สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้ที่ 3 ของเรา หลังจากผ่านเหตุการณ์ต่างๆที่เรากับแฟนก็ตกลงกันว่าจะแต่งงานกันในปีนี้ แต่ทั้งหมดมันเกิดจากการที่เรากระทำทุกอย่างคือ คุยเรื่องแต่งงาน วางแผนแต่งงาน ดูของชำรวย ร้านที่อยากจัด conceptงานแต่ง ทุกอย่างที่เกี่ยวกับงานแต่ง หรือแม้กระทั่งบอกแฟนว่าให้คุยกับพ่อแม่เราได้แล้วนะ ชวนแฟนลงมาคุยกับพ่อแม่
ขอย้อนกลับไปสักนิด เมื่อปลายปีที่แล้วเราจะต้องรับปริญญาโทจากมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ แฟนบอกว่าหลังรับปริญญาจะคุยกับพ่อแม่เราก่อนว่าจะให้ผู้ใหญ่ขึ้นมาคุย จนกระทั่งงานรับปริญญาถูกเลื่อนไป(ถ้าติดตามข่าวคงจะทราบว่าทำไมม.เกษตรถึงเลื่อนรับปริญญา) เราก็รออย่างไม่มีกำหนดว่าจะรับปริญญาเมื่อไร ตั้งหน้าตั้งตารอหลังรับปริญญาแฟนจะมาคุยกับพ่อแม่ แต่ก็ยังไม่มีกำหนด จนเราเอ่ยปากถามแฟนอีกครั้งว่าจะคุยกับพ่อแม่เราเมื่อไร แฟนก็บอกว่าก็รับปริญญาเลื่อนไปยังไม่รู้เมื่อไร เราก็เลยบอกจะให้ได้กำหนดรับปริญญาก่อนใช่ไหมถึงจะมาคุย เราก็เหมือนน้อยใจเสียความรู้สึกว่าเค้าไม่กระตือรือร้นเลยหรือไม่อยากแต่งรึป่าว แฟนก็เลยบอกเดี๋ยววันพ่อจะมาคุย สรุปบ้านเราจัดงานวันพ่อ ญาติก็มากันเยอะ วันนั้นแฟนก็คุยกับพ่อแม่เราและร้องไห้ขอโทษที่มาคุยช้า (เพราะก่อนหน้านั้นพ่อกับแม่เราเคยพูดกับเราถามเราว่าเมื่อไรจะแต่งเพราะปีหน้าต้นปีเราก็ 30 แล้ว เค้าก็บอกว่าอายุเยอะแล้ว ไหนกว่าจะมีลูกอีก) พ่อกับแม่เราก็เข้าใจเค้าบอกไม่เป็นไร แฟนเราก็เลยบอกหลังปีใหม่จะให้ผู้ใหญ่มาคุย
Happy New Year 2015 แล้วจ้า เรากับแฟนไปปีใหม่ด้วยกันที่ญี่ปุ่น พอกลับมาจากญี่ปุ่น เรากับแฟนก็ไปบ้านแฟนเอาของปีใหม่และเงินปีใหม่ไปให้พ่อกับแม่แฟน แล้วแฟนก็คุยกับแม่ในตอนที่เราทานอาหารเช้ากัน โดยมีแค่เรา แฟนเรา แล้วก็แม่ ส่วนพ่อเข้าออกไปข้างนอก แฟนก็เริ่มพูดว่าแม่เดี๋ยวแม่ว่างเมื่อไรลงไปคุยกับที่บ้านเราให้ แฟนเราก้บอกผมจะแต่งงานปีนี้ แม่ก็บอกว่าเดือนมกราคมไม่ว่างทั้งเดือนติดช่วยงานแต่งคนอื่น ต้องหลังมกราคมไปแล้ว (เราได้ยินงั้นเราก็เสียใจนะ ลูกด้วยเองจะแต่งงานไม่มีทีท่าว่าจะดีใจ ทานอาหารเฉยๆ) แล้วแม่ก็บอกว่าต้องดูฤกษ์ ถ้าฤกษ์ปีนี้ไม่มีก็ไปแต่งปีหน้า (เราก็คิดในใจอะไรหว่า) เราก็ได้แต่พูดว่า ค่ะ ค่ะ แล้วเราก็พูดออกไปว่าไม่เป็นไรค่ะ ปีนี้นู๋ก็เป็นปีชง พี่ก็ไม่ต้องรีบหรอก ยังไงก็ต้องดูฤกษ์ แต่แฟนเราก็บอกว่าไม่เป็นไรจะแต่งปีนี้ เอาฤกษ์สะดวกก็ได้ แต่แม่ก็เฉยๆ แล้วก็จบบทสนทนาไป
จนกลางเดือนมกราคม เราเพิ่งมารู้ว่าแม่แฟนเราลงมาที่กรุงเทพฯ (ซึ่งกรุงเทพฯใกล้กับบ้านเรามาก แต่แฟนเราอยู่ต่างจังหวัด) มาเลี้ยงหลาน 2-3 วัน แต่ไม่สามารถมาคุยกับบ้านเราได้ เพราะพ่อแฟนเราไม่ได้มาด้วย เราก็เสียใจเสียความรู้สึก ถอดใจจะไม่แต่งแล้ว แต่ก็ไม่เป็นไรอ่ะลองให้โอกาสดูอีกที แฟนเราบอกว่าเพราะพ่อไม่ได้มาด้วย เราก็ถามจะมาคุยเมื่อไร แฟนก็บอกน่าจะเดือนกุมภาพันธ์ แต่พ่อเราก็ถามเรามาอีกสรุปว่าเรื่องเรากับแฟนว่าไง พ่อแม่เค้าจะมาคุยเมื่อไร เราก็บอกว่าน่าจะเดือนกุมภาพันธ์นะ
เดือนแห่งความรักก็มาถึง พอเข้าเดือนกุมภาพันธ์ เราก็ถามแฟนอีกว่าเมื่อไรแม่จะว่าง แฟนก็บอกว่าถามแม่แล้วแม่บอกว่าหลังตรุษจีน เราก็รอ จนผ่านตรุษจีนมาสักพัก เราเห็นไม่มีวี่แวว และพ่อกับแม่เราก็ถามเราอีกที จนคราวนี้พ่อเราเริ่มโมโห เหมือนไม่ให้เกียรติทำไมไม่มาคุย พ่อแม่ฝ่ายชายรับรู้ไหมว่าคบกันอยู่ พ่อแม่ฝ่ายชายเค้ารักเราไหม ยอมรับเรารึป่าว เพราะเห็นไม่มาคุยสักที เราก็บอกใจเย็นๆๆ ถ้าเคยไม่มาคุยเราไม่แต่งแล้วได้ไหม อยู่แบบนี้ก็ได้ไม่เป็นไร แต่พ่อกับแม่เราก็ไม่ยอม เพราะเราเรียนจบดี ที่บ้านมีฐานะ มีหน้ามีตา จะให้เป็นขี้ปากชาวบ้านพ่อกับแม่เราก็แคร์เรา เพราะรู้ว่าเราเป็นคนรักศักดิ์ศรีตัวเองมาก และเราก็ไปเราให้แฟนเราฟังว่าพ่อกับแม่บอกแบบนี้ เราก็บอกให้แฟนเราไปขอโทษพ่อกับแม่ เราก็พาเค้าไปขอโทษ เค้าก็ขอโทษแล้วจะร้องไห้อีก พ่อเราก็บอกไม่เป็นไร เรื่องนี้มันอยู่ที่เรา 2 คน ว่าเรา 2 คนอยู่ด้วยกันได้ไหม พ่อไม่สนว่าจะรวยจะจน ไม่ต้องจัดงานใหญ่โต แค่ให้เกียรติเราครอบครัวเราก็พอ และหลังจากวันนั้นก็ผ่านมา 1 อาทิตย์ ไม่มีวี่แววว่าจะยังไงต่อ จนเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาเราเอ่ยปากถามแฟนอีกรอบ แฟนบอกยังไม่ได้คุยกับแม่เดี๋ยวจะคุยให้ เราก็พูดเด็ดขาดเลย ว่าเป็นแบบนี้เราว่าอย่าแต่งกันเลยดีกว่า เราอดทนและรอมานานมาก จะเอายังไงก็ไม่บอก เหมือนแม่คุณผลัดไปเรื่อยๆ คือไม่ยอมรับเราไม่ชอบเราก็บอกตรงๆ
จนเมื่อวานวันจันทร์ เราถามแฟนอีกรอบว่ายังไง แฟนบอกว่าพี่สามารถคุยกับนู๋ได้ทุกเรื่องและตรงๆใช่ไหม เราก็บอกใช่ (ใจเราก็คิดว่าทำเซอร์ไพร์สไรกุป่ะเนี้ย) ปรากฎว่าเซอร์ไพร์สจริงๆจ้าาาาา
แม่แฟนบอกว่าหลังตรุษจีนแล้วคนจีนเค้าถือไม่ให้พูดเรื่องมงคลแบบนี้ 2 เดือน ต้องรอไปอีก 2 เดือนก่อน แต่แฟนก็บอกแม่นะว่า แม่ถ้าบอกแบบนี้ฝ่ายผู้หญิงเค้าจะคิดว่าเราไม่สนใจได้นะ แม่แฟนก็บอกแฟนว่า เราก็ไปบอกให้เค้าเข้าใจสิว่ามันเป็นประเพณีคนจีน เค้าต้องเข้าใจ (เอิ่มมม คือเราก็เป็นลูกหลานคนจีนนะ ประเพณีแบบนี้ไม่เคยได้ยินเลย) พอแฟนพูดแค่นั้นเราถึงกับถอดใจเลย บอกแฟนว่าอย่าแต่งเลยดูมีอุปสรรคมากๆเลย เมื่อก่อนเราอดทนอดกลั้นกับบ้านเรากว่าบ้านเราจะยอมรับแฟน เรากลับบ้านไม่ได้ปีกว่า เพราะที่บ้านเราโกรธที่เราถอนหมั้นคู่หมั้น แล้วมาเลือกแฟนเราที่เพิ่งรู้จัก
เราไม่รู้จะทำยังไงแล้วตอนนี้ เราดูเหมือนว่าแฟนไม่เหมาะกับการเป็นผู้นำครอบครัวเรา เรารู้ว่าแฟนเราอึดอัดนะเป็นคนกลาง เราสงสารเค้าเค้าคงลำบากใจ และเราก็ไม่อยากให้เค้าต้องเลือก และมันจะไม่มีการต้องเลือกระหว่างครอบครัวกับแฟนเลย มันดูเหมือนอกตัญญูซึ่งเราก็รับไม่ได้ และไม่อยากให้เป็นแบบนั้น เราบอกเค้าว่าคุณกลับไปใช้ชีวิตของคุณเถอะ เราจะกลับไปอยู่ในที่ของเรา เราเหนื่อย และท้อจริงๆ แต่แฟนเราก็ทำไรไม่ได้และไม่มีทางออกว่าจะทำยังไง ได้แต่นิ่งเงียบและร้องไห้ที่เรากลับจะเดินจากไป
เราสงสารเค้านะแต่เราก็สงสารตัวเองและรู้สึกเหมือนไม่ให้เกียรติพ่อแม่เราเองด้วย
แม่แฟนไม่ยอมมาคุยเรื่องแต่งงานสักที
ขอย้อนกลับไปสักนิด เมื่อปลายปีที่แล้วเราจะต้องรับปริญญาโทจากมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ แฟนบอกว่าหลังรับปริญญาจะคุยกับพ่อแม่เราก่อนว่าจะให้ผู้ใหญ่ขึ้นมาคุย จนกระทั่งงานรับปริญญาถูกเลื่อนไป(ถ้าติดตามข่าวคงจะทราบว่าทำไมม.เกษตรถึงเลื่อนรับปริญญา) เราก็รออย่างไม่มีกำหนดว่าจะรับปริญญาเมื่อไร ตั้งหน้าตั้งตารอหลังรับปริญญาแฟนจะมาคุยกับพ่อแม่ แต่ก็ยังไม่มีกำหนด จนเราเอ่ยปากถามแฟนอีกครั้งว่าจะคุยกับพ่อแม่เราเมื่อไร แฟนก็บอกว่าก็รับปริญญาเลื่อนไปยังไม่รู้เมื่อไร เราก็เลยบอกจะให้ได้กำหนดรับปริญญาก่อนใช่ไหมถึงจะมาคุย เราก็เหมือนน้อยใจเสียความรู้สึกว่าเค้าไม่กระตือรือร้นเลยหรือไม่อยากแต่งรึป่าว แฟนก็เลยบอกเดี๋ยววันพ่อจะมาคุย สรุปบ้านเราจัดงานวันพ่อ ญาติก็มากันเยอะ วันนั้นแฟนก็คุยกับพ่อแม่เราและร้องไห้ขอโทษที่มาคุยช้า (เพราะก่อนหน้านั้นพ่อกับแม่เราเคยพูดกับเราถามเราว่าเมื่อไรจะแต่งเพราะปีหน้าต้นปีเราก็ 30 แล้ว เค้าก็บอกว่าอายุเยอะแล้ว ไหนกว่าจะมีลูกอีก) พ่อกับแม่เราก็เข้าใจเค้าบอกไม่เป็นไร แฟนเราก็เลยบอกหลังปีใหม่จะให้ผู้ใหญ่มาคุย
Happy New Year 2015 แล้วจ้า เรากับแฟนไปปีใหม่ด้วยกันที่ญี่ปุ่น พอกลับมาจากญี่ปุ่น เรากับแฟนก็ไปบ้านแฟนเอาของปีใหม่และเงินปีใหม่ไปให้พ่อกับแม่แฟน แล้วแฟนก็คุยกับแม่ในตอนที่เราทานอาหารเช้ากัน โดยมีแค่เรา แฟนเรา แล้วก็แม่ ส่วนพ่อเข้าออกไปข้างนอก แฟนก็เริ่มพูดว่าแม่เดี๋ยวแม่ว่างเมื่อไรลงไปคุยกับที่บ้านเราให้ แฟนเราก้บอกผมจะแต่งงานปีนี้ แม่ก็บอกว่าเดือนมกราคมไม่ว่างทั้งเดือนติดช่วยงานแต่งคนอื่น ต้องหลังมกราคมไปแล้ว (เราได้ยินงั้นเราก็เสียใจนะ ลูกด้วยเองจะแต่งงานไม่มีทีท่าว่าจะดีใจ ทานอาหารเฉยๆ) แล้วแม่ก็บอกว่าต้องดูฤกษ์ ถ้าฤกษ์ปีนี้ไม่มีก็ไปแต่งปีหน้า (เราก็คิดในใจอะไรหว่า) เราก็ได้แต่พูดว่า ค่ะ ค่ะ แล้วเราก็พูดออกไปว่าไม่เป็นไรค่ะ ปีนี้นู๋ก็เป็นปีชง พี่ก็ไม่ต้องรีบหรอก ยังไงก็ต้องดูฤกษ์ แต่แฟนเราก็บอกว่าไม่เป็นไรจะแต่งปีนี้ เอาฤกษ์สะดวกก็ได้ แต่แม่ก็เฉยๆ แล้วก็จบบทสนทนาไป
จนกลางเดือนมกราคม เราเพิ่งมารู้ว่าแม่แฟนเราลงมาที่กรุงเทพฯ (ซึ่งกรุงเทพฯใกล้กับบ้านเรามาก แต่แฟนเราอยู่ต่างจังหวัด) มาเลี้ยงหลาน 2-3 วัน แต่ไม่สามารถมาคุยกับบ้านเราได้ เพราะพ่อแฟนเราไม่ได้มาด้วย เราก็เสียใจเสียความรู้สึก ถอดใจจะไม่แต่งแล้ว แต่ก็ไม่เป็นไรอ่ะลองให้โอกาสดูอีกที แฟนเราบอกว่าเพราะพ่อไม่ได้มาด้วย เราก็ถามจะมาคุยเมื่อไร แฟนก็บอกน่าจะเดือนกุมภาพันธ์ แต่พ่อเราก็ถามเรามาอีกสรุปว่าเรื่องเรากับแฟนว่าไง พ่อแม่เค้าจะมาคุยเมื่อไร เราก็บอกว่าน่าจะเดือนกุมภาพันธ์นะ
เดือนแห่งความรักก็มาถึง พอเข้าเดือนกุมภาพันธ์ เราก็ถามแฟนอีกว่าเมื่อไรแม่จะว่าง แฟนก็บอกว่าถามแม่แล้วแม่บอกว่าหลังตรุษจีน เราก็รอ จนผ่านตรุษจีนมาสักพัก เราเห็นไม่มีวี่แวว และพ่อกับแม่เราก็ถามเราอีกที จนคราวนี้พ่อเราเริ่มโมโห เหมือนไม่ให้เกียรติทำไมไม่มาคุย พ่อแม่ฝ่ายชายรับรู้ไหมว่าคบกันอยู่ พ่อแม่ฝ่ายชายเค้ารักเราไหม ยอมรับเรารึป่าว เพราะเห็นไม่มาคุยสักที เราก็บอกใจเย็นๆๆ ถ้าเคยไม่มาคุยเราไม่แต่งแล้วได้ไหม อยู่แบบนี้ก็ได้ไม่เป็นไร แต่พ่อกับแม่เราก็ไม่ยอม เพราะเราเรียนจบดี ที่บ้านมีฐานะ มีหน้ามีตา จะให้เป็นขี้ปากชาวบ้านพ่อกับแม่เราก็แคร์เรา เพราะรู้ว่าเราเป็นคนรักศักดิ์ศรีตัวเองมาก และเราก็ไปเราให้แฟนเราฟังว่าพ่อกับแม่บอกแบบนี้ เราก็บอกให้แฟนเราไปขอโทษพ่อกับแม่ เราก็พาเค้าไปขอโทษ เค้าก็ขอโทษแล้วจะร้องไห้อีก พ่อเราก็บอกไม่เป็นไร เรื่องนี้มันอยู่ที่เรา 2 คน ว่าเรา 2 คนอยู่ด้วยกันได้ไหม พ่อไม่สนว่าจะรวยจะจน ไม่ต้องจัดงานใหญ่โต แค่ให้เกียรติเราครอบครัวเราก็พอ และหลังจากวันนั้นก็ผ่านมา 1 อาทิตย์ ไม่มีวี่แววว่าจะยังไงต่อ จนเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาเราเอ่ยปากถามแฟนอีกรอบ แฟนบอกยังไม่ได้คุยกับแม่เดี๋ยวจะคุยให้ เราก็พูดเด็ดขาดเลย ว่าเป็นแบบนี้เราว่าอย่าแต่งกันเลยดีกว่า เราอดทนและรอมานานมาก จะเอายังไงก็ไม่บอก เหมือนแม่คุณผลัดไปเรื่อยๆ คือไม่ยอมรับเราไม่ชอบเราก็บอกตรงๆ
จนเมื่อวานวันจันทร์ เราถามแฟนอีกรอบว่ายังไง แฟนบอกว่าพี่สามารถคุยกับนู๋ได้ทุกเรื่องและตรงๆใช่ไหม เราก็บอกใช่ (ใจเราก็คิดว่าทำเซอร์ไพร์สไรกุป่ะเนี้ย) ปรากฎว่าเซอร์ไพร์สจริงๆจ้าาาาา
แม่แฟนบอกว่าหลังตรุษจีนแล้วคนจีนเค้าถือไม่ให้พูดเรื่องมงคลแบบนี้ 2 เดือน ต้องรอไปอีก 2 เดือนก่อน แต่แฟนก็บอกแม่นะว่า แม่ถ้าบอกแบบนี้ฝ่ายผู้หญิงเค้าจะคิดว่าเราไม่สนใจได้นะ แม่แฟนก็บอกแฟนว่า เราก็ไปบอกให้เค้าเข้าใจสิว่ามันเป็นประเพณีคนจีน เค้าต้องเข้าใจ (เอิ่มมม คือเราก็เป็นลูกหลานคนจีนนะ ประเพณีแบบนี้ไม่เคยได้ยินเลย) พอแฟนพูดแค่นั้นเราถึงกับถอดใจเลย บอกแฟนว่าอย่าแต่งเลยดูมีอุปสรรคมากๆเลย เมื่อก่อนเราอดทนอดกลั้นกับบ้านเรากว่าบ้านเราจะยอมรับแฟน เรากลับบ้านไม่ได้ปีกว่า เพราะที่บ้านเราโกรธที่เราถอนหมั้นคู่หมั้น แล้วมาเลือกแฟนเราที่เพิ่งรู้จัก
เราไม่รู้จะทำยังไงแล้วตอนนี้ เราดูเหมือนว่าแฟนไม่เหมาะกับการเป็นผู้นำครอบครัวเรา เรารู้ว่าแฟนเราอึดอัดนะเป็นคนกลาง เราสงสารเค้าเค้าคงลำบากใจ และเราก็ไม่อยากให้เค้าต้องเลือก และมันจะไม่มีการต้องเลือกระหว่างครอบครัวกับแฟนเลย มันดูเหมือนอกตัญญูซึ่งเราก็รับไม่ได้ และไม่อยากให้เป็นแบบนั้น เราบอกเค้าว่าคุณกลับไปใช้ชีวิตของคุณเถอะ เราจะกลับไปอยู่ในที่ของเรา เราเหนื่อย และท้อจริงๆ แต่แฟนเราก็ทำไรไม่ได้และไม่มีทางออกว่าจะทำยังไง ได้แต่นิ่งเงียบและร้องไห้ที่เรากลับจะเดินจากไป
เราสงสารเค้านะแต่เราก็สงสารตัวเองและรู้สึกเหมือนไม่ให้เกียรติพ่อแม่เราเองด้วย