สวัสดีครับพี่น้องทุกท่าน ก่อนอื่นขอเกริ่นนิดนึงครับ
ผมมีลูกสาววัย 6 ขวบ พึ่งจบอนุบาล 3 ครับ ไม่มีแม่ ให้แม่ผมช่วยเลี้ยงอยู่ที่บ้าน
ปกติลูกจะอยู่กับแม่ผมที่บ้านครับ แม่ผมเลี้ยงเด็กคนนี้ตั้งแต่คลอด ซึ่งผมก็ทำงานอยู่ต่างจังหวัด ใกล้ๆ ระยะทางประมาณ 80 กิโลเมตร
เสาร์อาทิตไหนที่ผมไม่ติดงาน ผมจะกลับบ้าน แม้กระทั่งถ้าเป็นธุระสำคัญของที่บ้านผมจะลางานกลับบ้านครับ ซึ่งแน่นอนว่าผมจะไม่ค่อย
ได้อยู่สอนเขา แต่ก็สนิทกันนะครับ
เรื่องมีอยู่ว่า น้องเป็นคนดื้อครับ ตามวัยเขาแหละ แต่ผมเห็นว่าน่าจะโตพอที่จะรับฟังและเชื่อฟังในสิ่งที่ผมสอนได้แล้ว
น้องจะเล่นซนครับ เล่นไม่เป็นเวลา เล่นไม่รู้เรื่อง เวลาผมห้ามแล้วบอกให้ทำการบ้าน น้องจะไม่ฟัง แถมยังเล่นเสียงดังเพิ่มขึ้น
เป็นการท้าทาย ที่สุดผมจึงทนไม่ได้ครับ คว้าแขนลูกได้ก็จับเอาอะไรที่ใกล้มือที่สุด ในตอนนั้นเป็นก้านลูกโป่งที่เป็นพลาสติกครับ
เหนี่ยวลงแบบไม่ยั้ง 5-6 ทีได้ ไม่ได้ยินเสียงร้องครับ เห็นแต่น้ำตาไหลพรากแล้วกอดขาผม ได้ยินแต่เสียงสะอึกครับ หนูขอโทษๆๆๆ
พูดแบบนี้ย้ำ ๆ ผมปล่อยแขนแล้วเดินเข้าห้องเลยครับ น้ำตาไหล ชาไปทั้งตัวเลยครับ เจ็บมาก ๆ พึ่งเข้าใจหัวอกคนเป็นพ่อแม่ครับ
ตกเย็นเขาก็มาเล่นกับผมปกติครับ เหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น แต่ผมเห็นรอยนูนแดงที่ขาเขาครับ ผมถามว่าเจ็บมากมั๊ย เค้าพยักหน้าเฉย ๆ
แล้วเล่นต่อ ตอนนั้น ใจผมบอบช้ำมาก ดวงใจน้อย ๆ ของผม ผมคิดว่าคงไม่กล้าตีเขาอีกครับ เจ็บปวดเหลือเกิน คงค่อย ๆ สอนเอาแหละครับ
เรื่องราวที่ผมอยากแชร์มีอยุ่แค่นี้ครับ นี่คงเป็นครั้งแรก และครั้งสุดท้ายที่ผมจะตีลูก พี่ๆ ท่านไหนมีประสบการณ์ยังไงรบกวนแชร์ผมด้วยครับ
ผมเป็นพ่อมือใหม่ เลี้ยงลูกไม่เป็น และไม่ได้เลี้ยงลูกเองด้วย
ขอบคุณที่เสียสละเวลาติดตามกระทู้นี้และร่วมแชร์ครับ
ตีลูกครั้งแรก ใจแทบสลาย
ผมมีลูกสาววัย 6 ขวบ พึ่งจบอนุบาล 3 ครับ ไม่มีแม่ ให้แม่ผมช่วยเลี้ยงอยู่ที่บ้าน
ปกติลูกจะอยู่กับแม่ผมที่บ้านครับ แม่ผมเลี้ยงเด็กคนนี้ตั้งแต่คลอด ซึ่งผมก็ทำงานอยู่ต่างจังหวัด ใกล้ๆ ระยะทางประมาณ 80 กิโลเมตร
เสาร์อาทิตไหนที่ผมไม่ติดงาน ผมจะกลับบ้าน แม้กระทั่งถ้าเป็นธุระสำคัญของที่บ้านผมจะลางานกลับบ้านครับ ซึ่งแน่นอนว่าผมจะไม่ค่อย
ได้อยู่สอนเขา แต่ก็สนิทกันนะครับ
เรื่องมีอยู่ว่า น้องเป็นคนดื้อครับ ตามวัยเขาแหละ แต่ผมเห็นว่าน่าจะโตพอที่จะรับฟังและเชื่อฟังในสิ่งที่ผมสอนได้แล้ว
น้องจะเล่นซนครับ เล่นไม่เป็นเวลา เล่นไม่รู้เรื่อง เวลาผมห้ามแล้วบอกให้ทำการบ้าน น้องจะไม่ฟัง แถมยังเล่นเสียงดังเพิ่มขึ้น
เป็นการท้าทาย ที่สุดผมจึงทนไม่ได้ครับ คว้าแขนลูกได้ก็จับเอาอะไรที่ใกล้มือที่สุด ในตอนนั้นเป็นก้านลูกโป่งที่เป็นพลาสติกครับ
เหนี่ยวลงแบบไม่ยั้ง 5-6 ทีได้ ไม่ได้ยินเสียงร้องครับ เห็นแต่น้ำตาไหลพรากแล้วกอดขาผม ได้ยินแต่เสียงสะอึกครับ หนูขอโทษๆๆๆ
พูดแบบนี้ย้ำ ๆ ผมปล่อยแขนแล้วเดินเข้าห้องเลยครับ น้ำตาไหล ชาไปทั้งตัวเลยครับ เจ็บมาก ๆ พึ่งเข้าใจหัวอกคนเป็นพ่อแม่ครับ
ตกเย็นเขาก็มาเล่นกับผมปกติครับ เหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น แต่ผมเห็นรอยนูนแดงที่ขาเขาครับ ผมถามว่าเจ็บมากมั๊ย เค้าพยักหน้าเฉย ๆ
แล้วเล่นต่อ ตอนนั้น ใจผมบอบช้ำมาก ดวงใจน้อย ๆ ของผม ผมคิดว่าคงไม่กล้าตีเขาอีกครับ เจ็บปวดเหลือเกิน คงค่อย ๆ สอนเอาแหละครับ
เรื่องราวที่ผมอยากแชร์มีอยุ่แค่นี้ครับ นี่คงเป็นครั้งแรก และครั้งสุดท้ายที่ผมจะตีลูก พี่ๆ ท่านไหนมีประสบการณ์ยังไงรบกวนแชร์ผมด้วยครับ
ผมเป็นพ่อมือใหม่ เลี้ยงลูกไม่เป็น และไม่ได้เลี้ยงลูกเองด้วย
ขอบคุณที่เสียสละเวลาติดตามกระทู้นี้และร่วมแชร์ครับ