สวัสดีค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่าเราคุยแชทกับคนที่ไม่เคยรู้จักมา2ปีกว่า ไม่เคยรู้จักกัน
ไม่เคยเห็นหน้า แรกๆก็คุยกันธรรมดา หลังๆมาเริ่มสนิท
ทำความรู้จักกับเขาทุกเรื่อง รู้เรื่องของเขาทุกอย่างตั้งแต่เรื่องส่วนตัวยันเรื่องครอบครัว
รู้จักคนในครอบครัวเขาด้วย คุยกันทุกอย่างปรึกษากันทุกเรื่อง
แคร์ความรู้สึกเขามากทั้งๆที่ไม่เคยเห็นตัวจริง
และเหมือนเขาเองก็แคร์เราอยู่เหมือนกัน (เข้าข้างตัวเองจัง)
เคยร้องไห้เพราะไม่เข้าใจกันด้วยนะคะ
เราคุยแชทกันทุกวัน(ยอมนอนดึกทุกวันเพราะเวลาเราไม่ตรงกันค่ะ)
คุยวิดิโอคอลบ้าง โทรคุยบ้างแล้วแต่จังหวะและโอกาสค่ะ
ไม่รู้ว่ามันใช่ความรักหรือป่าว
เราควรคุยกับเขาต่อไปและเพ้อหาคนที่ไม่เคยเจอแบบนี้ต่อ
หรือควรอยู่กับความเป็นจริง
อยู่กับโลกแห่งความจริง เพราะเราต่างกันมากค่ะ ต่างทั้งที่อยู่(อยู่คนละประเทศคนละทวีปเลย)
ต่างทั้งศาสนา  แต่ดูเหมือนเขาเข้าใจเรากว่าคนอื่นๆ
เราเคยคิดอย่างมีแฟน อยากมีคนอยู่ข้างๆที่สัมผัสตัวตนเขาได้จริงๆ
แต่เคยลองคุยๆแล้ว มันไม่เหมือนคนที่อยู่ในโลกออนไลน์คนนี้อะค่ะ
เราคุยกันปีนี้จะปีที่สามแล้วค่ะ เขาบอกถ้ามีโอกาสกลับไทยจะมาหาเรา(เขาเป็นคนไทยค่ะแต่ไปอยู่ต่างประเทศ) เขาบอกว่าชอบเราเหมือนๆที่เราชอบเขา แต่มันครึ่งๆกลางๆอะคะเพราะเราไม่เคยรู้จักกันจริงๆ มันจะเป็นไปได้ไหมค่ะ
(เรื่องมันเหมือนนิยายเลยแต่มันเกิดขึ้นจริงๆค่ะและไม่รู้ว่าควรเพ้อฝันกับคนในโลกออนไลน์ต่อไปไหม)
เพราะเราคุยกันถึงเรื่องอนาคตเลยนะคะวาดฝัน(มโน)ไปด้วยกันเป็นตุเป็นตะเลยว่าจะเจอกันยาวจนถึงแต่งงานกัน เรื่องนี้มันจะเป็นจริงได้ไหม 😔ขอบคุณค่ะที่สละเวลาอ่านนะคะ