เที่ยงวันนี้ ออกไปหาก๋วยเตี๋ยวเรือกิน
รู้สึกอยากกินขึ้นมาเฉยๆซะอย่างนั้น
ไปเจอร้านหนึ่งเป็นแบบบุฟเฟต์ อยู่ติดถนนใหญ่
ร้านนี้เปิดเพลงลูกกรุงเก่าๆ สมัยคุณแม่ยังสาว
แจ้ ดนุพล อ๊อด คีรีบูน อรวี เท่ห์ ฯลฯ มาเต็ม
ความทรงจำวัยเด็ก ถูกกระตุ้นอย่างรุนแรง
แม่ชอบฟังตอนอารมณ์ดีๆ ซึ่งมักจะมาพร้อมการไปเที่ยว คงชอบเพราะอย่างนี้ละมั้ง
มีอยู่หนนึง ก่อนไปเที่ยว งอแงจะซื้อของเล่น พ่อเลยบอกว่า
"ถ้าทำตัวดีจะให้ขึ้นเครื่องบิน"
ได้ผล พอได้ยินก็เงียบทันที ได้เป็นชั่วโมง
ไม่เห็นพาไปขึ้นเครื่องบินสักที
"ไหนเครื่องบิน ไม่เห็นพาไป"
"เอ๊ เห็นมั้ย พ่อทำไรอยู่"
"จะเอาเครื่องบินๆๆๆ"
ไม่รู้ตัวว่าโดนหลอกให้เงียบด้วยเครื่องบิน
งานนี้ฟาดงวงฟาดงาเรียกร้องสิทธิ์ตามพ.ร.บ.ผู้บริโภคเต็มที่
"จะเอาเครื่องบินๆๆ"
เพี๊ยะ!!
"จ๊ากกกก"
ลงน่องเต็มๆ
ไม้แขวนเสื้อเนี่ยเหรอ เครื่องบินของพ่อ เคียดแค้นเจ็บปวดมาก ผู้หลักผู้ใหญ่ไม่มีสัจจะ
เหมือนโลกทั้งใบถล่มลงต่อหน้า
"ฮืออออ..."
"นี่ไง ได้เครื่องบินแล้ว"
เสียงแม่ทำให้ค่อยสงบลง
"ฮึกๆๆ ไหน ไม่เห็นมี ฮึกๆๆ"
"รอยไม้แขวนเสื้อนี่ไง เหมือนปีกเครื่องบินเลย"
เออ..จริงด้วย แต่ไม่ใช่สิ แบบนี้มันเจ็บ
"ไม่เอาแบบนี้ จ๊ากกกก"
หลังจากนี้ ถึงจะหลอกว่าให้ขึ้นยานอะพอลโลก็ไม่ยอมหยุด
จำได้ว่าร้องนานมาก เพลียจนแบตหมดสลบคาที่
แต่ก่อนสลบ เพลง โอ๊ย โอ๊ย ของแจ้ยังแว่วเข้าหู
พี่แจ้โดนหลอกว่าจะพาขึ้นเครื่องบินแล้วโดนตีใช่ใหม่ ถึงร้อง โอ๊ย โอ๊ย
เจ็บน่องจัง ฮือ....
เด็กนะ ไม่รู้หรอกว่าอันไหนจริงอันไหนโกหก
รู้แต่ว่าถ้าสัญญาแล้วก็ต้องทำตามสัญญา ไม่ว่าเรื่องเล็กเรื่องใหญ่
สัจจะในใจซื่อตรงยิ่งกว่าอัยการ
ถ้าจะโกหกเด็กเพื่อให้หยุดพฤติกรรมยุ่งๆ ขอให้เท่าที่พอเป็นไปได้หรือใกล้เคียงก็ยังดี
เขาจะได้รู้สึกไม่ถูกหลอกจนชัดเจนเกินไป
และจะรู้สึกว่า ผู้ใหญ่มีสัจจะ น่าเคารพ น่าประทับใจ
เมื่อภาพผู้ใหญ่ในอุดมคติถูกบันทึกไว้ในใจ
วันหนึ่งเมื่อโตขึ้น ก็จะเป็นผู้ใหญ่ที่ดีได้
ว่าแต่จะให้ขึ้นเครื่อง
แต่ได้ไม้แขวนเสื้อนาบน่องแทนนี่
มันไม่ใกล้กันเลยนะ
ฟ้องสรยุทธ์เลยดีมั้ย
ถ้าถูกถามว่าเอาอะไรเป็นหลักฐาน มีครับ
เพลง โอ๊ย โอ๊ย ไง
เครื่องบินของพ่อ
รู้สึกอยากกินขึ้นมาเฉยๆซะอย่างนั้น
ไปเจอร้านหนึ่งเป็นแบบบุฟเฟต์ อยู่ติดถนนใหญ่
ร้านนี้เปิดเพลงลูกกรุงเก่าๆ สมัยคุณแม่ยังสาว
แจ้ ดนุพล อ๊อด คีรีบูน อรวี เท่ห์ ฯลฯ มาเต็ม
ความทรงจำวัยเด็ก ถูกกระตุ้นอย่างรุนแรง
แม่ชอบฟังตอนอารมณ์ดีๆ ซึ่งมักจะมาพร้อมการไปเที่ยว คงชอบเพราะอย่างนี้ละมั้ง
มีอยู่หนนึง ก่อนไปเที่ยว งอแงจะซื้อของเล่น พ่อเลยบอกว่า
"ถ้าทำตัวดีจะให้ขึ้นเครื่องบิน"
ได้ผล พอได้ยินก็เงียบทันที ได้เป็นชั่วโมง
ไม่เห็นพาไปขึ้นเครื่องบินสักที
"ไหนเครื่องบิน ไม่เห็นพาไป"
"เอ๊ เห็นมั้ย พ่อทำไรอยู่"
"จะเอาเครื่องบินๆๆๆ"
ไม่รู้ตัวว่าโดนหลอกให้เงียบด้วยเครื่องบิน
งานนี้ฟาดงวงฟาดงาเรียกร้องสิทธิ์ตามพ.ร.บ.ผู้บริโภคเต็มที่
"จะเอาเครื่องบินๆๆ"
เพี๊ยะ!!
"จ๊ากกกก"
ลงน่องเต็มๆ
ไม้แขวนเสื้อเนี่ยเหรอ เครื่องบินของพ่อ เคียดแค้นเจ็บปวดมาก ผู้หลักผู้ใหญ่ไม่มีสัจจะ
เหมือนโลกทั้งใบถล่มลงต่อหน้า
"ฮืออออ..."
"นี่ไง ได้เครื่องบินแล้ว"
เสียงแม่ทำให้ค่อยสงบลง
"ฮึกๆๆ ไหน ไม่เห็นมี ฮึกๆๆ"
"รอยไม้แขวนเสื้อนี่ไง เหมือนปีกเครื่องบินเลย"
เออ..จริงด้วย แต่ไม่ใช่สิ แบบนี้มันเจ็บ
"ไม่เอาแบบนี้ จ๊ากกกก"
หลังจากนี้ ถึงจะหลอกว่าให้ขึ้นยานอะพอลโลก็ไม่ยอมหยุด
จำได้ว่าร้องนานมาก เพลียจนแบตหมดสลบคาที่
แต่ก่อนสลบ เพลง โอ๊ย โอ๊ย ของแจ้ยังแว่วเข้าหู
พี่แจ้โดนหลอกว่าจะพาขึ้นเครื่องบินแล้วโดนตีใช่ใหม่ ถึงร้อง โอ๊ย โอ๊ย
เจ็บน่องจัง ฮือ....
เด็กนะ ไม่รู้หรอกว่าอันไหนจริงอันไหนโกหก
รู้แต่ว่าถ้าสัญญาแล้วก็ต้องทำตามสัญญา ไม่ว่าเรื่องเล็กเรื่องใหญ่
สัจจะในใจซื่อตรงยิ่งกว่าอัยการ
ถ้าจะโกหกเด็กเพื่อให้หยุดพฤติกรรมยุ่งๆ ขอให้เท่าที่พอเป็นไปได้หรือใกล้เคียงก็ยังดี
เขาจะได้รู้สึกไม่ถูกหลอกจนชัดเจนเกินไป
และจะรู้สึกว่า ผู้ใหญ่มีสัจจะ น่าเคารพ น่าประทับใจ
เมื่อภาพผู้ใหญ่ในอุดมคติถูกบันทึกไว้ในใจ
วันหนึ่งเมื่อโตขึ้น ก็จะเป็นผู้ใหญ่ที่ดีได้
ว่าแต่จะให้ขึ้นเครื่อง
แต่ได้ไม้แขวนเสื้อนาบน่องแทนนี่
มันไม่ใกล้กันเลยนะ
ฟ้องสรยุทธ์เลยดีมั้ย
ถ้าถูกถามว่าเอาอะไรเป็นหลักฐาน มีครับ
เพลง โอ๊ย โอ๊ย ไง