อืมสวัสดี เพื่อน ๆ พี่ ๆ ทุกคนนะคะ ถ้าเราเข้าห้องผิดขอโทษด้วยนะจ้ะ ถ้ามันยาวไปหน่อยก็ช่วยอ่านหน่อยนะจ้ะ เรื่องนี้มันยืดเยื้อยาวนานมากค่ะ ยิ่งกว่าการสู้รบของทศกัณฐ์เเละพระราม
เรารักในภาษามากค่ะ เราเชื่อว่าภาษาเป็นสิ่งที่จะทำให้มนุษย์เกิดความเข้าใจอันดีต่อกันค่ะ (นี่ไม่ได้โลกสวยเเต่คิดเเบบนั้นจริง ๆ) เราไม่ได้ตามเทรนด์หรือถ้าตามเทรนด์หรือตามเพื่อนก็คงเป็นไปไม่ได้ เพราะไม่มีเพื่อนคนไหนของเราที่จะเลือกเรียนศิลป์-ภาษา เเล้วถ้าจะตามดาราก็ไม่ใช่เพราะเราไม่ได้คลั่งไคล้ดาราขนาดนั้น เเต่ที่อยากจะเรียนนั้นเป็นความต้องการของตนเองล้วน ๆ เลยค่ะ
  เข้าเรื่องเลยดีกว่า....นะคะ^^
เเม่เราพ่อเรา เหมือนเค้าอยากจะให้เราไปทางสายวิทย์คณิตมากเลยค่ะ ทุกครั้งที่เราคุยกันเรื่องนี้ เราจะทะเลาะกันตลอด คือเหมือนเเม่เรากับพ่อเรา เค้าจะเชื่อสิ่งที่คนอื่นพูดค่ะ เเล้วก็มีครอบครัวนึงลูกเขาเรียนอยู่โรงเรียนเดียวกับเรา(เป็นลูกค้าพ่อเราค่ะ) เเต่ลูกเค้าไม่ได้เรียนต่อ เพราะอะไรสักอย่าง เราก็จำไม่ได้เหมือนกัน เเม่เราเครียดมาก(อันนี้เราเข้าใจนะคะ เพราะเราก็คิดมากอยู่เเป๊ปนึงเเล้วก็ไม่ได้อะไร)คือโรงเรียนเราเข้มมากค่ะ เรื่องการเรียนต่อ เเต่เราก็ไม่ได้อะไรมากค่ะ ตัวเราไม่เคยทำผิดกฎของโรงเรียน เเละผลการเรียนก็ดีมาตลอดค่ะ ประมาณ 3.9ได้ ไม่เคยน้อยไปกว่านี้ บางทีดี ๆ ก็มี4 ผลุบโผล่มาค่ะ เเต่วิชาที่เราไม่ถนัด คนส่วนใหญ่ชอบพูดว่าเด็กที่เก่งภาษาจะไม่เก่งเลข (คนไหนเก่งเราไม่ได้ว่าอะไรนะคะ เเต่ว่าขำๆ) เราเป็นหนึ่งในนั้น อังกฤษเราได้เกือบเต็มร้อยเเต่เลขได้ตัดผ่านเกรดสี่เท่านั้นค่ะ ^^ ส่วนวิทย์เราก็โอเคค่ะ ประมาณ90ไม่ก็น้อยกว่าหน่อย ดูคะเเนนมันเยอะนะคะเเต่เราว่าถ้าเราไปนอกโรงเรียนเราก็เด็กกลาง ๆ ดีๆนี่เองล่ะค่ะ
เราเป็นคนที่พอทำอะไรดีจะเลือกเส้นทางนั้นต่อไปค่ะ เราคิดว่ามันจะทำให้ตัวเองไม่ต้องคิดมาก ไม่ต้องเครียดมาก เพราะถ้าเราเรียนเเบบเครียด ๆ เราอาจจะเกิดการเเอนตี้ได้ค่ะ สุดท้ายทุกสิ่งก็เเย่ไปหมด เเละครอบครัวนั้น(อีกเเล้ว) เขาก็เข้ามาคุยกับบ้านเราประมาณอาทิย์ที่เเล้วค่ะ คือลูกเค้าอยากเข้าศิลป์ฺเหมือนเราค่ะ เเต่เค้าบอกว่า "ไอคนเป็นพ่อเเม่น่ะ ก็พยายามจะเปิดประตูหลายๆ บานให้กับลูก เเต่มันน่ะสิชอบไปปิด" พอเเม่เราได้ยินนะคะ ทุกครั้งที่เราพูดเรื่องนี้เเม่มักจะพูดเเบบนี้เเบบที่คุณลุงคนนั้นพูด เเม่เราเอามั่งค่ะ  "ก็เหมือนกับที่ลุงพูดนั้นเเหละ เราพยายามจะเปิดประตูให้ บลาๆๆๆๆๆๆๆ" เราก็บอกว่า "เเต่หนูก็รู้นะเเม่ ว่าทางนั้นมันเหมาะกับหนู หนูไปได้เเละก็จะไปได้ดีด้วย" เราเนี่ยไม่รู้จะพูดยังไงค่ะ อีกอย่างนะคะ อืม...เรามีเเพลนจะสอบเข้าเตรียมอุดมค่ะ อืม...เราได้ไปถามพี่ที่เรียนอยู่ที่เตรียมในชั้นม.4ค่ะ วันนั้นเค้ามาขายหนังสือ ที่เเถวๆโรงเรียน เราก็เดินไปซื้อเเละได้เเลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน เราก็ถามพี่เค้าว่าเวลาไปสอบศิลป์ ภาษานี่สอบอะไรบ้าง พี่เค้าก็บอก อังกฤษ ไทย สังคม เราก็อ๋อโอเค ตกเย็นก็ไปคุยกับเเม่ เราก็บอก "อืม...หนูจะสอบเข้าศิลป์ ภาษานะ ที่เตรียมฯ หนูจะลองไปสอบดูนะ" เราก็คุยกันมาเรื่อย ๆ เเล้วก็มีขึ้นเสียงกันนิดหน่อย เเล้วพอมาอีกสองสามวัน เราก็ใกล้สอบใกล้ปิดเทอม เราก็เลยคุยกับเเม่ว่าเราอยากจะเรียนพิเศษภาษาไทยกับครูที่ปรึกษาเรา (เพราะครูที่ปรึกษาสอนดีค่ะ เเล้วก็เก่ง ความรู้รอบตัวเกี่ยวกับหนังสือภาษาไทยนี่เยอะมาก ๆ ค่ะ) เท่านั้นเเหละค่ะ เเม่เราก็เลยเเบบทำไมไม่เอาเวลาไปติววิทย์บลาๆๆๆๆๆๆ เเล้วเราก็ทะเลาะกันรุนเเรงจนเเม่พูดออกมคำนึงว่า "ห้ามเรียนศิลป์ภาษาเด็ดขาด" เราจำได้เเม่นค่ะ เพราะว่ามันค่อนข้างกระทบกับจิตใจ เเล้วพอมาคุยเเม่ก็บอกไม่เคยพูดเเบบนั้น TT เเละทุกครั้งเเม่เราก็จะชอบถามว่า"รู้ได้ไงว่าศิลป์ ภาษาสอบเเค่ อังกฤษ ไทย สังคม เค้าต้องมีสอบวิทย์กับเลขอยู่เเล้ว" เราก็ตอบไปประมาณว่าหนูไปถามพี่ที่เค้ากำลังเรียนอยู่เลยนะเเม่ เค้าเพิ่งเข้าม.4 ปีนี่ เนี่ยหนังสือที่พี่เค้ามาขายก็มีเเค่สามวิชา จะสอบวิทย์คณิตได้ยังไง ถ้าพี่เค้าโกหกไปพี่เค้าจะได้อะไร เเม่ก็บอกประมาณว่าก็เค้าจะได้ขายหนังสือออกไง (รบกวนคนที่อ่านกระทู้นี่ ถ้ารู้ช่วยบอกด้วยนะคะ เราไปหาในเน็ตเกือบทุกเว็บก็สอบเเค่สามวิชาค่ะTT จะเอาไปยืนยันนั่งยันนอนยันกับเเม่ค่ะ) เราก็เเบบเออ....ไม่อยากจะพูดละเเล้วเเม่เราก็บอกว่าจบศิลป์-ภาษาไปเอาไปทำอะไรกิน ส่วนพ่อเราก็บอกว่ามันอยากเรียนอะไรก็ให้มันเรียนไป เราก็เริ่มดีใจที่อย่างน้อยมีคนเข้าใจเรา เเต่พ่อก็ต่อว่า "ไม่ได้ก็ไปเรียนรามฯ" เราก็ไม่ได้ว่ารามเเย่นะคะ จบมามีโอกาสสูงกว่าคนอื่นอีกค่ะ ได้ยินว่ากว่าจะจบไม่ใช่เรื่องง่าย เเต่เหมือนพ่อก็ดูถูกเราส่วนนึงว่าทำไม่ได้ คือคนในครอบครัวเราก็ไม่มีใครสามารถให้คำปรึกษาได้เลยค่ะ คือเหมือนทุกคนจะบอกให้เราคิดเเต่ไม่มีใครยอมรับเเละฟังความต้องการของเรา พี่น้องเราส่วนใหญ่จะจบหรือไม่ก็เรียนนานาชาติค่ะ เค้าก็ไม่มายด์กับเรื่องพวกนี้อยู่เเล้ว
เเต่เรามีลูกพี่ลูกน้องเราเค้าก็เรียนโรงเรียนไทยค่ะ จบนิติจุฬา เรียนศิลป์-ภาษามาค่ะ เค้าก็โอเคดีนะคะ เเฮปปี้กับชีวิต ส่วนตัวเราอยากเรียนนิเทศ เราชอบพวกภาษาฝรั่งเศส สเปน เยอรมันอ่ะค่ะ เเม่ถามว่าจบไปเรียนนิเทศต่อเอาไปทำอะไรได้ จะได้เรื่องหรือเปล่าก็ไม่รู้ ประมาณนี้ค่ะ เเล้วเเบบเค้าชอบไปดู  ดวงกันชอบบอกว่าเราต้องทำงานด้านการพูด เเต่เราชอบการเป็นศิลปินมากกว่าค่ะ เราอยากให้คนที่ได้ฟังผลงานเรามีความสุข เราชอบเดินทาง ชอบพบปะผู้คน เป็นพวกชีพจรลงเท้าน่ะค่ะ เเต่เเม่เราบอกเรียนศิลป์ จบนิเทศ เอาไปทำอะไร คือมันไม่มีใครเข้าใจเราเลย ไม่มีใครมองในมุมของเราบ้างเลย เเม่ชอบพูดว่าเรามีสมองอยู่เเค่นี้ก็มองอยู่เเค่นี้ เเม่เราพูดกับคนอื่นว่าลูกอยากเรียนอะไรก็เรียนเเต่พอเอาเข้าจริง ๆ เเม่ไม่เป็นเเบบนั้นเลย เราควรจะทำยังไงดี เราอยากฟังจากหลายๆ คนค่ะ ขอบคุณค่ะ
อืม....ขอเพิ่มเติมนะคะ เเม่เรากับพ่อเราเค้าเคยทำงานที่ญี่ปุ่น เค้าก็จะเห็นเเค่ญี่ปุ่น ว่าเป็นประเทศมหาอำนาจ ให้โอกาสคน เเต่เราอยากเข้าศิลป์ สเปนค่ะ ด้วยความที่มันใช้เยอะเป็นอันดับต้น ๆ ของโลก เเม่เราบอกว่าเรามุมมองเเคบเเต่เหมือนเเม่อาจจะเเคบยิ่งกว่าเราที่มองญี่ปุ่นประเทศเดียว เค้าก็เลยบอกว่าเรียนศิลป์-ภาษาได้ เเต่ต้องเรียนญี่ปุ่น TT