พอดีผม อยากจะเริ่มทำธุระกิจ ด้วยตัวเอง ละทีนี้ผมเลยสร้างโลโก้ขึ้นมาเป็นของตัวเอง บอกก่อนนะครับว่าแม่ผมเขาทำธุระกิจขายขนมมานานแล้วแต่ไม่มีโลโก้หรืออะไรเลยคือโนเนมนั้นเอง ละผมเรียนการตลาดมาก้อยากจะเอาของของแม่มาต่อยอดทำให้มันดีขึ้น ละผมก้ได้นั่งคุยกับแม่ แต่แม่ผมไม่ฟังผมเลยเอาแต่ความคิดตัวเองโดยไม่ฟังความคิดของผมเลย ผมก้เข้าใจนะครับว่าแกอาจจะคิดว่าแกอาบน้ำร้อนมามากกว่าผม แต่ว่าผมก้มีหลักการของผมที่เรียนมาเหมือนกันในการทำธุรกิจ ละเหมือนแม่เขาจะไม่เชื่อด้วยว่าผมจะทำจิงพูดประมานว่าเอาแต่วางแผนแต่ไม่ทำ''ผมก้คิดในใจว่าท้าไม่วางแผนก่อนจะทำงานรำเร็จได้ยังไง'' ละผมก้เดินออกมา แฟนผมเขาก้อยู่ตรงนั้นด้วยแฟนผมเขาก้เลยบอกเข้าใจทั้งสองคนนะต่างคนต่างความคิด งั่นตัวก้ต่างคนต่างทำไปเลย ทำให้แม่เขาเห็นว่าเราทำได้ทำแค่หารายได้ไม่ต้องไปขอเงินแม่เขาอีก แม่เขาอาจจะเห็นความสามารถของตัวก้ได้

ละมาวันนี้  แม่เขาทักมาเอาโลโก้ผมไปทำนามบัตรเฉยเลย ที่ผมเริ่มทำอยู่ ผมก้เลยสงสัย ว่าแกไปทำตอนไหน ผมก้เลยถามแกไปว่าเอาไปทำ ทำไมเนี้ย ละคืออะไรก้ทำไม่เร็จอยู่ดีดีไปทำนามบัตรเฉยเลย ผมก้พูดกับแม่ในอารมเสียนิดหน่อยว่าแม่ไม่ต้องมายุ่งหรอกเดียวผมทำเองแม่ทำของแม่ไปเถอะ  ทีนี้ละครับเรื่องใหญ่เลย แม่เลยงอลบอกผมจะไม่เลี้ยงเขา จะไม่ดูแลเขา  ตอนนั้นผมก้ยิ่งอารมเสียผมเลยพิมไปในlineว่า เบื่อๆๆ ความคิดไม่ตรงกันเลย แม่ผมยิ่งงอลไปใหญ่เลยทีนี้ ประมานแม่เลี้ยงลูกมาไม่เคยเบื่อเลย ''คำพูดนี้คุยกันในLineนะครับ'' ละทีนี้ผมก้เลยโทรไปอธิบายว่ามันไม่ใช้ คือ เบื่อของผมก้คือ คุยกันไม่เคยเข้าใจกันสักที ก้เลยคิดว่าต่างคนต่างทำดีกว่าจะได้ไม่ต้องมาเถียงกัน ไม่ใช้ว่าจะไม่เลี้ยง  แต้ผมยังไม่ทันพูดจบเลยแม่ผมก้วางไปก่อนคือสรุปแม่ผมเขาก้ยังไม่เข้าใจแล้วก้ไม่ฟังผมเหมือนเดิม  ผมไม่รู้จะทำยังไงดีอ่ะครับไม่รู้ว่มันคือวัยทองรึป่าวละผมควรจะทำยังไงตอนนี้โทรไปจะอธิบายเขาก้ไม่รับ ตอนนี้มีทุกอารมเลยครับเศร้า โกรธ เบื่อ เซง เครียด  จะว่าผมเป็นลูกไม่ดีก้ได้นะครับ แต่ผมอยากจะบอก ผมแค่อายุ20 เรียนอยู่ปี2แต่อยากทำงาน แม่จะได้ไม่เหนื่อย แต่ที่แม่คิดก้คือผมจะหาเงินไปเลี้ยงแฟนเลี้ยงแค่ตัวเองไม่เลี้ยงเขา จิงๆมันไม่ใช้แค่อยากจะแบ่งเบาภาระของแม่เขาเท่านั้นเองแต่แม่เขาก้ไม่เข้าใจ