นี่เป็นครั้งแรกที่เราสมัครพันทิปเพื่อเข้ามาระบายความรุสึกที่นี่...คืออยากมีที่ระบายบ้าง
     


      เรื่องมีอยู่ว่าเราเข้าไปในกลุ่มๆนึงแล้วสีกพักเราก็ได้คุยกับผญ.คนนึง...เขาน่ารักมาก ดูเปนคนดี ซื่อๆ ไม่ค่อยทันคน ทั้งที่อายุเค้าก้อ 21-22แล้ว ดูไร้เดียงสา...แบบไม่ได้แอบนะคะ...คือเรารู้สึกได้ว่าเค้าเปนแบบที่ราคิดจริงๆ...คือตอนแรกแค่ชอบเค้าเฉยๆแบบเรารู้สึกว่าคนนี้มันใช่อ่ะเราไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อน...แล้วน้องคนนี้ตรงกับสเป็กที่เราชอบมาก คือเค้าขาว ผมยาว น่ารักทะนุทะนอม. เราคุยกันเรื่อยๆจนจากที่รู้สึกชอบมันมากขึ้นเรื่อยๆๆๆ...แล้วเราก็ตัดสินใจบอกน้องเค้าไป...สิ่งมี่ได้ตอบกลับมาคือน้องเค้าเปลี่ยนเรื่อง. คือน้องชอบเปลี่ยนเรื่องเวลาคุยเรื่องแบบนี้..น้องบอกว่าไม่รู้จะตอบยังไงก้อเลยเปลี่ยนเรื่อง...ซึ่งตอนนั้นเราก้อแบบต้องการคำตอบบอกว่า...ฟ่างพี่ต้องการคำติบนะว่าเราคิดยังไงกะพี่ถ้าไม่ได้พี่จัได้ตัดใจ...ฟ่างบอกว่า...เป็นพี่น้องกันดีกว่านะคะ...หลังจากนั้นเราก้อบอกน้องว่าพี่น้องก้อพี่น้อง...แต่การกระทำของเรานี่ซิ  มันไม่ใช่พี่น้องเรารู้ตัวเองดีแค่บอกน้องให้สบายใจแค่นั้น...เราหึงทุกครั้งที่มีใครมาเกี่ยวข้องกะน้อง(ผช.ที่เข้ามาหาน้องน่ะค่ะ)แล้วอีกอย่างน้องก็ชอบทำอะไรเหมือนให้ความหวังกันอยู่เรื่อย...เราก็นอยด์บ่อยมากเรื่องน้องเค้า. แต่ก้อคุยกันมาเรื่อยๆความรู้สึกเราก้อเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ  จนมีคนเข้ามาใหม่ในกลุ่ม..เราก็คุยกันมาเรื่อยๆจนวันนึงน้องคนนี้มาบอกว่าชอบเรามาคบกับเมย์ได้ป่าว...
เมย์รู้นะว่าเราชอบฟ่างแต่เมย์บอกว่าเค้าแค่อยากบอกพี่...ตอนนั้นเราอารมณ์แบบอย่างลืมฟ่างให้ได้ก้อเรยตกลงคบกับเมย์....แต่มันไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิดไว้น่ะซิ. ไม่ว่าจะทำยังไงก้อลืมฟ่างไม่ได้. เรายังคุยกันทุกวันจนกระทั้งวันนึงน้องบอกว่าชอบเราเหมือนกัน...คือเราอึ้งมาก!!!หัวเราะทั้งน้ำตา...ทำไมฟ้าถึงเล่นตลกกะเราแบบนี้...เราคิดแบบนี้จริงๆตอนนั้น...คือคนที่เราชอบมากๆมาบอกเราตอนที่เราคบกับอีกคน...มันเป็นอะไรที่ตลกดีเนอะว่ามั้ย...จะเลิกกับแฟนเพื่อไปหาคนที่เราชอบมากๆมันก้อเห็นแก่ตัวเกินไป...แต่เราก้อไม่อยากเสียฟ่างไป...แต่เราก็ไม่อยากเสียแฟนเราไปเหมือนกัน...เรารู้ตัวว่าผิดแต่ขะทำไงได้ความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้....ปัจจุบันฟ่างก้อคุยกะเราบ้างแต่เหมือนถอยห่างออกไป...คุยกันบางครั้งก็พูดเหมือนตัดพ้อเรา...บางครั้งก็ถามถึงเมย์...น้องพยายามทำตัวห่างจากเราแต่เราพยายามที่ไม่ห่างจากน้อง....แล้วน้องเคยพูดกลับเราว่าไม่ค่อยมีบทสนทนาแต่ไม่อยากให้บทสนทนานั้นไม่มีเลย...บอกว่าบางครั้งอยากทักไปนะแต่มันก้อนะ ชอบพูดย้ำๆเสมอว่าไม่รบกวนแล้วตลอด กับแฟนเวลาทะเลาะกันก็มักจะเปรียบกับฟ่างเสมอว่าเค้าไม่เหมือนยังนุ้นยังงี้...คือเถียงไม่ออกเลย...ยอมรับว่าผิด...ก็ได้แต่ทำตัวดีๆตามใจเค้า....เพราะเค้ารักเรามากจริงๆแต่เรากลับไปรู้สึกกลับอีกคนที่มาก่อนเค้าซึ่งก็ชอบเราเหมือนกัน...


คือถ้าเป็นพวกคุณจะทำยังไงกับความสัมพันธ์แบบนี้คะ
หรือพวกคุณคิดยังไงกันอยากรู้ความเห็นของหลายๆคน

          มันอาจจะอ่านแล้วงงๆนะคะเพราะยอมรับเรยว่าเขียนอะไรแบบนี้ครั้งแรก....😔
และนี่ไม่ใช่รายละเอียดทั้งหมดที่เกิดขึ้นแล้วพอจะเล่าคร่าวๆได้...มันมีเรื่องราวมากมายที่เกิดขึ้น....ถ้ายังไงอาจจะเล่ารายละเอียดลึกกว่านี้นะคะ