อาการก็คือ กำลังคิด หรือ ทำสิ่งใด ก็จะพูดสิ่งนั้นออกมา
ถ้าเป็นคำพูดประมาณว่า "เห้ย", "เชี่ยละ", "กรรมแล้วไง" อะไรมาณนี้ยังพอเข้าใจได้นะครับ
แต่รายนี้
พูดทั้งวันเลยครับ กำลังพิมพ์คีย์บอร์ดอยู่ "ทำไมมันฝืดๆ เนี่ย" สักพัก "ปุ่มมันไม่ชัดเลยเน๊อะ", "ตัว ฒ มันมีไหนว๊า", "คียบอร์ดนี่เป็นเชี่ยไรเนี่ยพิมพ์ไม่ถนัดเลย", "เที่ยงนี้ไปซื้อใหม่ดีป่าวนะ", "โค้ดนี่มัน Error เชี่ยไรนักหนาห๊ะ", "เออเจอแล้วแก้แบบนี้เอง", "จะใช้ไลบราลี่ตัวไหนดีน๊า", "เฟสบุคอัพเดทอีกละ", "เย็นนี้ไปเที่ยวไหนดีน้อ", "เน็ตช้าอีกละ" ฯลฯ เยอะมาาาาาาาาาาาาาาาก ตั้งแต่เช้า จรดเย็นครับ จนบางทีผมก็แอบลองนับดูหนึ่งนาที แกจะพูดไปสัก 4-6 ประโยคได้ พูดอย่างกับมีคนนั่งอยู่ข้างๆ ยังไงอย่างงั้นล่ะครับ
เคยมีคนถามไปแล้วนะครับว่าทำไมน้องต้องพูดด้วย เค้าก็บอกว่า เป็นการย้ำว่าเรากำลังทำสิ่งนี้อยู่นะ
แต่สำหรับผม มันย้ำเยอะเกินไปรึป่าวครับ

ปล.จะมีอยู่ช่วงเดียวครับที่หยุดพูดนั่นคือตอนกินข้าว
ผู้ชายที่ชอบพูดคนเดียวทั้งวันแบบนี้ถือเป็นโรครึป่าวครับ
ถ้าเป็นคำพูดประมาณว่า "เห้ย", "เชี่ยละ", "กรรมแล้วไง" อะไรมาณนี้ยังพอเข้าใจได้นะครับ
แต่รายนี้ พูดทั้งวันเลยครับ กำลังพิมพ์คีย์บอร์ดอยู่ "ทำไมมันฝืดๆ เนี่ย" สักพัก "ปุ่มมันไม่ชัดเลยเน๊อะ", "ตัว ฒ มันมีไหนว๊า", "คียบอร์ดนี่เป็นเชี่ยไรเนี่ยพิมพ์ไม่ถนัดเลย", "เที่ยงนี้ไปซื้อใหม่ดีป่าวนะ", "โค้ดนี่มัน Error เชี่ยไรนักหนาห๊ะ", "เออเจอแล้วแก้แบบนี้เอง", "จะใช้ไลบราลี่ตัวไหนดีน๊า", "เฟสบุคอัพเดทอีกละ", "เย็นนี้ไปเที่ยวไหนดีน้อ", "เน็ตช้าอีกละ" ฯลฯ เยอะมาาาาาาาาาาาาาาาก ตั้งแต่เช้า จรดเย็นครับ จนบางทีผมก็แอบลองนับดูหนึ่งนาที แกจะพูดไปสัก 4-6 ประโยคได้ พูดอย่างกับมีคนนั่งอยู่ข้างๆ ยังไงอย่างงั้นล่ะครับ
เคยมีคนถามไปแล้วนะครับว่าทำไมน้องต้องพูดด้วย เค้าก็บอกว่า เป็นการย้ำว่าเรากำลังทำสิ่งนี้อยู่นะ
แต่สำหรับผม มันย้ำเยอะเกินไปรึป่าวครับ
ปล.จะมีอยู่ช่วงเดียวครับที่หยุดพูดนั่นคือตอนกินข้าว