บางครั้งก็ถามใจตัวเองเหมือนกันนะว่า ควรจะสงสารตัวเองหรือว่าสงสารมันดี...5555 (หัวเราะทั้งน้ำตา)
ขอเรียกลูกน้องคนนี้ว่า..คุณ 1 นะค่ะ คุณ 1 อายุประมาณ 19-20 เข้ามาทำงานที่ร้านได้ประมาณ 4 เดือนแล้วหละ หน้าที่ของ คุณ 1 คือทำงานทั่วไปตามที่พนักงานอีกคนสั่งและดูแลความสะอาด ปัดกวาดเช็ดถู และอื่นๆ คุณ 1 มีน้องชายครอบครัวอยู่กัน 3คนแม่ลูก พ่อทิ้งไปอยู่กับเมียน้อย หน้าที่หาเลี้ยงครอบครัวหลักๆก็มาจาก คุณ 1 เพราะแม่พึ่งตกงาน น้องอีกคนก็ไม่ยอมทำการทำงาน เล่นแต่เกมส์
คุณ 1 มีบุคลิคที่ดูภายนอกก็เหมือนเด็กวัยรุ่นทั่วไป ขับรถซิ่ง เจอสาวๆก็แซว (ไม่ดูตาม้าตาเรือ) อัพเฟส เล่นไลน์ ปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือ..... ไม่ใช่ว่าปัญญาอ่อนหรืออะไร แต่จะเป็นพวกได้หน้าลืมหลัง ถ้าหยุดงานเกิน 3 วันกลับมาจะทำงานที่เคยทำไม่ได้ สอนอีกอย่างจะทำอีกอย่าง คิดแปลกๆ รู้ทั้งรู้้ว่าที่ทำอยู่นี่มันผิดวิธี แต่ก็ไม่หาทางแก้หรือถามใครจะทำแบบนั้นจนกว่าจะมีคนเห็นหรือทักว่า เห้ยไม่ใช่นะทำแบบนี้งานจะเสีย คุณ 1 ก็จะยกมือขึ้นเกาหัวและทำหน้าเหมือนจะร้องไห้และจะบอกว่า ผมคิดว่ามันต้องทำแบบนี้...มีเหตุการณ์ที่จำได้แม่นๆเลยคือ
1. เราใช้ให้ลูกน้องช่วยกันยกตู้รองเท้า (ตู้ที่ขายตามทั่วไปที่ไม่ใช่ไม้แต่เป็นเหมือนไม้อัด มีบานพับ 2 บาน) ออกไปตากแดดเพราะมันเป็นรา โดยบอกให้คุณ 1 เอาผ้าแห้งมาเช็ดคราบราออกให้หมด สั่งเสร็จก็ออกไปทำธุระ กลับเข้ามา...เอ๊ะๆๆๆ ทำไมประตูตู้มันแปลกๆ เข้าไปดูใกล้ๆ สตั๊นไป 2 วิ..ประตูมันหลุดออกมาทั้ง 2 บาน เห้ยหลุดได้ไง.. เรียกคุณ 1มาถาม ก็ได้คำตอบว่า...... (นึกตามนะค่ะ) ตู้วางหงายอยู่ โดยที่ประตูตู้มันเปิดออกด้านข้างทั้ง 2 บาน คุณ 1 เขา ยืนอยู่ฝั่งประตูด้านซ้าย แล้วเขาบอกว่าเขาเอื้อมไปเช็ดด้านในไม่ถึง ก็เลยต้องงัดประตูออกจะได้เช็ดได้ทั่ว..โอ๊ววววมายยยยก๊อดดดดด คิดได้ไง แค่มายืนตรงกลางก็ได้แล้วแต่นี่ไม่..งัดออกมาเลย 2 บาน จะบ้าตาย...ตู้ใหม่แท้ๆ จะหักตังค์ก็สงสาร ด่าก็ไม่รู้จะด่ายังไง ด่าเองเครียดเอง คุณ 1 เขาคงไม่รับรู้....
2. เหตุการณ์ที่ 2 เย็นวันหนึ่งหลังเลิกงาน เราได้ยืนคุยธุระกับลูกค้าอยู่หน้าร้านโดยที่กระเป๋าและเอกสารวางอยู่ไว้ที่โต๊ะหินอ่อนหน้าร้าน คุณ 1 มีหน้าที่ปิดประตูได้เดินมาถามเราว่า พี่ๆปิดประตูแล้วให้ผมเอากุญแจไว้ไหนครับ..ไอ้เราก็บอกไปว่า ปิดแล้วก็เอากุญแจวางไว้กับกองเอกสารบนโต๊ะหินอ่อน..คุณ1 ปิดเสร็จเดินมาบอกว่าพี่ๆปิดแล้วผมกลับบ้านก่อนนะครับ..แต่เหตุการณ์มันไม่ได้ราบรื่นอย่างนั้น...อืมมม จะเข้าบ้านแล้วกุญแจ..อยู่ไหน วางไว้ที่โต๊ะหินอ่อน (ทวนคำตอบที่บอกคุณ 1 ไป) อยู่ตรงไหนน้าาาา หาๆๆๆ ก็ไม่เจอ จะมืดแล้ว ไฟหน้าและในร้านก็ไม่ได้เปิดไว้ โทรถามคุณ 1 ได้คำตอบว่าผมเอาไว้ที่เดิมนะพี่..ไอ้เราก็ไม่ได้เอะใจกับคำตอบ..ที่เดิม อื้อออหื้อออ ใช่เลยย ดันประตูชั้นที่ 2 (ประตูเหล็กที่มันมี 2 ชั้น ) โอ้ววววไม่ๆๆๆๆๆๆ กุญแจถูกโยนเข้าไปด้านในสุดของสำนักงาน ประมาณ 6 เมตร จะทำยังไงๆๆๆ ฟ้ายังปราณีส่งคนมาช่วยโดยการโยนแม่เหล็กผูกติดกับเชือกเข้าไปดูดกุญแจออกมา กว่าจะได้..คุณเอ้ยยย เกือบ 2 ชม...เช้าวันทำงาน คุณ 1 ทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราถามว่า โยนกุญแจเข้าไปข้างในทำไม..ทั้งๆที่พี่อยู่ข้างนอก คำตอบคือ.. ผมคิดว่าพี่อยู่ด้านใน...ไม่จั๊กจะร้องเพลงอะไรเลยเมื่อเจอคำตอบนี้..เห้ยยย คิดได้ไงทั้งที่เดินมาถามไม่ใช่เหรอว่าเอากุญแจไว้ไหน ปิดเสร็จแล้วยังเดินมาบอก....เงิบเลยกับคำตอบ...
ยังมีอีกหลายเหตุการณ์ เดี่ยวมาเล่าใหม่ ขอตัวไปเคลียงานแปปป...
เจอลูกน้องแบบนี้จะหัวเราะ หรือร้องไห้ดี..จะไล่ออกก็สงสาร จะให้อยู่ต่อก็สงสารตัวเอง...
ขอเรียกลูกน้องคนนี้ว่า..คุณ 1 นะค่ะ คุณ 1 อายุประมาณ 19-20 เข้ามาทำงานที่ร้านได้ประมาณ 4 เดือนแล้วหละ หน้าที่ของ คุณ 1 คือทำงานทั่วไปตามที่พนักงานอีกคนสั่งและดูแลความสะอาด ปัดกวาดเช็ดถู และอื่นๆ คุณ 1 มีน้องชายครอบครัวอยู่กัน 3คนแม่ลูก พ่อทิ้งไปอยู่กับเมียน้อย หน้าที่หาเลี้ยงครอบครัวหลักๆก็มาจาก คุณ 1 เพราะแม่พึ่งตกงาน น้องอีกคนก็ไม่ยอมทำการทำงาน เล่นแต่เกมส์
คุณ 1 มีบุคลิคที่ดูภายนอกก็เหมือนเด็กวัยรุ่นทั่วไป ขับรถซิ่ง เจอสาวๆก็แซว (ไม่ดูตาม้าตาเรือ) อัพเฟส เล่นไลน์ ปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือ..... ไม่ใช่ว่าปัญญาอ่อนหรืออะไร แต่จะเป็นพวกได้หน้าลืมหลัง ถ้าหยุดงานเกิน 3 วันกลับมาจะทำงานที่เคยทำไม่ได้ สอนอีกอย่างจะทำอีกอย่าง คิดแปลกๆ รู้ทั้งรู้้ว่าที่ทำอยู่นี่มันผิดวิธี แต่ก็ไม่หาทางแก้หรือถามใครจะทำแบบนั้นจนกว่าจะมีคนเห็นหรือทักว่า เห้ยไม่ใช่นะทำแบบนี้งานจะเสีย คุณ 1 ก็จะยกมือขึ้นเกาหัวและทำหน้าเหมือนจะร้องไห้และจะบอกว่า ผมคิดว่ามันต้องทำแบบนี้...มีเหตุการณ์ที่จำได้แม่นๆเลยคือ
1. เราใช้ให้ลูกน้องช่วยกันยกตู้รองเท้า (ตู้ที่ขายตามทั่วไปที่ไม่ใช่ไม้แต่เป็นเหมือนไม้อัด มีบานพับ 2 บาน) ออกไปตากแดดเพราะมันเป็นรา โดยบอกให้คุณ 1 เอาผ้าแห้งมาเช็ดคราบราออกให้หมด สั่งเสร็จก็ออกไปทำธุระ กลับเข้ามา...เอ๊ะๆๆๆ ทำไมประตูตู้มันแปลกๆ เข้าไปดูใกล้ๆ สตั๊นไป 2 วิ..ประตูมันหลุดออกมาทั้ง 2 บาน เห้ยหลุดได้ไง.. เรียกคุณ 1มาถาม ก็ได้คำตอบว่า...... (นึกตามนะค่ะ) ตู้วางหงายอยู่ โดยที่ประตูตู้มันเปิดออกด้านข้างทั้ง 2 บาน คุณ 1 เขา ยืนอยู่ฝั่งประตูด้านซ้าย แล้วเขาบอกว่าเขาเอื้อมไปเช็ดด้านในไม่ถึง ก็เลยต้องงัดประตูออกจะได้เช็ดได้ทั่ว..โอ๊ววววมายยยยก๊อดดดดด คิดได้ไง แค่มายืนตรงกลางก็ได้แล้วแต่นี่ไม่..งัดออกมาเลย 2 บาน จะบ้าตาย...ตู้ใหม่แท้ๆ จะหักตังค์ก็สงสาร ด่าก็ไม่รู้จะด่ายังไง ด่าเองเครียดเอง คุณ 1 เขาคงไม่รับรู้....
2. เหตุการณ์ที่ 2 เย็นวันหนึ่งหลังเลิกงาน เราได้ยืนคุยธุระกับลูกค้าอยู่หน้าร้านโดยที่กระเป๋าและเอกสารวางอยู่ไว้ที่โต๊ะหินอ่อนหน้าร้าน คุณ 1 มีหน้าที่ปิดประตูได้เดินมาถามเราว่า พี่ๆปิดประตูแล้วให้ผมเอากุญแจไว้ไหนครับ..ไอ้เราก็บอกไปว่า ปิดแล้วก็เอากุญแจวางไว้กับกองเอกสารบนโต๊ะหินอ่อน..คุณ1 ปิดเสร็จเดินมาบอกว่าพี่ๆปิดแล้วผมกลับบ้านก่อนนะครับ..แต่เหตุการณ์มันไม่ได้ราบรื่นอย่างนั้น...อืมมม จะเข้าบ้านแล้วกุญแจ..อยู่ไหน วางไว้ที่โต๊ะหินอ่อน (ทวนคำตอบที่บอกคุณ 1 ไป) อยู่ตรงไหนน้าาาา หาๆๆๆ ก็ไม่เจอ จะมืดแล้ว ไฟหน้าและในร้านก็ไม่ได้เปิดไว้ โทรถามคุณ 1 ได้คำตอบว่าผมเอาไว้ที่เดิมนะพี่..ไอ้เราก็ไม่ได้เอะใจกับคำตอบ..ที่เดิม อื้อออหื้อออ ใช่เลยย ดันประตูชั้นที่ 2 (ประตูเหล็กที่มันมี 2 ชั้น ) โอ้ววววไม่ๆๆๆๆๆๆ กุญแจถูกโยนเข้าไปด้านในสุดของสำนักงาน ประมาณ 6 เมตร จะทำยังไงๆๆๆ ฟ้ายังปราณีส่งคนมาช่วยโดยการโยนแม่เหล็กผูกติดกับเชือกเข้าไปดูดกุญแจออกมา กว่าจะได้..คุณเอ้ยยย เกือบ 2 ชม...เช้าวันทำงาน คุณ 1 ทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราถามว่า โยนกุญแจเข้าไปข้างในทำไม..ทั้งๆที่พี่อยู่ข้างนอก คำตอบคือ.. ผมคิดว่าพี่อยู่ด้านใน...ไม่จั๊กจะร้องเพลงอะไรเลยเมื่อเจอคำตอบนี้..เห้ยยย คิดได้ไงทั้งที่เดินมาถามไม่ใช่เหรอว่าเอากุญแจไว้ไหน ปิดเสร็จแล้วยังเดินมาบอก....เงิบเลยกับคำตอบ...
ยังมีอีกหลายเหตุการณ์ เดี่ยวมาเล่าใหม่ ขอตัวไปเคลียงานแปปป...