ผมจำไม่ได้เหมือนกันว่าดู lotr extended edition จบไปกี่รอบแล้ว แต่ทุกครั้งที่ดูมักรู้สึกประทับใจทุกครั้ง และอินกับบทบาทของแต่ละตัว จนขนาดเคยนั่งคิดเหตุผลร้อยแปดของตัวละคร แถมยังเล่าเรื่องได้น่าติดตาม น่าลุ้นตลอดเวลา มีวลีเด็ดๆ ฉากจบเฮลดีพ เสียงแตรโรฮัน และสุดท้ายฉากที่โฟรโด้ล่องเรือไปจากแซม ผมชอบทุกอย่างที่เป็น Lotr เลยก็ว่าได้ ถึงขนาดเคยซื้อโมเดล อารากอน ราคา 4 พัน มาตั้งไว้เชยชม

      เมื่อผมได้รู้ว่ามีการสร้าง the hobbit ดีใจมากที่จะได้หายคิดถึง Lotr ซะที ซึ่งภาคแรกไม่ทำให้ผมผิดหวัง คือชอบภาคแรกมากจนคิดว่า ถ้ารักษาระดับการเล่าเรื่องประมาณนี้ไว้ได้ น่าจะเทียบชั้น Lotr ได้สบายเพราะค่อนข้างเล่าตามหนังสือ และฉากร้องเพลง The Misty Mountains Cold  ตอนดูในโรงนั้นขนลุกเลย มันดูดาร์ก ดูรันทด ฉากสม๊อกออกมาเผาเมือง เห็นแบบวับๆแวบๆ ลึกลับ และ บาลินเล่าตอนธอริน ตัดแขน อาซอก ตอนนั้นเป็นคัดซีนสงครามสั้นๆ ที่สื่ออารมณ์ร่วมได้ดีมาก แถมเฉลี่ยการแสดงของคนแคระได้เท่าเทียมดี ทุกคนมีบทบาท

      คงเป็นความรู้สึกของคนดู หรือ คนที่เคยอ่านหนังสือมาบ้าง คิดว่าคงจะดีถ้าได้เห็น คนแคระ มีบทบาทมากขึ้นในภาคต่อๆไป แต่หลังจากภาคสองออกมา บทคนแคระแทบไม่มี บทบาทน้อยมาก หรือแม้แต่หมีบีฮอน ที่โดดเด่นมากในหนังสือ กลับไปโฟกัสที่เอลฟ์แทน ทั้งความรักเอลฟ์กับคนแคระซึ่งเคมีไม่เข้ากันอย่างสิ้นเชิง หรือเลโกลัสกับธรันดูอิล ซึ่งบทเยอะมาก แม้ผมจะชอบก็เถอะแต่ทำให้เรื่องดูน่าเบื่อลงมากควรโฟกัส ฮอบบิทกับคนแคระสิ คนแคระก็เหมือนมียืนๆกันให้ครบองค์ บางครั้งบทสนทนาติดตลกมากไปหน่อย แถม cg ออกแนวการ์ตูนไปหน่อย ดังนั้นการดู the hobbit ก็แค่คงทำให้หายคิดถึง lotr บ้าง ยิ่งได้กลับไปดู lotr อีกครั้งยิ่งเห็นความแตกต่างของคุณภาพงาน ก็หวังว่าจะมีการปล่อย extended version ออกมาเพื่อเปรียบเทียบเก็บรายละเอียดต่างๆมากขึ้น