Song One เป็นภาพยนตร์เรื่องยาวเรื่องแรกของ เคท เบเกอร์ ฟรอยแลนด์ ผู้กำกับสาวที่น่าจับตามอง ตัวหนังพูดเกี่ยวกับสถาบันครอบครัวและดนตรีโฟล์คซอง โดยได้ จอห์นนี่ ฟลินน์ นักดนตรีแนวอินดี้มารับบทที่แทบจะเป็นตัวเอง ประกบคู่กับ ดาราสาวมากความสามารถอย่าง แอน แฮทธาเวย์

ตัวหนังเล่าถึง แฟรนนี่ สาวมั่นที่กำลังเขียนงานอยู่ที่ประเทศโมร็อคโค เธอถูกเรียกกลับมานิวยอร์คบ้านเกิดหลังจากน้องชายนักดนตรีข้างถนนประสบอุบัติเหตุจนโคม่านอนไม่รู้สึกตัวอยู่บนเตียง แฟรนนี่ ต้องกลับมาอยู่บ้านกับแม่ที่เป็นนักเขียนอีกครั้ง ซึ่งความสัมพันธ์ของทั้งคู่ไม่ค่อยลงรอยกันเท่าไหร่ เช่นเดียวกับน้องชายของเธอ แฟรนนี่ ทะเลาะกับเขาเรื่องไม่ยอมเรียนต่อและไม่ได้พูดกันนานนับปี

แฟรนนี่ อ่านไดอารี่และฟังเพลงของน้องชายเพื่อเต็มความทรงจำที่ขาดหายไป รวมถึงพยายามทำหลายสิ่งหลายอย่างให้เขาฟื้น หนึ่งในนั้นคือการเดินไปหา เจมส์ ฟอร์เรสเตอร์ ศิลปินหนุ่มที่บังเอิญเดินทางมาแสดงโชว์ในเมืองแล้วบอกว่าน้องชายเธอชื่นชอบเพลงของเขามากๆ นั่นเองเป็นจุดเริ่มต้นความสัมพันธ์อันแสนเหงาของ แฟรนนี่ กับ เจมส์

หนังเรื่องนี้ดูเหมือนเป็นการผสมรวมกันของ Inside Llewyn Davis กับ Begin Again เรื่องแรกคล้ายในแง่ดนตรีที่เป็นแนวโฟล์คซอง เรื่องหลังคล้ายในประเด็นดราม่าชีวิตกับความรัก กระนั้น Song One จัดว่าอยู่ในจุดครึ่งๆกลางๆ ไปไม่สุดสักทาง การเดินเรื่องเป็นไปแบบราบเรียบ มีเสียงดนตรีและเสียงเพลงสอดแทรกเป็นระยะ ออกอินดี้หน่อยๆ ใครที่ไม่ชอบหนังโทนบรรยากาศเงียบๆเหงาๆอาจมีวูบหลับ

บทค่อนข้างเบาไปหน่อย ขาดความเข้มข้น ไม่มีซีนที่เป็นไฮไลต์ ฉากจบก็เรียบง่ายซะจนคนดูเกือบเหวอ ส่วนที่จับต้องได้จริงจังมีเพียงประเด็นความสัมพันธ์อันเปราะบางของสามแม่ลูก แต่จุดเด่นของหนังคือการถ่ายทอดภาพเมืองนิวยอร์คตอนกลางคืนออกมาได้อย่างสวยงาม ขณะที่เพลงประกอบก็เพราะมาก จอห์นนี่ ฟลินน์ โชว์ความสามารถร้องและเล่นดนตรีอย่างเต็มที่ และในเนื้อเพลงแต่ละเพลงก็แฝงความหมายกับข้อคิดดีๆเอาไว้ในรูปแบบของการเปรียบเปรยตามแนวเพลงโฟล์คซอง

แอน แฮทธาเวย์ ในลุคผมสั้นไม่ต่างจากเรื่อง One day แต่ครั้งนี้คาแร็กเตอร์เธอดูทะมัดทะแมงกว่า แม้ว่าจะไม่ใช่งานแสดงที่ดีที่สุดของเธอ แต่ก็นับว่าเป็นผลงานที่น่าจดจำ เธอทั้งสวยมีสเน่ห์ เข้าถึงอารมณ์ตัวละคร เป็นตัวเดินเรื่องที่ดี สร้างความประทับใจให้กับผู้ชมได้เยี่ยม จอห์นนี่ ฟลินน์ มาดเซอร์ได้ใจสุดๆ ด้วยบุคลิกตัวละครที่ใกล้กับตัวจริงทำให้เขาแทบไม่ต้องแสดงอะไรมาก ถือว่า จอห์นนี่ เป็นผู้ชายคนหนึ่งที่สาวๆจะคลั่งไคล้ หลงใหล โดยเฉพาะยามที่เขามีเครื่องดนตรีติดตัว ทว่าเคมีของเธอกับเขาไม่ค่อยเข้ากันนัก ความรักของ แฟรนนี่ กับ เจมส์ จึงดูประดักประเดิด ไม่หวานซึ้งแบบที่ควรจะเป็น

ภาพยนตร์เรื่อง Song One นำเสนอแนวคิดที่ว่าคนเราแต่ละคนมักมีความจำฝังใจต่อบทเพลงที่ชอบ ไม่ว่าเนื้อหามันจะเศร้าขนาดไหนและไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าไร เพลงๆนั้นจะยังคงเป็น เสียง ที่ดังอยู่ในความทรงจำของเราตลอดไป

คะแนน 7/10

โดย นกไซเบอร์

ที่มา https://www.facebook.com/pages/Cyberbird/1407293122900238?ref=hl