เริ่มจากตอนที่เป็นเพื่อนกัน เรียนมาด้วยกัน แต่สนิทกันจริงๆ ก็ตอนปี 3 หลังจากนั้นก้สนิทกันมาเรื่อยๆ แต่ไม่ถึงขั้นไปไหนมาไหนด้วยกัน
แต่รู้สึกว่าคุยแล้วสบายใจ ในตอนนั้นตัวเราก็มีแฟนอยู่แล้ว ก็รับรู้กันมาตลอด ตัวเค้าเองก็มีคนที่คุยๆอยู่แต่ไม่ได้ถึงกับเป็นแฟน เล่าสู่กันฟังตามประสาเพื่อน
ไม่ได้ถึงกับสนิทจนเล่าให้ฟังได้ทุกเรื่อง ไปเรียนก็เจอกัน คุยกับสนุกสนานเฮฮาตามประสาเพื่อนฝูงเป็นกลุ่มใหญ่ จนพอจบปี 4 ก็เริ่มห่างๆกันไป
นานๆจะคุยในเฟสบุ้ค หรือไลน์สักที จนวันนึงเราเลิกกับแฟน เราเสียใจมาก เพื่อนหรือคนรอบข้างเราจะรู้ว่าเรารักผู้ชายคนนั้นมาก มีอยู่วันนึงเค้าก็มาทักถามอาการว่าเป็นยังไงมั่ง ? ตามประสาเพื่อนคนอื่นๆ เราก็ไม่ได้คิดอะไร ก็คุย เล่าความรู้สึกให้ฟัง เค้าก็รับฟัง หลังจากนั้นก็เหมือนเริ่มคุยกันทุกวัน ตอนนั้นไม่ได้คิดเลยว่าจะให้เค้ามาแทนแฟนเก่าหรืออะไร แค่มันรู้สึกมีเพื่อนอยู่ข้างๆ ในวันที่เราไม่โอเค มันทำให้เราดีขึ้นเรื่อยๆ แล้วก็ทำงานไม่ไกลกันมา ก็นัดกันไปกินข้าวเที่ยงบ้าง ข้าวเย็นบ้าง ดูหนังบ้าง ดื่มบ้าง แต่ก็ไม่ได้ไป 2 คนทุกครั้ง เราก็ไม่ได้เอะใจอะไร จนมีอยู่วันนึงเราไปดื่มกัน 2 คน หนักมาก เรากลับบ้านไม่ไหว เค้าเลยบอกว่าให้ไปนอนที่บ้านเค้าก็ได้ เพราะบ้านเราจากร้านไกลมาก เราคงกลับบ้านไม่ไหว เดี๋ยวเค้าจอดรถเค้าไว้แถวนั้น แล้วขับรถเรากลับบ้านเค้าให้ ตอนนั้นเราก็ไม่คิดอะไร พอถึงบ้านเค้าเราก้รีบนอนเลย แต่มันก็รู้สึกตัวว่าเค้ามาใกล้เรามาก จนมาจูบเรา และขึ้นบนตัวเราเลย แต่วันนั้นก็ไม่มีอะไร เค้าคงห้ามไว้ทัน ตื่นเช้ามาเราก้ขับรถไปทำงาน เค้ายังไม่ตื่น พอเค้าไลน์มา เราก็เลยไลน์ถามว่า เมื่อคืนทำแบบนั้นเพราะอะไร สิ่งที่เราได้กลับมาคือคำว่า ขอโทษ เราถามว่า แล้วเราจะวางตัวกันยังไง เค้าก็บอกเราว่า เค้าขอโทษเค้ายังลืมคนเก่าไม่ได้ และเชื่อว่าเราก็ยังลืมแฟนเก่าไม่ได้เหมือนกัน แต่ต่างก็บอกว่าก็รู้สึกดีต่อกัน ให้ไปเคลียร์ความรู้สึกตัวเองกันก่อน เพื่อไม่ให้ค้างคา แต่ถ้าทำไม่ได้จริงๆ ก็คงต้องมีระยะห่างระหว่างกัน แต่ถ้าคิดว่าทำได้แล้วถ้าอยากจะกลับมาคุยกัน ก็มาตกลงกันใหม่ เราก็เลยตึงๆ กันไปเลยหลังจากนั้น จากที่เคยคุยกันทุกวัน ก็เริ่มเป็นอาทิตย์ละวัน ส่วนใหญ่เค้าจะทักเราก่อนทุกครั้ง จน 5 เดือนผ่านไป เค้ากลับมาพร้อมกับครั้งนี้เค้ามาขอเราเป็นแฟน เราก็ถามกลับไปว่า แน่ใจแล้วหรอ? ลืมได้แล้วหรอ? ไม่ได้คุยกันตั้งนานนะจะโอเคหรอ? เค้าก็ตอบแต่ว่า เค้าคิดดีแล้ว มั่นใจแล้ว เราบอกว่า เราโอเคถ้าจะเป็นแฟนกัน แต่เราขออย่างเดียว อย่าทำเราเสียใจ เพราะเราเคยเสียใจมาหนักมาก เราก็เลยตอบตกลงไป เช้าวันรุ่งขึ้นเค้าขึ้นสเตตัสเฟสบุ้คว่าคบกับเรา เราก็ตกใจมาก เพราะเราไม่ได้บอกใครเลย นอกจากเพื่อนสนิทเราคนเดียว เพื่อนคนอื่น คนรอบตัวเรามาถามกันเต็มไปหมด ว่านี่จริงหรือเล่น เราก็ยัง งงๆ กับช่วงๆแรกๆ ปฏิบัติตัวไม่ถูกเหมือนกัน แต่ก็ลองดู เพราะพื้นฐานนิสัย เราโอเคกับเค้า ตอนเป็นเพื่อนเราก็รู้จักกันมาระดับนึง ก็ปฏิบัติตัวต่อกันแบบแฟนทั่วไป กินข้าว ดูหนัง เดินเล่น จับมือ กอด จูบ และมีอะไรกันในที่สุด เค้าก็พาเราไปรู้จักกับครอบครัวเค้านะ เราก็โอเคกับครอบครัวเค้า จนไปต่างจังหวัดกัน เราจับได้ว่าเค้ายังติดต่อกับคนเก่าอยู่ เราไม่โอเคเลย เพราะผู้หญิงคนนี้ก็ทำให้เราเสียใจมาแล้วรอบนึง เราเลยรู้สึกว่าถ้าเค้ายังจะติดต่อกัน ยังลืมกันไม่ได้ เราอยากจะถอย เพราะเราไม่อยากเสียใจไปมากกว่านี้ เราเลยตัดสินใจถามเค้า คำตอบที่เราได้คือ เค้ายังไม่พร้อมจะมีใคร .. ตอนแรกก็คิดว่าจะดี แต่คบไปคบมาแล้วรู้สึกว่าไม่ใช่ อยากอยู่คนเดียวมากกว่า ไม่เกี่ยวกับเรื่องคนอื่น เค้าอยากให้เราไม่ต้องพยายามปรับตัวเพื่อเค้าแล้ว ตอนนั้นเราอึ้ง งง ทำอะไรไม่ถูก แต่รู้ตัวอย่างเดียวคือ ไม่อึดอัดแล้ว อย่างน้อยเราก็ได้รู้ว่า เราไม่ต้องคอยกังวลว่าเค้าจะยังอยากคบกับเราต่อมั้ย เพราะคำตอบที่ได้คือ ไม่ ! เราเสียใจนะ แต่ไม่เท่ากับครั้งก่อน เราคิดว่าเราจะโอเคขึ้นเรื่อยๆ เราเลิกติดต่อเค้า เลิกเล่นเฟสบุ้ค เลิกเล่นไอจี เพราะคิดว่าเราจะตัดใจได้ไม่นาน แต่พอช่วงนี้คิดว่าโอเคขึ้น เข้มแข็งขึ้น กลับมาสู่โลกโซเชียล ทำให้เรารู้เลยว่า เรายังลืมเค้าไม่ได้เลย เราสับสนว่าเรารู้สึกยังไงกันแน่ ใจนึงเราก็เสียดายความเป็นเพื่อน เพราะคิดว่าถ้าลองคบแล้วไม่เวิค น่าจะกลับมาเป็นเพื่อนกันได้ แต่ความรู้สึกเราไม่ใช่เลย เราไม่สามารถมารับฟังเรื่องผู้หญิงคนอื่นจากปากเค้าได้อีกแล้ว อีกใจก็อยากตัดขาดไปเลย จะได้ตัดใจได้ แต่อย่างว่าเคยเป็นเพื่อนกันมา กลุ่มเพื่อนก็ติดต่อถึงกัน การที่เราจะรู้เรื่องเค้าไม่ยากเลย สุดท้ายเราก็รู้ว่า เค้ากลับไปคุยกับผู้หญิงคนนั้น ซึ่งเรายิ่งไม่โอเคหนักเข้าไปใหญ่เลยจริงๆ ตอนนี้เราอึดอัดมาก การที่หนีเลิกเล่นโซเชียลปิดตัวเอง มันเหมือนเราหลอกตัวเองว่าเราดีขึ้นแล้ว ถ้าเราหนีเราก็ต้องหนีให้ตลอด ซึ่งมันเป็นไปได้ยาก เพราะเราก็มีสังคมของเราที่เราอยากจะติดต่อกับเพื่อนเราทางโซเชียล ถ้าให้เราอันเฟรนเพื่อนทุกคนมันก็ทำไม่ได้อีก ตอนนี้เราอึดอัดมากจริงๆ ไม่รู้ว่าควรจะทำยังไง ? แต่เราคิดว่า เรากับเค้าไม่น่าจะกลับไปเป็นเพื่อนกันได้อีกแล้วแหล่ะ เพราะตั้งแต่เลิกกันมาเรายังไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย
เราใช้เวลาทำใจนานกว่าคนก่อนอีก ไม่รู้ว่าเรารักหรือผูกพันในความเป็นเพื่อน เราถึงไปจากตรงนี้ไม่ได้สักที
เป็นแฟนกับเพื่อนสนิท .. เลิกกันแล้วกลับมาเป็นเพื่อนกันได้มั้ย ?
แต่รู้สึกว่าคุยแล้วสบายใจ ในตอนนั้นตัวเราก็มีแฟนอยู่แล้ว ก็รับรู้กันมาตลอด ตัวเค้าเองก็มีคนที่คุยๆอยู่แต่ไม่ได้ถึงกับเป็นแฟน เล่าสู่กันฟังตามประสาเพื่อน
ไม่ได้ถึงกับสนิทจนเล่าให้ฟังได้ทุกเรื่อง ไปเรียนก็เจอกัน คุยกับสนุกสนานเฮฮาตามประสาเพื่อนฝูงเป็นกลุ่มใหญ่ จนพอจบปี 4 ก็เริ่มห่างๆกันไป
นานๆจะคุยในเฟสบุ้ค หรือไลน์สักที จนวันนึงเราเลิกกับแฟน เราเสียใจมาก เพื่อนหรือคนรอบข้างเราจะรู้ว่าเรารักผู้ชายคนนั้นมาก มีอยู่วันนึงเค้าก็มาทักถามอาการว่าเป็นยังไงมั่ง ? ตามประสาเพื่อนคนอื่นๆ เราก็ไม่ได้คิดอะไร ก็คุย เล่าความรู้สึกให้ฟัง เค้าก็รับฟัง หลังจากนั้นก็เหมือนเริ่มคุยกันทุกวัน ตอนนั้นไม่ได้คิดเลยว่าจะให้เค้ามาแทนแฟนเก่าหรืออะไร แค่มันรู้สึกมีเพื่อนอยู่ข้างๆ ในวันที่เราไม่โอเค มันทำให้เราดีขึ้นเรื่อยๆ แล้วก็ทำงานไม่ไกลกันมา ก็นัดกันไปกินข้าวเที่ยงบ้าง ข้าวเย็นบ้าง ดูหนังบ้าง ดื่มบ้าง แต่ก็ไม่ได้ไป 2 คนทุกครั้ง เราก็ไม่ได้เอะใจอะไร จนมีอยู่วันนึงเราไปดื่มกัน 2 คน หนักมาก เรากลับบ้านไม่ไหว เค้าเลยบอกว่าให้ไปนอนที่บ้านเค้าก็ได้ เพราะบ้านเราจากร้านไกลมาก เราคงกลับบ้านไม่ไหว เดี๋ยวเค้าจอดรถเค้าไว้แถวนั้น แล้วขับรถเรากลับบ้านเค้าให้ ตอนนั้นเราก็ไม่คิดอะไร พอถึงบ้านเค้าเราก้รีบนอนเลย แต่มันก็รู้สึกตัวว่าเค้ามาใกล้เรามาก จนมาจูบเรา และขึ้นบนตัวเราเลย แต่วันนั้นก็ไม่มีอะไร เค้าคงห้ามไว้ทัน ตื่นเช้ามาเราก้ขับรถไปทำงาน เค้ายังไม่ตื่น พอเค้าไลน์มา เราก็เลยไลน์ถามว่า เมื่อคืนทำแบบนั้นเพราะอะไร สิ่งที่เราได้กลับมาคือคำว่า ขอโทษ เราถามว่า แล้วเราจะวางตัวกันยังไง เค้าก็บอกเราว่า เค้าขอโทษเค้ายังลืมคนเก่าไม่ได้ และเชื่อว่าเราก็ยังลืมแฟนเก่าไม่ได้เหมือนกัน แต่ต่างก็บอกว่าก็รู้สึกดีต่อกัน ให้ไปเคลียร์ความรู้สึกตัวเองกันก่อน เพื่อไม่ให้ค้างคา แต่ถ้าทำไม่ได้จริงๆ ก็คงต้องมีระยะห่างระหว่างกัน แต่ถ้าคิดว่าทำได้แล้วถ้าอยากจะกลับมาคุยกัน ก็มาตกลงกันใหม่ เราก็เลยตึงๆ กันไปเลยหลังจากนั้น จากที่เคยคุยกันทุกวัน ก็เริ่มเป็นอาทิตย์ละวัน ส่วนใหญ่เค้าจะทักเราก่อนทุกครั้ง จน 5 เดือนผ่านไป เค้ากลับมาพร้อมกับครั้งนี้เค้ามาขอเราเป็นแฟน เราก็ถามกลับไปว่า แน่ใจแล้วหรอ? ลืมได้แล้วหรอ? ไม่ได้คุยกันตั้งนานนะจะโอเคหรอ? เค้าก็ตอบแต่ว่า เค้าคิดดีแล้ว มั่นใจแล้ว เราบอกว่า เราโอเคถ้าจะเป็นแฟนกัน แต่เราขออย่างเดียว อย่าทำเราเสียใจ เพราะเราเคยเสียใจมาหนักมาก เราก็เลยตอบตกลงไป เช้าวันรุ่งขึ้นเค้าขึ้นสเตตัสเฟสบุ้คว่าคบกับเรา เราก็ตกใจมาก เพราะเราไม่ได้บอกใครเลย นอกจากเพื่อนสนิทเราคนเดียว เพื่อนคนอื่น คนรอบตัวเรามาถามกันเต็มไปหมด ว่านี่จริงหรือเล่น เราก็ยัง งงๆ กับช่วงๆแรกๆ ปฏิบัติตัวไม่ถูกเหมือนกัน แต่ก็ลองดู เพราะพื้นฐานนิสัย เราโอเคกับเค้า ตอนเป็นเพื่อนเราก็รู้จักกันมาระดับนึง ก็ปฏิบัติตัวต่อกันแบบแฟนทั่วไป กินข้าว ดูหนัง เดินเล่น จับมือ กอด จูบ และมีอะไรกันในที่สุด เค้าก็พาเราไปรู้จักกับครอบครัวเค้านะ เราก็โอเคกับครอบครัวเค้า จนไปต่างจังหวัดกัน เราจับได้ว่าเค้ายังติดต่อกับคนเก่าอยู่ เราไม่โอเคเลย เพราะผู้หญิงคนนี้ก็ทำให้เราเสียใจมาแล้วรอบนึง เราเลยรู้สึกว่าถ้าเค้ายังจะติดต่อกัน ยังลืมกันไม่ได้ เราอยากจะถอย เพราะเราไม่อยากเสียใจไปมากกว่านี้ เราเลยตัดสินใจถามเค้า คำตอบที่เราได้คือ เค้ายังไม่พร้อมจะมีใคร .. ตอนแรกก็คิดว่าจะดี แต่คบไปคบมาแล้วรู้สึกว่าไม่ใช่ อยากอยู่คนเดียวมากกว่า ไม่เกี่ยวกับเรื่องคนอื่น เค้าอยากให้เราไม่ต้องพยายามปรับตัวเพื่อเค้าแล้ว ตอนนั้นเราอึ้ง งง ทำอะไรไม่ถูก แต่รู้ตัวอย่างเดียวคือ ไม่อึดอัดแล้ว อย่างน้อยเราก็ได้รู้ว่า เราไม่ต้องคอยกังวลว่าเค้าจะยังอยากคบกับเราต่อมั้ย เพราะคำตอบที่ได้คือ ไม่ ! เราเสียใจนะ แต่ไม่เท่ากับครั้งก่อน เราคิดว่าเราจะโอเคขึ้นเรื่อยๆ เราเลิกติดต่อเค้า เลิกเล่นเฟสบุ้ค เลิกเล่นไอจี เพราะคิดว่าเราจะตัดใจได้ไม่นาน แต่พอช่วงนี้คิดว่าโอเคขึ้น เข้มแข็งขึ้น กลับมาสู่โลกโซเชียล ทำให้เรารู้เลยว่า เรายังลืมเค้าไม่ได้เลย เราสับสนว่าเรารู้สึกยังไงกันแน่ ใจนึงเราก็เสียดายความเป็นเพื่อน เพราะคิดว่าถ้าลองคบแล้วไม่เวิค น่าจะกลับมาเป็นเพื่อนกันได้ แต่ความรู้สึกเราไม่ใช่เลย เราไม่สามารถมารับฟังเรื่องผู้หญิงคนอื่นจากปากเค้าได้อีกแล้ว อีกใจก็อยากตัดขาดไปเลย จะได้ตัดใจได้ แต่อย่างว่าเคยเป็นเพื่อนกันมา กลุ่มเพื่อนก็ติดต่อถึงกัน การที่เราจะรู้เรื่องเค้าไม่ยากเลย สุดท้ายเราก็รู้ว่า เค้ากลับไปคุยกับผู้หญิงคนนั้น ซึ่งเรายิ่งไม่โอเคหนักเข้าไปใหญ่เลยจริงๆ ตอนนี้เราอึดอัดมาก การที่หนีเลิกเล่นโซเชียลปิดตัวเอง มันเหมือนเราหลอกตัวเองว่าเราดีขึ้นแล้ว ถ้าเราหนีเราก็ต้องหนีให้ตลอด ซึ่งมันเป็นไปได้ยาก เพราะเราก็มีสังคมของเราที่เราอยากจะติดต่อกับเพื่อนเราทางโซเชียล ถ้าให้เราอันเฟรนเพื่อนทุกคนมันก็ทำไม่ได้อีก ตอนนี้เราอึดอัดมากจริงๆ ไม่รู้ว่าควรจะทำยังไง ? แต่เราคิดว่า เรากับเค้าไม่น่าจะกลับไปเป็นเพื่อนกันได้อีกแล้วแหล่ะ เพราะตั้งแต่เลิกกันมาเรายังไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย