่าถ้าครึ่งแรกของหนังให้อารมณ์แบบหนังชีวประวัติ ครึ่งหลังของหนังก็ให้อารมณ์แบบหนังรัก(ครึ่งแรก = “ความฝัน” / ครึ่งหลัง = “ความรัก”)
....................
8. การที่นักวิจารณ์บางส่วนกล่าวหาว่า The Wind Rises เป็นหนังขวาจัดที่ปู่ Miyazaki สร้างขึ้นมาเพื่อโปรญี่ปุ่นสมัยสงครามโลกครั้งที่สองนั้นเป็นข้อกล่าวหาที่เมคเซนส์พอๆกับการหาว่า The Wolf of Wall Street เป็นหนังที่ Martin Scorsese สร้างขึ้นมาเพื่อโปรไลฟ์สไตล์ของ“คนจำนวนร้อยละ 1 เปอร์เซ็นต์”ในวอลล์สตรีท หรือการหาว่า Zero Dark Thirty เป็นหนังที่ Kathryn Bigelow สร้างขึ้นมาเพื่อโปรการใช้กำลังในการสอบปากคำพยานของหน่วย S.E.A.L. ...พูดง่ายๆคือมันเป็นข้อกล่าวหาที่ไม่เมคเซนส์เอาเสียเลย
(คหสต. ถ้าอยากได้หนังของสตูดิโอ Ghibli ที่ขวาจัดแบบจริงๆจังๆ อนุรักษ์นิยมแบบออกนอกหน้าก็ต้องหนังที่ลูกชายของปู่ Miyazaki เป็นคนกำกับอย่าง From Up on Poppy Hill โน่น... Leave The Wind Rises alone!)
9. แต่ข้อกล่าวหาที่ว่าตัวละครในหนังเรื่องนี้สูบบุหรี่จัดจนอาจเป็นแบบอย่างที่ไม่ดีสำหรับเด็กๆนี่อันนี้เถียงไม่ลงจริงๆ เพราะตัวละครในหนังเรื่องนี้(แมร่ง)สูบบุหรี่จัดจริงๆ...
10. ขอสารภาพว่าตัวเองร้องไห้เป็นเด็กๆตอนที่หนังเรื่องนี้จบ สาเหตุหนึ่งเป็นเพราะตอนจบของหนังค่อนข้างจะให้อารมณ์หวานอมขมกลืน bittersweet ผิดกับหนังเรื่องก่อนๆของปู่ Miyazaki ที่มักจะจบแบบแฮปปี้เอ็นดิ้งชัดเจน อีกสาเหตุหนึ่งคือความตื้นตันใจที่หลังจากรอมานานในที่สุดก็ได้ดูหนังเรื่องนี้เสียที ซึ่งก็ไม่ผิดหวังเลยจริงๆเพราะหนังเรื่องนี้มันคือทุกสิ่งที่เราหวังไว้ว่ามันจะเป็น
ตั้งเป้าเอาไว้ตั้งแต่ก่อนไปดูไว้ว่าเราต้องเขียนเกี่ยวกับหนังเรื่องนี้ให้ได้ ไม่ว่าที่เขียนออกมาจะดีจะแย่ยังไง ซึ่งตอนนี้ก็เขียนไปหมดแล้ว ไม่รู้จะเขียนอะไรอีกแล้ว
ขอปิดท้ายง่ายๆว่าแม้ใจหนึ่งเราจะอยากให้ปู่ Miyazaki ทำหนังดีๆออกมาให้เราได้ดูไปตลอดกาล(เพราะเชื่อเถอะว่าคนทำหนังแบบนี้หาไม่ได้อีกแล้วในโลก) แต่ถ้าหากว่าจะมีหนังเรื่องไหนที่จะทำหน้าที่เป็นบทสุดท้ายในฐานะผู้กำกับภาพยนตร์แอนิเมชั่นของปู่ Miyazaki ...เราก็ดีใจที่มันจะเป็นเรื่องนี้
http://ppantip.com/topic/31698122
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
http://jap007598.exteen.com/20140708/review-the-wind-rises-1
The Wind Rises ปีกแห่งฝันวันแห่งรัก
08 Jul 2014
....................
วิเคราะห์ประเด็น
1. ล้มกี่ครั้ง ก็จะลุกขึ้นมา
ประเทศญี่ปุ่นประสบปัญหามากมายในอดีต ทั้งแผ่นดินไหว เศรษฐกิจตกต่ำจากภาวะสงคราม แต่ประชาชนชาวญี่ปุ่นก็ไม่เคยคิดยอมแพ้ กัดฟันสู้ขยันทำมาหากินจนชาติบ้านเมืองเจริญในที่สุด จิโร่เองก็ได้รู้จักความล้มเหลวเช่นกัน เขาออกแบบเครื่องบินซีโร่ครั้งแรก แต่มันไม่ประสบความสำเร็จ จนต้องหนีหายไปพักช่วงหนึ่ง ก่อนที่จะได้กำลังใจกลับมาทำตามความฝันอีกครั้งหนึ่ง จนในที่สุดฝันนั้นก็สำเร็จจนได้
2. แรงบันดาลใจ เป็นเชื้อไฟขับเคลื่อนฝัน
คาโปนี่กล่าวไว้ว่า “ศิลปินมีเวลาสร้างสรรค์ผลงาน 10 ปี พวกเราเหล่าวิศวกรนักออกแบบเองก็เช่นกัน อย่ามัวแต่กังวลถึงแต่ปัญหาจนคิดว่าเราทำมันไม่ได้ แรงบันดาลใจต่างหากล่ะที่สำคัญ ที่จะเป็นตัวผลักดันความฝันให้เป็นจริง” คือคาโปนี่ไม่ได้พูดแบบนี้เป๊ะนะครับ ผมจับใจความเอาได้ประมาณนี้ ก็หมายความ การที่เอาแต่จมปลักกับความกังวลความกลัวในสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้นนั้นเป็นการเสียเวลาเปล่าๆ เอาเวลาออกไปเดินทางตามหาแรงบันดาลใจมาสร้างสรรค์ผลงานของตัวเองซะดีกว่า ก่อนที่ไฟฝันมันจะมอดหมดไปเสียก่อน
3. จงเป็นอย่างเต่า
ไม่ใช่เต่าเดินต้วมเตี้ยมแต่อย่างใดนะครับ ในเรื่องมีตอนที่จิโร่กับฮอนโจคุยกันว่า “ตอนนี้ประเทศเราก็เป็นเหมือนอะคิลิส ที่กำลังวิ่งตามเจ้าเต่าที่เดินนำหน้าไป20ปี เราต้องเร่งความเร็วให้ทันมัน แต่ก็ต้องใช้เวลา 5 ปี แต่มันจะดีกว่าถ้าเราเป็นเจ้าเต่าตัวนั้นซะเอง” เป็นคำพูดที่ผมชอบมากเลยครับ บางครั้งทำไมเราต้องเดินตามคนที่เก่งคนที่ดังต้อยๆ ทั้งๆที่เราสามารถสร้างเส้นทางสร้างทางเดินของตัวเองได้ เพื่อเป็นตัวของตัวเราและเพื่อความฝันของตัวเราเอง
4. ความฝันกับความเป็นจริง
ในชีวิตจริงของเรานั้น การจะได้ความฝันมาครอบครองนั้น ไม่ใช่เรื่องง่าย จิโร่เองจริงๆแล้วอยากเป็นวิศวกรนักออกแบบเครื่องบินสวยๆสักลำหนึ่งเท่านั้น เห็นได้จากความฝันในวัยเด็กของเขาที่มักจะฝันถึงคาโปนี่และเครื่องบินโดยสารอยู่บ่อยๆ แต่เขากลับกลายมาเป็นนักออกแบบเครื่องบินรบในสงครามแทน เพราะว่าการจะสร้างเครื่องบินลำหนึ่งต้องใช้ทุนทรัพย์เป็นจำนวนมาก ประชาชนธรรมดาๆไม่สามารถออกเงินสร้างเองได้แน่นอน จึงจำเป็นต้องมีผู้สนับสนุนอย่างกองทัพญี่ปุ่นนั่นเอง
คะแนน
เนื้อเรื่องและการดำเนินเรื่อง : 8/10
ภาพ ฉาก และ CG : 10/10
ตัวละครและบทบาท : 8/10
ดนตรีประกอบและซาวน์เอฟเฟค : 9/10
คะแนนรวม : 8.75/10
คะแนนจาก IMDb : 8.0/10 จากผู้โหวต 13,000 คน
ประทับใจเอามากๆเลยครับเรื่องนี้ไม่ผิดหวังจริงๆ สมกับที่รอคอยมาอย่างยาวนาน สำหรับปลายปีนี้ Ghibli Studio ก็จะมี The Tale of Princess Kaguya มาเข้าฉายในโรงภาพยนตร์ไทยอีกเรื่อง ซึ่งผมก็คงจะไม่พลาดอย่างแน่นอน ก็ขอเชิญชวนทุกท่านไปชมภาพยนตร์เรื่องนี้กันนะครับ จะได้มีหนังดีๆจากค่ายนี้เข้ามาฉายในไทยเราอีกเรื่อยๆ หากข้อมูลผิดพลาดประการใดก็กราบขออภัยด้วยนะครับ -/\-
http://jap007598.exteen.com/20140708/review-the-wind-rises-1
แสดงความคิดเห็น
ใครคือคีย์แมนที่ทำให้ญี่ปุ่นมีเทคโนโลยีขั้นสูงในสมัย WW2
ถ้าเป็นยุคหลังสงครามก็คงจะเป็น ศ.คาโน่ ที่พัฒนากระบวนการผลิต แต่ในยุคก่อนนั้นไม่เห็นใครโดดเด่น แต่ทำไมญี่ปุ่นถึงสามารถผลิตอาวุธ-ต่างๆได้ด้วยตัวเองครับ
เพิ่มเติม # 3
ขอบคุณมากครับ ตอนนี้ได้
Mr.Jiro ผู้ให้กำเนิด เครื่องซีโร่ ที่เป็นตำนาน
เรียวมะ ผู้ผลักดันให้เกิดกองทัพเรืออันเกรียงไกร
จักรพรรดิเมจิ ทรงเริ่มการปฏิรูปญี่ปุ่นเข้าสู่ยุคใหม่ เรียกกันว่าการปฏิรูปเมจิ
อย่างอเมริกา พอดีผมได้ดูสารคดีทางช่อง TPBS มีผู้วางรากฐานการพัฒนาประเทศไว้ เช่นพวก คาเนกี้ , ร็อคกี้เฟลเลอร์ , มอร์แกน ,เอดิสัน และบุคคลอื่นๆ ผมก็เลยมีความคิดว่า ประเทศที่จะพัฒนาทางด้านเทคโนโลยีได้ ต้องประกอบไปด้วยผู้คิด+ผู้ทำให้เกิดขึ้นจริง
แต่ไม่ค่อยจะได้รับรู้เรื่องราวคนบุคคลสำคัญในของญี่ปุ่นเลยครับ ทั้งที่เป็นประเทศในเอเชียเหมือนๆกัน แต่ตำราเรียนหรือสื่อสารคดีในบ้านเรากลับไม่ค่อยจะเขียนถึงเลย