แมวที่บ้านเพิ่งไปขอมาจากวัดไม่ถึงเดือน นางถูกรถทับกระบังลมฉีก ตอนแรกพาไปหาหมอเห็นมันเดินกระเพลกนึกว่าขาจะหัก หมอเลยจับเอกซเรย์ หมอว่าไม่เจอกระดูกหักอน่าจะกล้ามเนื้ออักเสบให้ยากลับมากินที่บ้าน สองวันผ่านไป อาการนางไม่ดีขึ้นแถมหายใจหอบ เราเห็นแล้วทนไม่ไหวพาไปหาอีกรอบนึง คราวนี้หมอบอกว่าสงสัยจะเกี่ยวกับกระบังลม ต้องพาไปที่เกษตร เพราะที่เค้าเครื่องมือไม่ครบ อ้อ ลืมบอกไปคนที่ทับแมวเราเป็นพี่เขยเราเอง เราจึงโทรบอกเค้าไปหน่อย เพราะไม่มีคนพาไป เค้าก้อพาไป ผลก้อตามคาด กระบังลมฉีก ต้องผ่าตัดด่วน ประเด็นคือกรงเต็ม!!พระเจ้าช่วย!!เค้าบอกผ่าได้แต่ต้องอยู่ห้องฉุกเฉินและต้องมีคนเฝ้าตลอด24ชม. ซึ่งทางเราไม่สะดวกอย่างแรก เรามีลูกขวบนึงต้องดู ทีนี้เอางัยล่ะหมอบอกต้องส่งตัวไปยังโรงบาลอื่นแล้วเค้าก้อให้รายชื่อมา เราก้อเลือกใกล้บ้าน พอพี่เขยพาแมวเรากลับมาเราก้อรีบแจ้นไปส่งต่อทันที ก่อนออกจากบ้านพี่เขยเราพูดว่า เยอะนะ เราถาม อะไรเยอะ เงินหรืออาการ เค้าก้ออ้ำอึ้งบอก ทั้งสองอย่าง เราบอกไม่เปนรัย หนูจะรักษามัน ถามว่าเรารักมันมากหรอ ป่าวเลยยย เราสงสารมันมากกว่า เค้าบอกไม่รอดหรอก เสียตังป่าว อะไรทำนองนั้น คือเราเข้าใจนะ ว่ามันใช้เงินเยอะ แต่เราปล่อยมันไว้แบบนี้ไม่ได้จิงๆ เราสงสารอยากช่วยมันให้เต็มที่ สรุปตอนนี้มันแอดมิดแร้ว รอผ่าพรุ่งนี้ เรากังวลมากเลยว่ามันจะรอดปลอดภัยมั้ย เรื่องค่าใช้ ฟังแล้วจะสลบถามว่าจ่ายไหวมั้ย ไม่ไหวก้อต้องไหว คนที่บ้านเราบอก ช่างมันเหอะ เสียดายดัง เราก้อแบบนะ นานาจิตตัง