เรื่องมีอยู่ว่า เราคบกับแฟน ตั้งแต่เรียนมี 1 จนตอนนี้เราทำงานเเล้ว กำลังเรียนต่อปริญญาโท ระหว่างที่คบกันก็พาแฟน ไปเเนะนำให้กับที่บ้านรู้จักตอนเรียนปี 3 เรื่อยๆ มาจนถึงปัจจุบัน เพราะ อยากให้ที่บ้านเห็น รับรู้ในสายตา   
   ตอนเรียน เราไม่ได้เอารถ มาใช้ค่ะ ที่บ้านก็รู้ตลอดว่า พี่คนนี้เขามารับส่ง จนถึงทำงาน พี่เขาดูเเลตลอด ไม่ว่ามีปัญหาอะไรก็อยู่เคียงข้างกันเสมอ มีภาวะเป็นผู้นำมากกว่าเรา จนถึงพอเรียนจบ เราทำงานมาได้2 ปี อยู่มาวันนึงเราพาพี่เขามาเที่ยวที่บ้านปกติ  พ่อกับแม่ที่บ้านก็คุยปกติ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่เเละแล้วปัญหาก็เกิดขึ้น เมื่อคุณพ่อเราถามขึ้นมาว่า "เรากับพี่เขา เป็นแฟนกันเหรอ" เราก็คิดว่าอายุ 25 ปี มีแฟนเเล้วก็คงไม่ผิดอะไร เเละ ก็ไม่อยากมีอะไรปิดบังกับที่บ้านอีก เเต่ผลที่ออกมา  มันเป็ผลที่รุนเเรง คือ พ่อรับไม่ได้ที่เรามีแฟน  คิดว่าเราเป็นลูกที่ไม่ดี ซื้อรถให้เพื่อ พี่เขาจะได้ไม่ต้องมารับส่งอีก ทุกอย่างดูแย่  พ่อเขามองเหมือนเราเป็นลูกอกตัญญู เป็นคนเลวในสายตา มันเป็นช่วงเวลาที่แย่ สำหรับเรามาก เราคิดว่า เรากับแฟนต้องจับมือกันให้แน่นที่สุด  เเล้วจะผ่านเรื่องนี้ไปด้วยกัน  เเละเเล้วปัญหาของเราที่บ้านก็ต้องจบลงด้วยการโกหกว่าเรา กับแฟนไม่ได้คุยกันเเล้ว ซึ่งมันก็เป็นช่วงเวลาที่ ปัญหาที่ครอบครัวที่บ้านกำลังคลี่คลายไปได้ด้วยการโกหกให้ที่บ้านสบายใจ
    แต่แฟนเรากลับทำให้บั่นทอนตลอดเวลา  พูดอยู่ตลอดเวลา ว่าพ่อเราเกลี่ยดเขา  แสดงพฤติกรรมเหมือนกันว่านิสัยเราจะเข้ากันไม่ได้  ด้วยทรรศนคติ มองโลกในแง่ร้าย  พูดทำให้ชีวิตดูติดลบตลอดเวลาด้วยความที่เราต่างกันมาก ทั้งอาหาร การดิน วิถีชีวิต แต่เราพยายามคิดอยู่เสมอว่า ตราบใดที่เราะยังไม่มีคนอื่น เรารักกัน คงไม่มีอะไรที่จะพรากเราจากกันไปได้ แต่ตอนนี้  รู้สึกรักอย่นะ รักมาก แต่ทำไม เราถึงทะเลาะกันบ่อย  เราแตกต่างกันมาก
จนตอนนี้ เราต้องถอยมาคนละ 1 ก้าว  ห่างกันสักพัก .....  เราไม่รู้ว่าการแก้ปัญหาด้วยวิธีนี้จะเป็นการหนีปัญหา เเล้วจะทำให้เราห่าง และ เลิกกันไป รีเปล่า หรือมีวิธีไหน  ที่จะทำให้ความต่างกันมากๆ ปรับเข้าหากันได้ในวันนี้

เพราะตอนนี้ จนปัญญา จนไม่รู้จะต้องทำยังไงดี ไหนจะปัญหาที่บ้านรับไม่ได้ที่มีแฟน ไหนจะปัญหากับแฟน  ที่นิสัยต่างกันสุดขั้วจนอาจจะเข้ากันไม่ได้เลย ใครเคยปีประสบการณ์เหมือนกับเราช่วยทีเถอะค่ะ เพราะตอนนี้สับสนวุ่นวายกับชีวิตมาก