คือเห็นหลายกระทู้มาก หลายความเห็นมาก
ที่บอกว่าพริบพราวนี่ไม่เมคเซนส์เลย ไม่ใช่คนดีแล้วมายอมคนทำไม
นางเอกหรอ? ยอมรุ้งทำไม?

ยิ่งแท็ก #แอบรักออนไลน์ ในทวิตเตอร์นี่ยิ่งปวดตับเลยค่ะ หยาบๆคายๆ อินจนเหมือนไม่ได้ดูเรื่องเดียวกัน
จะดีใจมันก็ดีใจแหละค่ะ ที่ทุกคนอินกับละครขนาดนี้ แต่อีกใจก็แหม่งๆ ว่าโอ้โห มันขนาดนี้เลยหรอ
แต่เอาจริงๆเรารู้สึกว่า ละครเรื่องนี้ นอกจากจะใส่บทฟินๆจิ้นๆแล้ว
เค้าก็ใส่รายละเอียดครบถ้วน ถึงเหตุ และผลของตัวละคร
ถ้าคุณติดตามแบบไม่ข้ามคู่ใดคู่หนึ่ง เราว่าก็น่าจะเข้าใจตัวละครนะว่า

ทำไมบอสต้องหลีกทางให้
ทำไมปราณนต์ถึงบอกเลิกพริบพราวแล้วคบกับแอบรักในเวลาต่อมา
ทำไมพริบพราวต้องไปทำงานบริษัทองศา
ทำไมพริบพราวถึงยอมรุ้ง
ทำไมอวัศยาถึงตกลงคบกับปราณนต์ ทั้งที่บอกรันแล้วว่า จะปิดตำนานแอบรัก

ทุกอย่างมีเหตุผล มีที่มาที่ไป ซึ่งเราว่ามันก็เป็นธรรมดาของโลก ของมนุษย์
จะให้อวัศยา เก่ง แข็งนอกอ่อนในทั้งเรื่อง
ให้บอสไม่ยอมแล้วไฝ้ว์เอาศยาคืน
ให้พริบพราว ปะ ฉะ ดะ จนจบ
ปราณนต์ให้อภัยทุกคน

มันก็หาความลงตัวของเรื่องนี้ไม่ได้ อย่าลืมนะคะว่าคุณเป็นคนดู เห็นทุกมุมมอง
แต่ตัวละคร จะมองเห็นแค่มุมที่ตัวเองมองเท่านั้นนะคะ

สุดท้ายยังคงชื่นชมการเขียนบทใหม่ การกำกับของคุณแอ๊ว และผู้จัดอย่างคุณแอน
นักแสดงที่เก็บรายละเอียดได้ดีทุกคน ฉากพริบพราวขอโทษและกอดกับอวัศยา ทำเอาเราน้ำตาไหลตาม
ถึงจะเศร้ามาก แต่ทั้งคู่ก็ไม่ได้จงเกลียดจงชังกันแล้ว เพราะทั้งคู่รักผู้ชายคนละคนกันแล้ว
ทุกอย่างเป็นธรรมชาติ ถ่ายทอดได้ดีมากค่ะ