เราเป็น Single mom คนนึง ที่เลี้ยงลูกคนเดียวมาตลอด
พ่อขอลูกทิ้งไป แต่เขาไม่รุ้หรอกค่ะ ว่าตอนนั้นเราท้อง
เพราะเราเองก็ไม่รู้ มารุ้อีกทีก็ 4 เดือน

พอคลอดลูกออกมา เราก็ได้คุยกับเขาอีกครั้ง ใน facebook
เราก็เล่าให้เขาฟัง ทั้งหมด และเหมือนว่าเขาจะยอมรับลูก
แต่สันดานเดิมๆ ของเขามันหลอกหลอนในใจเราเสมอ
มันทำให้เราปฏิเสธการรับผิดชอบเขามาตลอด และตอนนั้น
เขาก็มีแฟนใหม่แล้ว มันทำให้เราทั้งเจ็บ ทั้งเหนื่อย และอาย

หลังจากที่เราปฏิเสธเขาไป เขาตื้อเราอยุ่ได้ 3 วัน เขาก็หายไปเลย
มารู้อีกที 9 เดือน แฟนเขาคลอดลูกพอดี เราเห็นเขาโพสรูปในเฟส
ความรู้สึกตอนนั้น มันเจ็บมาก น้อยใจมาก เด็กคนนั้นมีทั้ง พ่อและแม่
แต่ลูกเราสิ แม่แค่เรา ขนาดใบเกิดลูก ยังไม่มีชื่อพ่อเลย...
เราอยากร้องไห้มาก แต่น้ำตามันไม่ไหล มันชินชาไปหมด หันมองหน้าลูก
แล้วยิ้มให้เขา คิดในใจว่า "แม่จะเป็นทั้งพ่อและแม่ให้หนูเอง"