สวัสดีทุกคนค่ะ วันนี้ขออนุญาตคนรักสัตว์ทุกท่าน เพื่อระบายเรื่องอัดอั้นตันใจ พร้อมขอคำปรึกษาด้วยนะคะ (ขออนุญาตแทกห้องสยามด้วยนะคะ เพราะเห็นว่า มีคนส่วนมากนิยมเล่นห้องนี้กันมาก )
เรื่องมาจากว่ามีสมาชิกกลุ่มกระต่ายกลุ่มหนึ่งมาชวนเราไปช่วยเหลือกระต่ายที่ “วัดบางกุ้ง จ.สมุทรสงคราม” หรือวัดที่ดังๆ เพราะมีโบสถ์ปรกโพธิ์ และมีรูปปั้นนักมวยในท่าต่างๆอ่ะค่ะ จึงมีเหล่าอาสาไปช่วยเหลือกัน
กระต่ายในวัดอยู่รวมๆกันในกรงใหญ่และไม่มีการแยกเพศ ทำให้เค้าท้องซ้อนติดๆกันตลอด(กระต่ายผสมพันธุ์ได้ตลอดเวลา ท้องแค่เดือนเดียวก็คลอดแล้ว) แต่ด้วยสภาพที่อยู่และอาหารที่ไม่ถูกต้องจึงทำให้ลูกกระต่ายมักไม่รอด และที่น่าสังเวชหนักคือแม่กระต่ายตายทั้งที่ท้องอยู่ และบางตัวติดเชื้อโรคจากสัตว์ปีกเพราะอยู่รวมกับไก่ด้วยค่ะ สภาพคือมีเรื้อนเป็นกัดแผลพุพอง หลายตัวนั่งปวดท้องท่าทางดูอมโรค
ทางวัดได้บอกว่ากระต่ายมาจากหลายที่ เช่น คนนำมาปล่อย หรือเอามาจากที่พ้นสภาพการทดลอง
แล้ววัดก็ทำสวนสัตว์ “เพื่อใช้ในการชักชวนคนเข้าวัดและขายอาหารสัตว์” ซึ่งเท่าที่เห็นมีทั้งพระและชาวบ้านที่ไม่แน่ใจว่าน่าจะเป็นญาติๆ กับเจ้าอาวาสรึเปล่า มาเป็นคนขายรวมถึงตั้งร้านค้าต่างๆภายในอาณาเขตวัด อาหารสัตว์หลักๆที่ขายคือ ผักบุ้ง กล้วย หัวปลี ขนมปัง ซึ่งอาหารเหล่านี้ “ไม่ใช่อาหารสำหรับกระต่าย” แต่คือยาพิษที่จะทำให้ตายอย่างช้าๆและทรมานในที่สุด
ภายในสวนสัตว์วัดมีทั้งอูฐ (ไม่ทราบหามาได้ยังไง) แกะ แพะ ลา ม้า จระเข้ นกกระจอกเทศ กระต่าย หมูป่า และอีเห็น สัตว์แต่ละชนิดไม่ได้กินอิ่ม สภาพแต่ละตัวผอม เป็นเรื้อน แพะบางตัวมีก้อนมะเร็งและแผลตามตัว ตัวอีเห็น หางเป็นแผลและกรงสกปรกมาก เค้าจับทำแผลก็ไม่ได้ ทางวัดจ้างลุงไว้หนึ่งคนดูแลทั้งหมด ลุงบอกว่าทำได้ตามกำลังเพราะสัตว์มากขนาดนั้นดูแลไม่ไหว ผลจึงออกมาแบบนี้
ทางอาสาเอาอาหารและยาไปให้กระต่ายกับหมูป่าที่ผอมซี่โครงขึ้น เทปูน, กั้นคอกแยกเพศกระต่าย และเอาออกมารักษาเท่าที่กำลังจะไหว แต่ที่น่าสงสารคือตัวอีเห็นที่นอนทรมาน หางเน่า ทางเจ้าอาวาสไม่ยอมให้เราเอาออกมารักษาและคืนสู่ป่าตามที่ตกลงแต่แรก บอกว่า “รักษาได้แต่ต้องเอาไปคืน และทางวัดจะไม่ช่วยค่ารักษาใดๆ ถ้าต้องเสียเงินก็ปล่อยไว้เดี๋ยวรักษาเอง”
เวลาผ่านไปประมาณสามเดือน เรากลับไปดูอีกครั้งสัตว์ทุกตัวอยู่สภาพเดิม ทางอาสาจึงช่วยกันติดต่อไปทางเจ้าหน้าที่คุ้มครองสัตว์ป่า ก็ได้ความว่าเคยมาจับสัตว์ที่ผิดกฎหมายไปแล้ว แต่อีเห็นตัวนี้ไม่อยู่ในชนิดที่คุ้มครอง พี่เจ้าหน้าที่จึงติดต่อทางปศุสัตว์ให้มาช่วยดู แต่ด้วยความที่น้องอีเห็นไม่ได้พักรักษาในรพส. เขาก็จะเลียและกัดแผลแบบนั้นไปเรื่อยๆ จนอาจจะติดเชื้อในกระแสเลือดตายได้ ภิกษุควรเป็นผู้บิณฑบาตขอชีวิต แต่เราคนธรรมดาไปขอไปรักษากลับไม่ยอมให้ ท่านอ้างว่าจะเอาไว้ให้คนมาดู
เราเลยอยากขอคำแนะนำค่ะว่าใครพอมีวิธีช่วยเหลืออื่นมั้ยคะ?
พรบ. คุ้มครองสัตว์ทำอะไรได้มั้ย?
นี่เป็นรูปที่ พวกพี่ๆ จิตอาสาได้เข้าไปดูกันนะคะ ( ขออภัย รูปภาพอาจจะใหญ่ไปนิดนึงนะคะ )
# อัพเดตล่าสุดนะคะ พี่อาสา ได้มาเเจ้งว่า ปศุสัตว์ทำได้เพียงมาดูเดือนละ 1 ครั้ง เเละดูไม่ทั่วถึงคะ เพราะสถานที่นั้นมีสัตว์เยอะมาก ทั้งสัตว์ป่วย สัตว์ที่ไม่ป่วย
# ทำยังไงดีคะ ที่จะให้หน่วยงานเกี่ยวข้อง นำสัตว์พวกนี้ออกไปรักษาเเละดูแล คืนสู่ธรรมชาติได้
เลี้ยงสัตว์ดึงดูดคนทำบุญ.. “พุทธพาณิชย์” ของวัดชื่อดังที่คนรักสัตว์ปวดใจ
เรื่องมาจากว่ามีสมาชิกกลุ่มกระต่ายกลุ่มหนึ่งมาชวนเราไปช่วยเหลือกระต่ายที่ “วัดบางกุ้ง จ.สมุทรสงคราม” หรือวัดที่ดังๆ เพราะมีโบสถ์ปรกโพธิ์ และมีรูปปั้นนักมวยในท่าต่างๆอ่ะค่ะ จึงมีเหล่าอาสาไปช่วยเหลือกัน
กระต่ายในวัดอยู่รวมๆกันในกรงใหญ่และไม่มีการแยกเพศ ทำให้เค้าท้องซ้อนติดๆกันตลอด(กระต่ายผสมพันธุ์ได้ตลอดเวลา ท้องแค่เดือนเดียวก็คลอดแล้ว) แต่ด้วยสภาพที่อยู่และอาหารที่ไม่ถูกต้องจึงทำให้ลูกกระต่ายมักไม่รอด และที่น่าสังเวชหนักคือแม่กระต่ายตายทั้งที่ท้องอยู่ และบางตัวติดเชื้อโรคจากสัตว์ปีกเพราะอยู่รวมกับไก่ด้วยค่ะ สภาพคือมีเรื้อนเป็นกัดแผลพุพอง หลายตัวนั่งปวดท้องท่าทางดูอมโรค
ทางวัดได้บอกว่ากระต่ายมาจากหลายที่ เช่น คนนำมาปล่อย หรือเอามาจากที่พ้นสภาพการทดลอง
แล้ววัดก็ทำสวนสัตว์ “เพื่อใช้ในการชักชวนคนเข้าวัดและขายอาหารสัตว์” ซึ่งเท่าที่เห็นมีทั้งพระและชาวบ้านที่ไม่แน่ใจว่าน่าจะเป็นญาติๆ กับเจ้าอาวาสรึเปล่า มาเป็นคนขายรวมถึงตั้งร้านค้าต่างๆภายในอาณาเขตวัด อาหารสัตว์หลักๆที่ขายคือ ผักบุ้ง กล้วย หัวปลี ขนมปัง ซึ่งอาหารเหล่านี้ “ไม่ใช่อาหารสำหรับกระต่าย” แต่คือยาพิษที่จะทำให้ตายอย่างช้าๆและทรมานในที่สุด
ภายในสวนสัตว์วัดมีทั้งอูฐ (ไม่ทราบหามาได้ยังไง) แกะ แพะ ลา ม้า จระเข้ นกกระจอกเทศ กระต่าย หมูป่า และอีเห็น สัตว์แต่ละชนิดไม่ได้กินอิ่ม สภาพแต่ละตัวผอม เป็นเรื้อน แพะบางตัวมีก้อนมะเร็งและแผลตามตัว ตัวอีเห็น หางเป็นแผลและกรงสกปรกมาก เค้าจับทำแผลก็ไม่ได้ ทางวัดจ้างลุงไว้หนึ่งคนดูแลทั้งหมด ลุงบอกว่าทำได้ตามกำลังเพราะสัตว์มากขนาดนั้นดูแลไม่ไหว ผลจึงออกมาแบบนี้
ทางอาสาเอาอาหารและยาไปให้กระต่ายกับหมูป่าที่ผอมซี่โครงขึ้น เทปูน, กั้นคอกแยกเพศกระต่าย และเอาออกมารักษาเท่าที่กำลังจะไหว แต่ที่น่าสงสารคือตัวอีเห็นที่นอนทรมาน หางเน่า ทางเจ้าอาวาสไม่ยอมให้เราเอาออกมารักษาและคืนสู่ป่าตามที่ตกลงแต่แรก บอกว่า “รักษาได้แต่ต้องเอาไปคืน และทางวัดจะไม่ช่วยค่ารักษาใดๆ ถ้าต้องเสียเงินก็ปล่อยไว้เดี๋ยวรักษาเอง”
เวลาผ่านไปประมาณสามเดือน เรากลับไปดูอีกครั้งสัตว์ทุกตัวอยู่สภาพเดิม ทางอาสาจึงช่วยกันติดต่อไปทางเจ้าหน้าที่คุ้มครองสัตว์ป่า ก็ได้ความว่าเคยมาจับสัตว์ที่ผิดกฎหมายไปแล้ว แต่อีเห็นตัวนี้ไม่อยู่ในชนิดที่คุ้มครอง พี่เจ้าหน้าที่จึงติดต่อทางปศุสัตว์ให้มาช่วยดู แต่ด้วยความที่น้องอีเห็นไม่ได้พักรักษาในรพส. เขาก็จะเลียและกัดแผลแบบนั้นไปเรื่อยๆ จนอาจจะติดเชื้อในกระแสเลือดตายได้ ภิกษุควรเป็นผู้บิณฑบาตขอชีวิต แต่เราคนธรรมดาไปขอไปรักษากลับไม่ยอมให้ ท่านอ้างว่าจะเอาไว้ให้คนมาดู
เราเลยอยากขอคำแนะนำค่ะว่าใครพอมีวิธีช่วยเหลืออื่นมั้ยคะ?
พรบ. คุ้มครองสัตว์ทำอะไรได้มั้ย?
นี่เป็นรูปที่ พวกพี่ๆ จิตอาสาได้เข้าไปดูกันนะคะ ( ขออภัย รูปภาพอาจจะใหญ่ไปนิดนึงนะคะ )
# อัพเดตล่าสุดนะคะ พี่อาสา ได้มาเเจ้งว่า ปศุสัตว์ทำได้เพียงมาดูเดือนละ 1 ครั้ง เเละดูไม่ทั่วถึงคะ เพราะสถานที่นั้นมีสัตว์เยอะมาก ทั้งสัตว์ป่วย สัตว์ที่ไม่ป่วย
# ทำยังไงดีคะ ที่จะให้หน่วยงานเกี่ยวข้อง นำสัตว์พวกนี้ออกไปรักษาเเละดูแล คืนสู่ธรรมชาติได้