พระรับเงิน ถือว่าผิดพระวินัย เป็นอาบัติหนักรองจากสังฆาทิเสส คือ นิคสัคคยปาจิตตีย์ ต้องสละเงินที่รับนั้นก่อนแล้วจึงปลงอาบัติได้

ในส่วนของผู้ที่ให้เงินพระ ถ้าไม่รู้ไม่(น่าจะ)บาป แต่ถ้ารู้แล้วให้ เช่น หลังจากที่ได้อ่านกระทู้นี้ ถือว่าเป็นบาป

ถ้าจะให้ คือถวายให้วัด เป็นค่าใช้จ่ายภายในวัด สร้างโบสถ์ สร้างศาลา ฯลฯ

ในการปฏิรูปศาสนา ท่านเห็นด้วยหรือไม่ว่า พระห้ามมีเงินหรือมีบัญชีเงินฝากธนาคารส่วนตัว รวมถึงของมีค่าต่างๆ นอกเหนือจากที่พระพุทธเจ้าอนุญาต

กรณีที่ได้เงินหรือปัจจัยจากญาติโยม ให้ถือว่าทั้งหมดเป็นของวัดที่ตัวเองสังกัดอยู่ ให้นำมารวมไว้เป็นกองกลาง

พระบางรูป มีความจำเป็นต้องใช้เงิน เช่น ค่าเดินทาง ค่าที่พัก ค่าอุปกรณ์การศึกษา ฯลฯ ก็ให้ใช้เงินของวัดจากกองกลางเป็นครั้งคราวไปตามความเหมาะสม และหากเหลือก็เอามาคืนวัดโดยไม่หวังว่าเป็นเงินส่วนตัว

หากทำแบบนี้ พระที่บวชเพื่อเงินจะหายไป เหลือเพียงพระที่ตั้งใจบวชปฏิบัติธรรมจริงๆ เท่านั้น

ไม่เพียงแต่พระพุทธเจ้าไม่อนุญาตให้พระมีเงิน สมเด็จพระสังฆราชฯ ยังตรัสด้วยไว้ว่า "พระต้องจน" และพวกเราที่เป็นฆราวาสก็รู้อยู่แล้วว่าพระที่ปฏิบัติธรรมต้องสละทรัพย์สมบัติ ไม่ยุ่งเกี่ยวกับกิเลส

หากแก้ปัญหาเรื่องพระมีเงิน เท่ากับแก้ปัญหาได้ 95% (หรือมากกว่านั้น) ปัญหาเรื่องอื่นๆ แม้กระทั่งพระมีเมีย จะหมดไป

ทั้งหมดนี้คือความเห็นของผมครับ แล้วท่านอื่นมีความเห็นอย่างไรครับ