บางทีเราก็สงสัยนะ ทำไมเวลาเราชอบใครรักใครเราต้องเสียใจตลอด
บางคนก็บอกว่าเราดูแลเอาใจใส่ไม่ดีรึป่าว เราก้ว่าไม่น่ะเรารักใครเราทุ่มเทโทรหาดูแลไปหาใส่ใจตลอด  เข้าใจรับฟังปัญหาช่วยแก้ไข ทำนู้นทำนี่ให้กินช่วยเก็บห้องข้าวของ ถ้าขาดตกบกพร่องตรงไหนก้พยายามแก้ไขเพิ่มเติม
แต่ทำไมเราไม่เคยได้ความรู้สึกแบบนั้นกลับมาเลย
เวลาเราชอบใครเพื่อนก็จะบอกให้เผื่อใจไว้บ้างถ้าไม่อยากเจ็บ  หรือไม่ก้บอกแค่คุยๆก้พอเถอะไม่ต้องให้ใจมาก
คือแบบเราก้รู้น้ะว่าเราไม่ได้สวยอะไรมาก แต่แบบเราก้มีรักที่จริงใจให้ป้ะว้ะ
สมัยนี้แค่ใจมันไม่พอจริงๆ เราเลยกลายเป็นคนขาดความมั่นใจไปเลยไม่กล้าสู้สายตาใคร ไม่กล้าแสดงๆอะไรๆออกมา

มันจะยังมีอยู่มั้ย ผช.ที่รักกันด้วยนิสัยดูกันที่ใจมากกว่าหน้าตา
เราเหนื่อยแล้วจริงๆเราท้อแล้วกับความรัก

บางคนอาจมองว่าความรักคือความสวยงาม แต่สำหรับเราเรามองมันคือความเจ็บปวด
#เห้ออออออออ
#จะมีใครที่รู้สึกแบบนี้แบบเรารึป่าว
#แต่ถ้ามีใครรู้สึกแบบนี้ก้ขอให้รู้ไว้นะ ว่า พ่อแม่มองเราสวยเสมอ
****ลืมบอกไปเราก็หน้าตากลางๆน้ะไม่ใช่ว่าขี้เหร่เลยอ้ะ 5555(หลงตัวเองนิสนึง)
#อยากดูรูปหลังไมล์ได้นะคะ
####แค่อยากระบายหน่ะ