เรากำลังลดความอ้วนอยู่นะ หลายคนที่เจอเราก็จะทักว่าเราผอมลงมาก แต่บางคนที่เจอนี่ ความอ้วนไม่ได้น้อยกว่าเรามาก บางคนอ้วนพอๆกันแถมพุงนำนมอีกต่างหาก แต่ชอบพูดประมาณว่าเราอ้วนกว่าเค้ามาก ตัวใหญ่มาก ต้องลดอีกประมาณสักสองสามปีถึงจะผอม =.=" เวลานั่งกันเป็นกลุ่มก็มักจะพูดว่า...ในนี้ใครตัวใหญ่ที่สุด!! เราไม่เคยตอบสวนกลับไปนะ ได้แต่มองที่พุง ที่ตอตันๆ ที่ต้นขาย้วยๆ ของคนที่พูด แล้วคิดในใจว่า ถึงเราจะอ้วนตัวใหญ่แต่เราไม่มีพุงยื่นๆออกมาแบบนั้น คอเราก็ไม่ตัน แขนเราก็ไม่เหลวย้อยจนจะแกว่งเป็นชิงช้าได้นะ!!
แบบมันเจอแบบนี้ตลอดอ่า....พยายามเข้าใจว่าคนพวกนี้น่าจะปกป้องตัวเองโดยการเหยียดคนอื่นให้ด้อยกว่าตัวเองปะ!! แล้วตัวเองส่องกระจกแล้วมองไม่เห็นสภาพตัวเองรึไง เรานี่บางครั้งอยากจะลากเข้าห้องน้ำไปยืนเทียบกันเลย ถึงเราจะตัวใหญ่แต่เราไม่มีส่วนไขมันยื่นออกมา ไม่มีพุงสามชั้นแต่ไม่มีเอว แขนขาเราก็ไม่เหลวห้อยย้วยตันสั้นเหมือนคนที่พูดด้วยนะ
บางคนนี่อาการหนัก....พอถามน้ำหนักเราแล้วหัวเราะบอกตัวเองหนักแค่ 60 กว่า (แต่หุ่นนี่เหมือนร้อยกิโลปะกลมขนาดนั้น!!) มันมีอยู่จริงนะคนปะรเภทนี้!! ถึงเราจะเคยอ้วนหนักเป็นร้อยกว่ากิโลเราก็ไม่เคยเข้าข้างตัวเองขนาดนั้นนะ

******ตั้งกระทู้เพื่อระบายเพราะการพูดออกไปตรงๆกับคนที่ปกป้องตัวเองเก่ง และเผื่อใครที่เคยทำแบบนั้นจะกลับมามองย้อนดูตัวเองซะก่อนค่อยพูดอะไรออกไปโดยไม่คิดถึงจิตใจคนอื่น

ปล. ตอนนี้เราผอมลงจากกระทู้ที่แล้ว จาก 91 เหลือ  84-85 ประมาณนี้ด้วยการออกกำลังกายและควบคุมอาหาร แต่