สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกเลยถ้ามีข้อผ
ดพลาดประการใดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ คือจขทกตอนนี้เรีนอยุมัธยมหญิงล้วนแห่งหนึ่งค่ะ เรียนตั้งแต่ม1 เด็กม1 และม4จะมีการเรียนปรับพื้นฐาน ตอนจขกทอยุม1ก้อเรียนเหมือนกัน วันแรกมีวิชาคณิตศาสตร์ มีครูผชเดินเข้ามาไม่แนะนำตัว มาถึงสอนเลย สูงน่าจะไม่เกิน175 ผิวคล้ำ หัวหยิก แล้วแบบเวลาสอนนะ คือเก๊กตลอดจริงๆ หน้านิ่งมาก เรียนอย่างเดียว ไม่มีนอกเรื่องเลยยย แต่สอนดีค่ะ สอนเข้าใจ เรียนปรับพื้นแค่5วัน พอเปิดเทอมก้อเรียนกับครูคนอื่นค่ะพอจขกทขึ้นม2ก้อเจอครูคนนี้อีกแล้ว ครั้งนี้เค้าแนะนำตัวค่ะ สมมติว่าชื่อ น ม2ที่ได้เรียนกับครู น นี่คนละแบบเลยค่ะะ คือห้องจขกทเป็นห้องคิงส์ เด็กก้อจะตั้งใจเรียน ครูก้อรักสิคะ เล่นบ้าง เล่าเรื่องชีวิตบ้าง เล่นมุขตลกแป้กๆบ้าง555 คือครู น เวลาเค้าสอนเค้าจะกวาดตาไปสบตากับนักเรียน จขกทนั่งแถวหน้าสุดริมหน้าต่าง ซึ่งเป็นจุดที่ครูยืนพูด ครูก้อเห็นเราชัด เราก้อเห็นครูชัด แล้วเวลาครู น สอนเค้าก้อคอยสบตา ดูรีแอ๊คชั่นนร.คือถ้าจขกท.ฟังแล้วทำหน้าสงสัย เค้าก้อจะถามว่าไม่เข้าใจตรงไหนหรอ แล้วก้ออธิบายซ้ำ เค้าไม่เคยว่าเลยสักครั้งจริงๆเวลานร.ถาม ถึงแม้ว่าบางทีต้นคาบอาจจะไม่ได้ฟัง นั่งปั่นงาน ครูก้อเห็น แต่เมื่อนร.ที่ไม่ยอมเรียนนั้น มาฟังครูแล้วไม่เข้าใจ ครู น ก้อพร้อมที่จะอธิบายให้นร.เข้าใจ พอขึ้นม3เหมือนสวรรค์เป็นใจ ได้เรียนกับครูเค้าอีกแล้วค่ะ คือรร.จขกท ครูน่าจะเลือกห้องสอนโดยการสุ่มค่ะ วันนึง จขกทได้เบอร์ครู น มาจากใครสักคน เลยเซฟเก็บไว้ แล้วโทรสับมันก้อแอดไลน์ให้ จขกท โคตระดีใจค่ะ#ดีใจทำไมม ตอนนั้นยัง ไม่รุใจตัวเองค่ะ วันต่อมา เป็นวันเกิดเค้าค่ะ แต่เค้าไม่มารร.#ได้โอกาสชวนคุยยยย จขกทก้อไลน์ไป
จขกท:สวัสดีค่ะครู น จำหนูได้มั้ยค้าาาาา
ครู น :จำได้ๆ3/13 ชอบนั่งริมหน้าต่างง 
#หัวใจนี่พองโตเลยค่ะ
จขกท:โอ้วโหววว จำได้ด้วย ว่าแต่ทำไมครูไม่มารร.ล่ะคะะ
ครู น :ครูไม่สบายย นอนอยุที่ห้องเนี่ยแหละ
จขกท:'ไมอ่าา วันเกิดต้องเที่ยวสิครู~~~
ครู น :5555โตแล้วว ไม่เที่ยวแล้ววว
ตั้งแต่นั้นก้อคุยกันเกือบทุกวันค่ะ อาทิตย์ละ5วัน เป็นช่วงที่คุยด้วยเยอะที่สุดเลยล่ะค่ะ คุยทุกอย่าง การเรียน อาชีพ แต่ทุกครั้งจขกท.จะทักไปค่ะ แต่เค้าคุยดีนะคะ ดูไม่ถามคำตอบคำ หรือดูเบื่ิออ#หรือว่าเค้าเบื่อแต่ไม่แสดงออก555 และที่จขกทตกหลุมรักเค้าหัวปักหัวปำคือเค้ามีสปิริตค.เป็นครูมาก "คนอยากเป็นครูมีน้อย ทำงานหนัก เหนื่อย เงินเดือนน้อย นักเรียนทำผิดอะไรเค้าก้อว่าคนเป็นครูนี่แหละ เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยมีใครอยากเป็นครูกันนักหรอก" เค้าเคยบอกค่ะ อีกอย่างครูเป็นคนที่วางตัวดีค่ะ ที่จริงแล้วหน้าตาครูเค้ากัอไม่ได้โดดเด่นอะไรในรร.แต่มีนต.ชอบเค้าเยอะมากค่ะ เยอะมากจนจขกท.ตกใจ เอาที่เป็นเพื่อนจขกทที่มาสารภาพนี่ปาไป4-5คนแล้วค่ะส่วนใหญ่จะเป็นพวกที่ได้เรียนกับครูแล้วตกหลุมรักค่ะเหมือนจขกทค่ะ อีกอย่างครูเค้าจะเรียกนักเรียนว่าเรา Ex.ก้อเราน่ะ เอา2เข้ามาคูณ คราวนี้แก้สมการยากเลยย
จนวันนึงครูสั่งงานผ่านไลน์ จขกทเลยแคปภาพไปโพสในเฟส คราวนี้แหละ ใครหลายคนรีบวิ่งมาขอไลน์ครูกับจขกทเลย ทำให้จขกทได้มีสติ...ขู่แข่งเยอะนะ วินาทีนั้น จขกทตัดสินใจเลยค่ะ อาชีพในอนาคตที่อยากเป็นคือครู!!!!!#เพราะจขกทรุ้สึกว่า ครูมักจะลงเอยกันเองง ฮิ้ววววและปีนี้จขกทอยุม4เกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้นค่ะ เค้าตามขึ้นมาสอนม4ด้วยย ที่สำคัญญ!!!เค้ามาเป็นครูประจำชั้นค่ะ! แล้วเราก้อตัดสินใจลงเรียนรามpre degree คณะศึกษาศาสตร์ เอกคณิตศาสตร์ จบมาเป็นครู ตั้งเป้าไว้ว่าจะอัดเรียนแบบเต็มที่ สามปีจบ จบม6ปุ๊ปจบจบรามเลยไรงี้ื แล้วรีบมาทำงานจะได้เจอครูในฐานะเพื่อนร่วมงาน ไม่ใช่ครูนักเรียนแบบนี้ และจขกท ก้อสอบรามผ่านไป ผ่านทุกวิชา แต่ยอมรับว่าเหนื่อยมาก เหนื่อยจนท้อ ร้องไห้หลายครั้ง ถามตัวเอง ทำเพื่อไร เพื่อผช.???ไหนจะสอบที่รร.อีก แต่จขกทกัอไม่ละความพยายามค่ะ ระหว่างนี้ จขกทก้อมักจะส่งของไปให้ โดยแอบเอาไปวางบนโต๊ะตอนเช้าๆ ครูยังไม่มา ส่งโดโซะรสสวัทชิลลี่ไปให้ แล้วมีคนั้งนึงจขกทซื้อสมุดคู่ค่ะ ของเค้าจขกทเขียนชื่อเค้าไว้ อีกเล่มเขียนชื่อจขกทเอง มันคล้ายกันค่ะหน้าปกของเค้าเป็นรูปเด็กผช. ของจขกทเป็นรูปเด็กผญ. แล้วบังเอิญญ จขกทหยิบผิดค่ะ เอาเล่มของตัวเองไปให้เค้า แล้วมานึกได้ตอนเย็นเลยรีบวิ่งไปเปลี่ยน เค้าไม่อยุที่โต๊ะค่ะ แต่สมุดถูกเอาออกมาจากถุงแล้ว วินาทีนั้นจขกทจะเป็นลมค่ะ ครูเค้าต้องรุ้แน่ๆว่าจขกทแอบชอบ จขกทจึงแอบเปลี่ยนเล่มให้ถูกต้อง อย่างเนียนๆ555 วันหนึ่ง ไมค์เค้าเสียค่ะจขกทเลยอาสาเพื่อนๆในห้องไปซื้อไมค์ให้ครูโดยใช้เงินห้อง โดยเลือกสีกล่องให้เป็นสีเดียวกับชื่อจขกทค่ะะะ
จนเทอม2บ้านจขกทมีปัญหามากก หนักมากจนจขกทพยายามจะฆ่าตัวตาย มันดูโง่นะคะ ปกติครู น จะเป็นแรงบันดาลใจในเรื่องต่างๆ #จขกทเป็นเด็กครอบครัวแตกแยกค่ะ555เลยไม่ค่อยได้มีโอกาสปรึกษาหรือได้กำลังใจจากครอบครัวสักเท่าไหร่ แบบช่วงนั้นสพาพจิตใจแย่มาก เหม่อลอย ไม่ทำการทำงาน ไม่อยากทำอะไร อยากอยุนิ่งๆเฉยๆ แบบแย่จริงๆค่ะ แม้แต่ครู  น ก้อไม่สามารถช่วยไเป็นกำลังใจให้ได้ แล้วก้อมีสอบของวิชาครู น ค่ะจขกทก้อไม่ทำ นั่งอยุเฉยๆในห้องสอบ แล้วจขกทก้อขออนุญาตครูไปเข้าห้องน้ำ ไปร้องไห้ คือตอนนั้นร้องไห้ตลอดเวลาเลยค่ะดีที่ได้เพื่อนช่วยปลอบ พอกลับมาทุกคนก้อทำเสร็จ แยกย้ายกันไปเรียนคาบต่อไป เพือนก้อมาเล่าให้ฟังค่ะ ว่าเพื่อนคนนึงกำลังพยายามเอาข้อสอบของกรีนไปทำให้ แต่ครูก้อเดินมา แล้วบอกว่าไม่ต้องไปทำให้ เท่านั้นแหละค่ะ น้ำตาจขกทก้อไหลไม่หยุด ก่อนหน้านี้จขกทร้องไห้ในคาบเรียนเค้าบ่อยมาก ร้องไห้กับปัญหาชีวิต คุยกับเพื่อนอีกสามคนแล้วร้องไห้ เค้าก้อไม่สนใจค่ะ จขกทเชื่อว่าเค้าต้องเห็นแน่แต่เค้าไม่สนใจ#จขกทชอบมโนว่าเค้าคงทำตัวไม่ถูก555 คือจริงๆนะ จขกทคิดว่าเค้าคงยังไม่เคยมีแฟนหรอก แต่อาจเคยมีคนที่แอบชอบ บางคนก้อคิดว่าเค้าเป็นเกย์ แต่จขกทเคยถามเค้าแล้วค่ะ เค้าบอกว่าไม่ได้เป็น พอขึ้นม.4ก้อได้เห็นในหลายๆมุมของเค้าค่ะ มุมเย็นชา มุมโหด มุมขี้แย น่ารักค่ะ แล้วม4นี่คู่แข่งเริ่มหายไปค่ะ เพราะบางคนก้อแค่แบบป๊อบปี่เลิฟ แต่มีคนนึงนี่น่ากลัวค่ะ สมมติว่าชื่อจ จ นี่แบบชอบตั้งแต่ม2แล้ว เฝ้าครูแทบทุกวัน เกือบทั้งระดับน่าจะรุหมดแล้วว่า จ ชอบครู น แล้วครู น มีหรือจะไม่รุ้ แล้ว จ เป็นคนน่ารักด้วยค่ะ ตัวเล็กๆ ขาวๆ ชอบยืนคอยครูหน้าห้องพักครู จนกระทั่งพี่สาวจขกทตกงานค่ะ จขกทเลยไปคุยกับครูในหมวดเลข บอกว่าพี่หนูสอนเลขได้ค่ะ สุดท้ายรร.ก้อรับพี่สาวจขกทมาเป็นครูค่ะ จริงๆแล้วพี่จขกทสอนม6 รร.หอวังมาก่อนค่ะ สอนคณิตเพิ่มเติม มาที่นี่เลยคิดว่าจะได้สอนม.ปลายค่ะ แต่ว่าได้สอนม.ต้น จขกทรุสึกอายค่ะ ช่างเป็นความรุสึกที่ไม่น่าอภัย อายทำไม??คือคนที่เราชอบดันอยุหมวดคณิต แล้วการที่ได้สอนม.ต้นนี่คือความสามารถยังไม่เข้าขั้น จขกทอยากให้ครูเค้ามองว่าพี่เราเก่งไรงี้ ช่างเป็นน้องที่เลวแสนเลว เพื่อนหลายคนก้อบอกว่าดีแล้ว พี่แกเก่งแล้วล่ะ รร.โหดจะตาย มาตรฐานการเรียนสูง #จริงๆแล้วมันเป็นข่าวลือค่ะมีเพื่อนมาบอกค่ะ จนกระทั่งได้เจอครู น จชกทก้อถามครู น ว่า
จขกท:พี่หนูสอนม.อะไรหรอคะครู น
ครู น :ครูก้อไม่รุ อาจจะม.ต้น
จขกท:พี่หนูเก่งจะตายทำไมได้สอนม.ต้น
แล้วหลังจากนั้นก้อมีครูในหมวดค่ะ เป็นครูผู้ใหญ่ มาเอาคำพูดเรามาบอกกับพี่เรา และก้อว่าพี่เราบอกว่าพี่เราไม่มีสิทธิ์ได้สอนม.ปลายหรอก บลาๆ คือจขกทสงสารพี่ค่ะ จขกทอยุรร.มาสี่ปีรุจักครูในหมวดคณิตแทบทุกคน รุจักนี่ไม่ได้หมายความว่าสนิทนะคะ แค่รุว่าครูคนนี้นิสัยประมาณนี้  พี่ก้อเอามาเล่าให้จขกทฟัง จขกทนี่น้ำตาไหลเลยย ทำไมครูทำกับเราแบบนี้ ใจร้ายมากก เรื่องนี้หลุดมาจากครูแน่นอน คือก่อนหน้านี้ฝันว่าอยากเป็นครูแล้วมาสอนที่รร.ก้อเริ่มเลือนลาง อีกอย่างครูเคยบอกว่าจะไปสอนมหาลัยเพราะครูจะเรียนจบป.โทแล้ว และจะย้ายไปตอนเราอยุม6 เราถึงได้รีบเรียนให้จบทันครู แต่มันก้อเริ่มท้อ คิดว่าเค้าไม่ได้รักเรา ถ้าเราเรียนจบเค้าจะมาสนเราหรอ หลังจากนั้นก้อเริ่มตัดใจค่ะ พยายามอย่างมาก ชอบมานานเลยนะ ไม่รุทนได้ไง เริ่มไม่มองหน้าครูเวลาเรียน ทำอะไรหลายๆอย่างหลีกเลี่ยง ไม่เจอ ไม่สบตา ก้มหน้าอย่างเดียว แล้วเราก้อพอทำใจได้ เลิกความฝันอยากเป็นครู จะไปทำอาชีพอื่น ยังไม่รุตัวเองเหมือนกันว่าอยากเป็นอะไร เรียนไปให้ดีที่สุด ตอนแอดติดอะไรที่ดีๆค่อยเลือกอีกที จนกระทั่งเมื่อวานเป็นคาบเรียนคาบสุดท้ายของเค้ากับห้องจขกท เค้าบอกว่าปีนี้จะสมัครสอบบรรจุครู และจะเลือกที่รร.จขกทถึงแม้ว่าจะรับแค่1อัตรา จขกทแอบฟังค่ะ คือก้มหน้าตลอด แต่ความคิดนี่โผล่พรวดขึ้นมา"อยากเป็นครูจัง" แล้ววินาทีต่อมาจขกทก้อร้องไห้ คือรุสึกผิด รุสึกผิดจริงๆ เค้าทำกับพี่เราขนาดนั้น เรายังชอบเค้าได้หรอ เรานี่เลวจริงๆ จขกทควรทำยังไงคะ คือการแอบรักมันทั้งสุขและทุกข์ในเวลาเดียวกัน สิ่งทีจขกทได้จากรักแรกนี้คือ นน.ลด ผอมลง รุจักดูแลตัวเองทั้งที่ไม่เคยทำอ่ะ ชอบเลขมากขึ้นทั้งที่เคยเกลียด มีกำลังใจในการใช้ชีวิต ได้หลายอย่างมากและได้ความเจ็บปวดมากเช่นกัน ควรจะดร็อปรามแล้วตั้งใจเรียนของม.ปลายให้เต็มที่ แล้วไปหาผช.ใหม่ที่เค้ารักเรา หรือว่ารีบเรียนให้จบเพื่อเค่า ถึงแม้ว่าสุดท้ายจะแฮปปี้เอ็นดิ้งหรือไม่ก้อตาม คือจริงๆแล้วก่อนหน้านี่เคยคิดจะสารภาพกับครู แน่นอนว่าคำตอบคือเค้าต้องเซย์โน ถึงแม้ว่าเค้าอาจจะชอบเราหรือไม่ แต่การกระทำบางอย่างมันชวนให้เราคิดไปไกล บางอย่างดูเย็นชาจนน่ากลัว เพื่อนจขกทก้อยังเคยถามเลยว่ามีซัมติงอะไรกับครูรึเปล่าอ่ะแกอ่ะ จขกทเลยเล่าให้เพือนฟังว่าแอบชอบครูตั้งแต่ม.ต้นแล้ว แต่ยืนยันได้นะคะว่าเพื่อนจขกทเป็นเพื่อนที่ดีจริงๆอยุห้องเดียวกันตั้งแต่ม1-4 กลัวว่าครูเค้าอาจชอบเราเหมือนกันแต่ไม่สามารถพูดได้ แล้วเราดันไปเลิกชอบอย่างนี้ เราจะเสียใจที่หลังนะ แต่ก้อไม่รุจะถามยังไง ตอนนี้สับสนมาก จะกลับไปชอบดีมั้ย เรียนรามต่อ แต่เหนื่อยมากนะ หรือว่าตัดใจไปเลยเพราะตอนนี้เรียนจบม.4แล้วสอบเสร็จแล้วม5ก้อคงไม่บังเอิญเจอกันหรอก ก้อใช้ชีวิตอย่างไร้ความฝันต่อไป อีกอย่างปีนี้พี่สาวก้อจะออกจากรร.เพราะจะไปสอบตำรวจ แต่มีความรักนี่มันรุสึกดีมากเลยนะคะ มีกำลังใจในการใช้ชีวิตจริงจริงๆ จขกทควรทำยังไงคะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำล่วงหน้าค่ะ