ผมขอตั้งคำถามน้องเจ้าของกระทู้ว่า น้อง เรียนคอมไปเพื่ออะไร

ทำไมเรามัวแต่โทษคนอื่น โทษอาจารย์ โทษระบบ โทษประเทศ โทษวัฒนธรรม โทษยีนด้อยในตัวเรา แต่ทำไมเราไม่เคยมองตัวเราเอง ?
ทำไมเราไม่ฝึกตัวเอง ทำไมเราไม่ค้นหาสิ่งที่เราชอบจริงๆ เราไม่เก่งในสิ่งที่เราชอบแล้วทำไมเราไม่ยอมขยันศึกษามัน

เหมือน ค.ห. 5 บอก การเป็นนักศึกษา มันต่างจากนักเรียน  นักเรียนคือเรียนในห้องเรียน แต่นักศึกษาคือศึกษาอยู่ตลอดเวลา

เคยตั้งคำถามมั้ย ว่าคนที่เขียนโปรแกรมเก่งสุดในห้อง คนที่ซ่อมคอมเก่งที่สุดในห้อง มันเกิดจากอะไร ?
เค้าเรียนเหมือนเรามั้ย ?   อาจารย์สอนคนเดียวกันมั้ย ?  แล้วทำไมเค้าถึงทำได้ แต่เราทำไม่ได้ ?

การเรียนการสอน เป็นแค่ส่วนเล็กๆ แต่ที่สำคัญคือ ตัวเราเอง สนใจสาขาที่เรียนแค่ไหน ภูมิใจกับสิ่งที่ได้เรียนแค่ไหน ศึกษาหาความรู้เพิ่มแค่ไหน หรือชีวิตมหาลัย หมดไปกับการ แต่งตัวสวย กรีสนักร้องเกาหลี ดูซีรี่ ดูละคร ดูหนัง เที่ยวกะเพื่อน หาแฟน  

ถ้าน้องรักในคอมพิวเตอร์เหมือนที่น้องบอก ถ้าน้องหัวไม่ดี อ่านไม่จำ ศึกษาไม่เข้าใจ คำว่าใจรัก จะทำให้น้อง ขยัน++  มากเป็น 100 เท่า เมื่อเทียบกับคนอื่น แล้วสุดท้าย ใจรักจะนำพาความเก่ง ใส่ในตัวน้องเอง  

จำไว้นะครับ

คอมพิวเตอร์มันจะเป็นเพียงแค่ เศษเหล็กไร้ค่า ถ้าไม่เสียบปลั๊กเปิดเครื่อง
คอมพิวเตอร์มันจะเป็นเพียงแค่ เครื่องเล่น MP3 ราคาสองสามร้อย ถ้าเรามั่วแต่ฟังเพลง
คอมพิวเตอร์มันจะเป็นเพียงแค่ เครื่องเล่นเน็ต ชั่วโมงละ 10 บาท  ถ้าเรามัวแต่เอาไว้เล่นเน็ต เล่นเฟส
คอมพิวเตอร์มันจะเป็นเพียงแค่ เครื่องเล่นหนังราคา สี่ห้าร้อย ถ้าเรามัวแต่เอาไว้ดูหนัง
แต่
คอมพิวเตอร์ ราคาไม่กี่หมื่น มันสามารถเป็นเครื่องช่วยค้นหาข้อมูล งานวิจัยระดับประเทศ
คอมพิวเตอร์ ราคาไม่กี่หมื่น มันสามารถเป็นเครื่องมือเขียนโปรแกรมสุดยอด ราคาหลายแสน
คอมพิวเตอร์ ราคาไม่กี่หมื่น มันสามารถเป็นเครื่องมือ เขียนแบบ ตึกสูงเสียดฟ้า มูลค่า หลายล้าน

ทั้งๆที่เป็นคอมพิวเตอร์ เครื่องเดียวกัน โปรกรมที่ลงก็โปรแกรมเดียวกัน แต่คนใช้ต่างกัน Productivity กลับต่างกัน มหาศาล

น้องเรียนสายนี้ น้องต้องเลือก น้องมีอาวุธแสนยานุภาพมหาศาลในมือ น้อง จะใช้มันแค่ ดูหนัง ฟังเพลง หรือ จะใช้มันทำเงิน ให้น้องเป็นแสน เป็นล้าน