ก่อนหน้านี้ผมได้เล่าเรื่องราวเอาไว้ที่ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้http://ppantip.com/topic/33180596 ***HIV กับชีวิตของผม (กระทู้ระบาย) ไปแล้วนั้น วันนี้ถีงวันครบกำหนดตรวจเลือด
   ผมไม่เคยไปตรวจที่คลินิกนิรนามมาก่อนไหนๆก็ไหนๆแล้วขออธิบายถึงขั้นตอนการใช้บริการไปด้วยเลยละกันนะครับ ขอแบ่งไว้เป็น 3 ส่วน ใครอยากรู้ผลตรวจเลยไม่เอาน้ำๆ ก็ข้ามไปที่ส่วน 2 ได้เลยครับ
****************************************************************************************************
ส่วนที่ 1 เกี่ยวกับชีวิตของผม
คิดไม่ถึงเหมือนกันนะครับว่า HIV ที่เราได้ยินจนติดหูตั้งแต่เด็กๆ ไปคลินิกที่ไหนๆก็มีป้ายเตือนไว้เสมอว่า ป้องกันไว้ก่อน เห็นจนชินตา แล้วใครจะไปรู้ครับว่าวันหนึ่งเราจะได้สัมผัสกับมันจริงๆ ใครจะไปรู้ครับว่าจริงๆแล้ว hiv อยู่รอบๆตัวเรานี้เอง คนที่เราคิดว่าเค้าดูดี หุ่นดี ขาวสะอาด เชื่อผมเถอะครับว่าสิ่งเหล่านี้มันบอกไม่ได้หรอกครับว่าเค้าคนนั้นมีเชื้อ hiv หรือเปล่า ขอเป็นอีกแรงนะครับที่จะช่วยเตือนเพื่อนๆ ให้ระวังตัวไว้ให้ดีๆ
วินาทีแรกที่ผมรู้ว่าเค้าเป็นโรคร้าย ชีวิตผมหดหู่มากครับ เชื่อไหมคนแรกที่ผมคิดถึงเป็นใคร ไม่ใช่พ่อแม่หรอกครับ ผมคิดถึงแฟนคนแรกของผมต่างหาก ผมกลับไปคิดถึงช่วงเวลาดีๆที่เคยมีให้กัน เค้าดูแลผม รักผมมากๆอย่างที่แฟนคนไหนก็ไม่สามารถให้ได้ ถ้าผมไม่งี่เง่า ขี้งอน ผมก็คงยังอยู่กับเค้า รักกัน แล้วก็ไม่ต้องไปคิดถึงโรค นี้เลย แต่เพราะผมเองที่ทำผิดวันนั้น มันได้สะท้อนมาถึงวันนี้ที่ชีวิตของผมเหมือนตกเหว แล้วเห็นเค้ายืนมองผมอยู่ ด้วยสายตาที่เย็นชา (ใครนึกภาพออกมั้ง) มันบอกไม่ถูกจริงๆ น้ำตาผลไหลออกมา คิดถึงวันคืนดีๆที่เราเคยมีให้กัน มันคงจะจบลงแล้วใช่ไหม เราคงไม่ได้อยู่มองดูเค้าอีกต่อไปแล้วใช่ไหม (สำหรับคนที่งง แฟนคนแรกของผมเค้าประสบอุบัติเหตุ แล้วความจำเสื่อม ลองย้อนไปดูกระทู้แรกๆ) ใช่ครับ มันเหมือนคนกำลังจะตายก็ไม่ปาน คิดถึงเรื่องราวเก่าๆ ที่เคยผ่านเข้ามา คิดวนๆแค่ว่า ยังอยากจะมีชีวิตอยู่ ยังอยากเห็นเขาอีกสักครั้ง อยากจะได้ขอโทษ ถึงแม้ทุกวันนี้จะไม่ได้คบกันแล้ว แล้วเขาก็จำผมไม่ได้ แต่ผมยังเปิดดูเฟสบุ๊คเค้าอยู่ ทุกๆวัน พอเจอเหตุการณ์แบบนี้เลยยิ่งคิดถึงไปกว่าเดิม
"คิดถึงนะ...ต้น"
****************************************************************************************************
ส่วนที่ 2 การไปตรวจที่คลินิก
เริ่มแรกคลินิกเปิดบริการวัน จันทร์-ศุกร์ 8.30 น ถึง 16.30 น. จอดรถแล้วเดินมาที่ตึกหน้า (ตึกแรก) ขึ้นไปชั้นสอง บอกเจ้าหน้าที่ว่ามาตรวจ hiv เพราะที่นี้มีการตรวจหลายอย่างครับ ทั้ง CD4 ด้วย ซึ่งพอแจ้งเจ้าหน้าที่แล้ว ก็มานั่งรอ จากนั้นไปพบคุณหมอให้คำปรึกษา แล้วมาจ่ายเงิน ไปเจาะเลือด แล้วนั่งรอ
15 นาที-20 นาทีก็รู้ผลครับ สามารถมาตรวจได้ตั้งแต่มีความเสื่ยง 1 เดือนขึ้นไปก็มาตรวจได้ละ ฟังผล ที่คุณหมอ ก็เป็นอันจบครับ
    -เขาจะไม่ถามชื่อจริง หรือนามสกุลใดๆทั้งสิ้น (จะใช้ตัวเลขเป็นรหัสแทน)
    -ค่าตรวจ hiv 300 บาทครับ
    -สำหรับผู้ที่ต้องการใบรับรองการตรวจด้วย ก็ต้องกรอกเอกสารเพิ่ม ซึ่งจะต้องใส่ชื่อ นามสกุลจริง (แต่ถ้าตรวจแล้วฟังผลเฉยๆ ไม่ต้องเขียนชื่อใดๆเลยครับ)


****************************************************************************************************
สุดท้าย ส่วนที่ 3
สุดท้ายนี้ขอขอบคุณทุกๆคนมากนะครับที่เข้ามาให้กำลังใจผม
ขอบคุณแฟนคนล่าสุด ที่ทำให้ผมได้รู้ว่าควรดูแลตัวเองให้มากกว่านี้ ไม่เช่นนั้นคราวหน้าอาจไม่โชคดีแบบนี้อีก
ขอบคุณโรคร้าย ที่เข้ามาทักทาย แล้วผ่านออกไป ที่สอนให้ผมรู้จักดูแลชีวิตให้มากกว่านี้
ขอบคุณ ทุกๆสิ่ง ทุกๆอย่าง ที่ทำให้มีวันนี้ได้ มันอาจจะไม่ใช่ชีวิตที่สวยหรู ต้องเจอกับปัญหาบ้าง แต่มันก็ได้สอนให้บทเรียนกับชีวิตมากมาย
และขอส่งกำลังใจไปให้กับคนที่ติดเชื้อทุกๆคนด้วยนะครับ หลายๆคนอาจไม่ได้ตั้งใจติด ผมเข้าใจดีครับ เพราะผมก็เคยเป็นคนแบบนั้น ดูแลตัวเองดีทุกอย่างแต่สุดท้ายก็อาจไม่โชคดีอย่างผม แต่ก็อยากจะบอกกับ คนที่หมดหวัง คนที่ท้อแท้ คนที่ไม่เหลือที่พึ่ง คนที่คิดว่าโลกนี้จบแล้ว ไม่เหลือทางเดินอะไรอีกแล้ว อยากตาย   คุณคิดดูให้ดีๆอีกทีนะครับ คนบนโลกนี้ถ้าคุณมองออกไปดู คุณจะเห็นคนเจ็บป่วยกว่าคุณ คุณจะเห็นคนที่จนกว่าคุณ คุณจะเจอกับคนที่มีปัญหาชีวิตมากกว่าคุณ ตกงาน ,แฟนทิ้ง, เป็นหนี้ มันอาจจะไม่ใช่ปัญหาเดียวกับคุณ แต่เค้าเหล่านั้นก็มีชีวิตที่ลำบากไม่แพ้คุณเลยนิครับ
ชีวิตคนเรา ต่อให้เป็นโรค hiv หรือเป็นคนปกติ ก็ต้องมีชีวิตอยู่ต่อไปเหมือนเดิมครับ เรียนหนังสือ ทำงาน เพื่อเลี้ยงชีวิตต่อไป ระหว่างคุณจะตายกับ hiv อีก 10-20 ปีข้างหน้า หรือคุณจะยอมตายเพราะไม่มีข้าวกินวันนี้ สุดท้ายแล้วเรื่อง hiv ถ้าเรามองมันด้วยความเข้าใจมันก็ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิดนะครับ

ปล.ข้อความข้างบนไม่ได้ต้องการดูถูกหรือกล่าวว่า ใครทั้งสิ้น
ปล2. คุณจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม ก่อนที่ผมจะเจอยาต้านไวรัส แล้วเป็นประเด็นขึ้นมา ก่อนหน้านั้นแค่วันเดี่ยว ปู่ผมเสีย แล้วผมก็ได้บวชให้ท่าน ไม่รู้ว่าเพราะบุญที่ได้บวช หรือปู่ช่วยเอาไว้ ทำให้อีกวันหนึ่งไปเจอขวดยา โดยที่ก่อนหน้านั้นไม่เคยคิดจะไปค้นข้าวของ ของเขาอะไรเลยแม้แต่น้อย หรือจริงๆแล้วเพราะผมจับผิดแฟนได้เองเรื่องนี้ก็บอกไม่ได้เหมือนกัน ลองคิดเล่นๆดูสิว่า ถ้าผมไม่รู้ความจริงวันนั้น ครั้งหน้าผมอาจจะไม่ป้องกันอีก มันจะเกิดอะไรขึ้น
ก็สำหรับคนที่อ่านมาถึงตรงนี้ ไม่ว่าจะเป็นคนปกติ หรือเป็นผู้ติดเชื้อ ก็ขอให้ทำความดีเอาไว้มากๆนะครับ มันอาจจะไม่เห็นเป็นชิ้นเป็นอัน แต่รู้สึกได้ครับว่า การทำความดีแล้วมีความสุข ขอบคุณครับ.