นี่รือสังคมไทย ทำไม เพราะอะไร มันผิดมากรือค่ะ ที่น้องชายเกิดมาเป้นเด้กออทิสติก
เรื่องเกิดขึ้น ณ โรงเรียนอนุบาลเอกชนมีชื่อแห่งหนึ่ง ยานอำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์  
น้องชายเป้นเด้กออทิสติกชนิดฉลาด ตอนสมัครเข้าโรงเรียนครั้งแรกทางครอบครัวก้อบอกกับทางโรงเรียนแล้วว่าน้องมีปัญหา เป้นออทิสติก ทางโรงเรียนบอกว่าถ้าเป้นจริงให้เอาใบรอบรองแพทย์มายืนยัน ทางบ้านก้อได้เอาไปยืนยัน เพราะน้องรับยาปรับสมาธิกับปรับพฤติกรรม ที่ศิริราช ช่วงแรกยังไม่มีใบรับรองแพทย์ดูเหมือนครูจะดูน้องดี แตพอทางเราเอาใบรับร้องแพทย์ไปให้ทาง ดรงเรียนผลมันกลับตรงกันข้ามกัน เขาไม่สอนน้องชายเราเลยไม่ดูแลเด้กเลย มาบอกทางเราว่าน้องอ่านไม่ออกเขียนไม่ได้ไม่ยอมทำอะไรเลยทั้งๆที่ความจิงน้องเราอ่านออกเขียนได้ เพราะยุที่บ้านเราก้อเห้นแม่สอนน้องอ่านสอนน้องเขียน บางครั้งพ่อเราจังให้น้องอ่านให้ฟังเลย ครูประจำชั้นมาบอกว่าน้องไม่ยอมกินยาขว้างยาทิ้ง แต่ยุกะเรายุกะพี่สาวเราบอกให้มากินยาน้องก้อมากินดีๆน่ะ ไม่เคยมีปัญหาแบบนี้ ตั่งแต่เปิดเทอมมาครูคนที่ว่านี้ก้อไม่สอนน้องเราเลย ไม่มีการบ้านในกระเป๋าน้องตอนกลับมาบ้านมีแต่จรวจกระดาษ ที่หนักมาพักหลังดูน้องขยาดโรงเรียนไม่ยอมไป ทางบัานมารู้ทีหลังว่าน้องโดนครูไล่ออกจากห้องเรียนให้ไปยุหอประชุดคนเดียวตีน้องเราจนมือน้องเจ้บ ปล่อยให้เด้กคนอื่นขว้างขวดแก้วใส่น้องเรา แล้วก้อมาบอกให้ทางเราเอาเด้กไปเรียนที่อื่น คือถ้าจะไม่รับน้องเราเข้าเรียนตั้งแต่แรกก้อมาบอกกันดีๆไม่ได้รือจำเป้นต้องทำแบบนี้ใส่น้องเราด้วยรือความเป้นครูมันหายไปไหนหมดค่ะ น้องเราร้องไห้พอมารุว่าตัวเองโดนไล่ออกแบบนี้ไม่เท่ากับว่าเราทำให้เด้กคนนึงเกิดตราบาปในใจเขารือ ที่ครอบครัวเราเอาน้องไปเข้าเรียนที่นี่เพราะไว้ใจและเชื่อมั่นว่าที่นี่ดูแลเด้กแบบนี้ได้ดีแต่นี่ไม่ใช่เลย แล้วครูคนนี้ก้อเอาเรื่องที่น้องเราเป้นออทิสติกไปป่าวประกาศข้างนอกโรงเรียน เขามีสิทธิ์ทำร้ายเด้กคนนี้ขนาดนั้นเลยเหรอค่ะ น้องเราร้องไห้วิ่งเข้าไปกอดพ่อ แล้วบอกว่าพ่อจ๋าให้หนูอยูด้วยน่ะอย่าให้หนูไปยุที่อื่นน่ะ น้ำตาจะล่วง สงสารน้องมาก