สวัสดีครับ เพื่อนๆชาวpantip ผมมีเรื่องราวประสบการณ์ดีๆที่พึ่งเกิดขึ้นมาเเชร์ให้เพื่อนๆฟังกันครับ
ตอนนี้ผมอยู่ ม.6 อีกไม่นานก็จะจบเเล้วครับ ผมเชื่อว่าเมื่อวานนี่หลายๆคู่คงมีความสุขกัน ซึ่งผมก็ขอดีใจด้วยครับ
เข้าเรื่องเลย ผมเป็นคนที่ไม่ค่อยจะจริงจังกับชีวิตซักเท่าไหล่นะครับ ได้เเต่ลอยไปลอยมาไปวันๆ จนถึงเมื่อวานนี้แหละครับ มันเป็นจุดเปลี่ยนชีวิตของผมทั้งหมด เชื่อไหมผมหลายๆคนอาจคิดว่าผมกว่าจะคิดได้ก็สายไปเเล้ว เเต่สำหรับผม เวลาไม่มีคำว่าสายไปหรอกครับเพราะว่า"เวลาต่อให้หมุนไปเลื่อยๆซักร้อยล้านรอบมันก็ยังกลับมาที่เดิม" ผมแอบชอบเด็กผู้หญิงคนนึงครับ>//< เธออยู่ม.4 รร.เดียวกับผม ผมชอบเธอมาได้เกือบๆ 2 ปีแล้วแหละครับ(ไม่สายไปเลย)  ผมไม่มีเหตุผลอะไรมากมายหรอกนะครับ ว่าทำไมถึงได้มารู้สึกเอาจริงเอาจังตอนนี้ ผมรู้เเค่ว่าผมต้องบอกความรู้สึกทั้งของผมให้น้องเขาได้รับรู้ไว้ ผมไม่ได้ต้องการอะไรมากมายจากน้องเขาเลย(ไม่ได้สร้างภาพนร๊) ผมใช้เวลาวางแผนบอกรักน้องเขาเพียงเเค่ไม่กี่วันก่อนถึงวันวาเลนไทน์ และผมก็ได้วิธีที่ดีที่สุดจากการที่เพื่อนๆสุดที่รักของผมช่วยกันคิด(เพราะแผนที่ผมคิดไว้เพื่อนๆมันค้านหมดเลยT^T) แผนนี้มีเเค่ สถานที่ เวลา แผ่นกระดาษ เเละ เพลง  ที่เหลือ ผมจัดการเองหมด เพลงที่ผมเลือกคือเพลง "มันคงเป็นความรัก" ผมซ้อมร้องเพลงนี้ทั้งวันเลยครับ(เพราะ ผมร้องเพลงห่วยมาก) เเต่ดีเพื่อนๆผมมันช่วยเเนะนำเรื่องการร้องเพลงให้ จนผมร้องออกมาได้ไพเราะ(ในจุดนึงนะ พอฟังเป็นเพลงได้)  เมื่อจัดการทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยเเล้ว
>>บรรยากาศในวันจริง ณ ที่ผมอยู่ ในช่วงเช้า 8 โมง ++ เสียงกรี๊ด!! ลั่นทั่ว รร.เลยครับ(รร. ผมมีเรียนวันเสาร์หนะ) ///
   การบอกรักเเละให้ดอกไม้ของหลายๆคู่ได้เริ่มต้นขึ้น พร้อมตามด้วยเสียงกรี๊ดกร๊าดที่ไหลมาไม่ขาดสาย...มันทำให้ผมตื่นเต้นมากกว่าเก่าซะอีก-0-
เเต่มันก็ไม่เท่ากับตอนที่ผมกำลังจะบอกรักน้องในไม่กี่ชั่วโมงต่อมา..............
เพื่อนๆผมทั้งห้อง17คน15ชีวิตไม่มา2 ไปเลยครับยกทัพไปทั้งหมด เดินไปจนถึงหน้าห้องของน้องคนที่ผมชอบ(ขอใช้ H เป็นนามแฝงน้องละกันครับ)
ผมในตอนนั้นที่สุดของความตื่นเต้น ผมได้ลืมทุกอย่างที่เตรียมมาทั้งเนื้อเพลงที่ว่าเป๊ะเเล้วยังขึ้นไม่ถูกเลย(ร้องในใจนะ) วินาทีเเรกที่ผมก้าวเข้าห้องน้องH
เสียงกรี๊ด!!!! ที่อยู่ๆก็กึ๊กก้องขึ้นมาพร้อมๆกับใบหน้าของผู้คนมากมายที่อัดเเน่นอยู่ในห้องนั้น รวมถึงเพื่อนผมด้วย>0<!!(อร๊าก เขิลเฟ้ย)
...ตึกๆ...ตึกๆ..ตึกๆ... เสียงหัวใจของผมที่เต้นไม่เป็นจังหวะเเละดังขึ้นทุกทีๆจนเหมือนกับจะทะลั๊กออกมาจากอกพร้อมๆกับที่ผมก้าวเท้าไปจนถึงโต๊ะที่น้องHนั่งอยู่.......ตึกๆ...ตึกๆ..ผมเงยหน้าเเล้วมาสบตากับน้องH ที่รอผมอยู่ แววตาของเธอที่มองมาที่ผม(สายตาของเราทั้งคู่สบตากันอย่างอ่อนเเต่ลึกซึ้ง) พร้อมๆกับรอยยิ้มที่เเค่เผลอมองก็อาจทำให้ผมละลายตายไปตรงนั้นเลยก็(เหมือนจะเวอร์ เเต่จริงๆนร๊>///<) ผมได้เริ่มตามแผนการที่เตรียมมา
...ผมยกกระดาษที่อยู่ในมือผมขึ้นให้น้องดู...>>กรี๊ด!!!(ไม่ใช่น้องH นะ ) เเต่เป็นเพื่อนเพื่อนของน้องที่รอดูอย่างใจจดใจจ่อ ส่งเสียงดีอกดีใจกับอะไรซักอย่างทันทีที่เห็นข้อความบนกระดาษของผม//
...#เนื้อความในกระดาษ#...
>>สวัสดีครับ น้องH<< กรี๊ด!!ๆๆ(เสียงจากหมู่คนที่มุงอยู่)
>>น้องรู้มั้ย ว่าพี่มีอะไรอยู่ในใจ<< กรี๊ดดด!!(เสียงค่อยๆไหลดังต่อเลื่อยๆ)
>>พี่เก็บไว้ ไม่กล้าบอก เพราะกลัว<< เลื่อยๆ
>>เเต่ตอนนี้ วันนี้ ตรงนี้<<
>>พี่พร้อม พร้อมสำหรับความผิดหวัง<< อึกละทึกลั่นห้อง...เสียงกรี๊ด!! ที่พุ่งขึ้นอย่างมิได้นัดหมายมารวมเป็นเสียงเดียวกัน
>>พี่ไม่อยากเก็บมันไว้คนเดียวอีกต่อไป<<
>>เเต่ก่อนที่พี่จะบอก<<
>>พี่ขออะไรน้องซักอย่างนึงนะ<<
>>ไม่ว่าน้องจะคิดยังไง รู้สึกอย่างไร<<
>>ก็ขอให้น้องบอกพี่ตรงนะ<<
>>พี่อยากบอกน้องว่า....<< เสียงกรี๊ดที่ไหลมาบรรจบกันเบาลงๆๆจนเงียบสนิท
...####มันคงเป็นความรัก ที่ทำให้ตัวฉัน มายืนอยู่ตรงนี้ (กรี๊ดด!!ๆ เสียงกรี๊ดที่ว่าหายไป กลับมาดังขึ้นอีกครั้งเเละดังมากกว่าเก่าด้วย ><")
...####มันคงเปนความรัก ที่ทำให้ใจฉัน ไม่ยอมหยุดเสียที....เเม้ว่าเหมือนไม่มีโอกาส...เเม้ว่าฉันต้องพลาดไปอีกซักที...เเต่ว่าความรัก ก็ขอให้ฉันทำแบบนี้'''##++!!!_____
...///###++*(ที่)จะให้เธอจนกว่าเธอจะรับ...[เสียงของทุกๆคนที่อยู่ในห้องต่างร้องเปนเสียงเดียวกันจนดังลั่นไปทั้งระดับ](เป็นวินาทีที่ผมเองก็มิได้คาดคิดไว้เหมือนกัน เเต่ผมรู้สึกดีใจเเลtขอบคุณทุกๆคนมาก)....บอกรักเธอจนกว่าเธอนั้นจะยอม  เธอคือความสุขของฉัน  ถ้าเธอไม่รับมัน..ให้ฉันเริ่มต้นอีกกี่ครั้งก็พร้อม...หากสุดท้าย...เธอไม่เปลี่ยนใจ..ไม่เป็นไรใจฉันก็ไม่ยอม.....ถ้ารอให้ฉัน..หยุดหัวใจ คงต้องรอให้โลกหยุดหมุนไปก่อน##____(เสียงที่ดังเป็นเสียงเดียวกันค่อยๆหยุดลงจนเงียบสนิท)....
  มีเพียงเสียงเดียวที่เอ่ยต่อจากนั้นว่า...."น้องH ครับ ที่พี่มายืนอยู่ต่อหน้าน้องตรงนี้...พี่เเค่อยากมาบอกความรู้สึกของพี่ให้น้องรู้ว่า">> "พี่ชอบน้องครับ"<< กรี๊ดด!! เสียงที่ดังขึ้นมาอีกครั้งจากผู้คนในห้องพร้อมข้อความที่ออกมาจากปากของน้อง(ซึ่งผมก็รู้อยู่เเล้วว่ามันเป็นไปไม่ได้สำหรับคนธรรมดาอย่างผม  ที่จะคบกับนางฟ้าอย่างน้องH )..ข้อความที่กล่าวคือ" ขอบคุณนะค่ะ หนูรู้สึกดีกับพี่มากเลย เเต่หนูคิดกับพี่เหมือนพี่ชายค่ะ "[ร้อยยิ้มที่เเสดงถึงความจริงใจของน้อง](สิ้นประโยค) ผมยิ้มอย่างสุขใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกัน ในตอนนั้นผมไม่มีความรู้สึกว่าเสียใจเลยซักนิด
ผมมีเเต่รอยยิ้มที่พอใจ ส่งไปให้น้องH..และก็กล่าวออกมาว่า" ขอบคุณนะครับ ^^ " แล้วก็เดินออกไปพร้อมๆกับเพื่อนๆด้วยความสุขและไม่มีอะไรค้างคากับ รร. นี้อีกแล้ว  << End >>
****เรื่องของผมก็มีเท่านี้เเหละครับ ที่ผมเอาเรื่องราวที่พึ่งเกิดในชีวิตของผม มาเเชร์ให้เพื่อนๆฟัง ไม่ใช่เพราะอยากอวด อยากโชว์อะไรนะครับ  ผมแค่อยากบอกให้ทุกคนรู้ว่า  ไม่ว่าจะต้องผิดหวังหรือเสียใจกับการบอกรักเเต่ผมว่ามันก็ยังดีกว่าเก็บไว้แล้วไม่ได้บอกออกไป อย่างน้อยผมคิดว่าการที่เรากล้าที่จะบอกรักกับคนที่ชอบ มันทำให้รู้สึกดีในอีกหลายๆมุมเลยนร๊ครับ^^ สุดท้ายเเล้ว มันก็จะกลายเป็นจุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนเเปลงอนาคต อย่างสิ่งที่เกิดขึ้นกับผม และผมก็จะเปลี่ยนแปลงตัวเอง เพื่อให้ในวันนึง ผมจะได้มีค่าพอที่จะคบกับใครซักคนที่ผมรักเเละพร้อมจะทุ่มเทให้กับเขาคนนั้นอย่างเเน่นอน**** ขอบคุณนะครับที่อุส่าอดทนอ่านกันมาตั้งนาน เพื่อนๆที่มีความคิดเห็นอะไรกับเรื่องของผมหรืออยากจะปรึกษาเรื่องความรัก ผมก็ยินดีที่จะตอบให้ครับ..ขอบคุณครับ