สวัสดีคะ
มีเรื่องจริงมาเล่าให้ฟัง ซึ่งเกิดกับตัวเองย้อนไปเมื่อ2ปีที่แล้ว
เราได้รู้จักกันM(ใช้ชื่อย่อเอานะคะ)รู้จักกันได้เดือนกว่าๆด้วยตอนที่เขาเข้ามาคุยกับเราแรกๆเขาดีไม่หมด
พอเราตกลงคบกันเราก้อบอกเขาว่าเรามีเพื่อนผู้ชายเยอะนะเขาก้อบอกเราไม่เป็นไรก้อแค่เพื่อน
เราก้อบอกเขาว่ามีคนมาจีบแต่เราก้อไม่ได้อะไรด้วยแรกเขาก้อเชยๆไม่ว่าไม่โกด อยู่ไปอยู่มาเขาเริ่มเช็คโทรสับ
เริ่มทะเลาะกันมาขึ้นเรื่อยๆ วันนั้นเขามาหาเรา(เราไม่ได้อยู่ด้วยกันนะคะ)แร้วเราก้อเร่นโทรศัพท์ปกติ
เราก้อบอกเขานะว่าคุยกับเพื่อนอยู่ อยู่ดีๆก้อทะเลาะกันซะงั้นอ่ะโดนที่เราก้องงว่าเราทำไรผิดแล้วก้อทะเลาะกันแรงมา
เขาเข้ามาบีบคอจนเราหายใจไม่ออกเหมือนกำลังจะตายอ่ะคะ พอเขาเห็นเราเหมือนกำลังจะตายเขาก้อเอามือที่บีบคอเราออก
เราก้อถามเขาทำทำไม เป็นอะไร หงุดหงิดมาจากไหนทำไม่มาลงที่เรา เขาก้อตอบว่าไม่ชอบให้คุยกับคนอื่น
เราก้อบอกว่าคนอื่นที่ไหมนั้นมันเพื่อนเราไม่เห็นหรอ แร้ววันนั้นก้อนั่งคนละมุมกันเลยคะ พอสักพักเขาก้อมาว่ากับบ้านก่อนนะ
เราก้อตอบว่า อืม
เป็นแบบนี้จะเราต้องไปฝึกงานที่ชลบุรี เขาก้อมีญาติอยู่ที่กรุงเทพเขาก้อย้ายไปอยู่กรุงเทพ เราก้อเริ่มไปหากันทุกอาทิตย์
เราเที่ยวกันมีเพื่อนเขามีเพื่อนเราก้อไปเที่ยวกัน เขาก้อซื้อไอแพคมินิให้เป็นของขวัญ เราก้อดีใจขอบคุณมากเรยละ
แร้วอยู่ไปอยู่มาเขาก้อเริ่มมีคนอื่น เราก้อจับได้
เรา : จะเลือกใครถ้าเลือกมันเราจบกันแค่นี้
M : เขาขอโทดจะไม่ทำอีกแล้วแร้ว
เรา : แร้วจะรู้ได้ไงว่าไม่ทำ
M : เด๋วจะบอกเลิกให้ดู
Mก้อโทรบอกเลิกแร้วก้อเปิดลำโพงด้วยนะ
เรา : อย่าให้รู้นะว่าคนกับใครอีกไม่งั้นเลิก
M : คับไม่ทำคับ
พอเรื่องนี้ผ่านไปไม่นานเขาก้อมีอีก เราก้อไปหาเขาที่ห้องเขาไม่ยอมมาหาเราเรยทั้งๆที่เขาชอบไปหาเราบ่อยแต่เด๋วนี้เราต้องไปหาเขาเอง
เรา : คบกันนานยัง
M :ประมาณเดือนกว่าๆ
เรา : เพราะอย่างนี้ใช้ไหม? ถึงไม่ยอมไปหาถึงไม่ค่อยจะรับสาย โทไปทีไรก้อมีแต่อ้างว่าทำงานๆ
M : อืมใช่ แร้วจะเอาไง
เรา : เรามากกว่ามั้งที่ต้องถามว่าจะเอาไง
M : เราอย่าเลิกกับเธอแล้วอ่ะ เราเจอคนใหม่แร้วขอโทดนะ
เรา : ว่าแร้วไง เลิกก้อเลิกแร้วไม่ต้องโทไปหานะลำคาญ. เรากำลังจะเดินออกจากห้องไป
M : เด๋วเอาไอแพคเราคืนมาด้วย
เรา : อ้าว... ไหนว่าซื้อให้ไง
M : ก้อตอนนี้ไม่ให้แร้ว ( เดินมาดึงออกจากมือไปเชยเรย แร้วก้อปิดปะตูใช่หน้าเราด้วย)
ถามว่าเสียใจไหมเสียใจมาก ไม่ใช่เพราะเสียไอแพคนะ แต่เสียความรู้สึกเราก้อยังเข้าไปส่องเฟสเขาเรื่อยๆแหละ
เขากับแฟนก้อทะเลาะกันบ่อยมาก เขาก้อคบกันแฟนเขาได้ไม่นานหลังจากที่เลิกกันเราไปแร้ว
ไปๆมาๆเขาก้อเริ่มโทหาเรา ตอนนั้นเราทำงานอยู่อ่ะคะเรยไม่ได้รับ พอพักเที่ยงเราเรยเอาโทรสับมาดูโทมาประมาณ 5-6ได้มั้ง
เราก้องงใครโทมาเราเรยโทกับไป
เรา : สวัสดีคะ
M : จำได้ไหมใคร
เรา : ไม่ได้คะ (จริงๆเราจำได้คะและดีใจมากที่เขาโทมา)
M : จำไม่ได้จิงๆหรอ เขาขอโทดไม่มีให้ดีเท่าเธออีกแร้ว กับมานะ
เรา : ขอโทดนะคะ จำไม่ได้คะ แค่นี้นะคะ
เราก้อไปเล่าให้เพื่อนฟังว่าMโทมาจะเอาไงดี เพื่อนก้อบอกตามใจแร้วกันเขาทำขนาดนั้นยังจะกับไปอีกหรอ
เราก้อคิดตั้งแต่บ่าย1จน จะกับบ้าน เราเรยตัดสิ้นใจว่าถ้าเขายอมง้อเรา เราก้อจะกับไปคบกับเขาอีกครั้ง
วันนั้นเปนวันศูกร์พอดี ตื่นเช้ามาเราก้อจะลงไปซื้อข้าวกันเพื่อน
พอเราลงไปเหนเขามายืนอยู่หน้าทางเข้าอ่ะคะ ที่นี้ต้องใช้คีการ์ดเท่านั้นถึงจะขึ้นไปได้
เขาก้อเหนเรา เขาก้อเรียกเราเขาก้อบอกว่าขอโทดผิดไปแร้ว เขาก้อกอดเราแน่นมากเรยคะ
ไงเราก้อใจอ่อน
เรา : เหนื่อยแร้วนะท้อแร้วนะอย่าให้รู้อย่าให้มีอีก
M : สันยาจะไม่มีอีก
เขาก้อมาหาเรื่อยๆ ซื้อนั้นซื้อนี่มาฝากเราเพื่อนเรา
เขาก้อบอกว่ามีสิ่ง1ที่อยากจะให้ เขาซื้อทองให้เราคะ50สต.
เราก้อถามว่าเยอะไปไหม เขาก้อตอบไม่นิแค่อยากให้ไม่เอาคืนหรอก แร้วเขาก้อเอาไอแพคมาคืนให้คะ
แร้วเขาก้อมาหาเราบ่อยมากคะ จนทะเลาะกันแทบทุกวันทะเลาะกันหนักมากคะ เขาทั้งตบทั้งตีทั้งบีบคอทั้งจับหัวเหวี่ยงลงพื้นเหวี่ยงใส่กำแพงบ้าง
แต่เราก้อสู้นะคะเราก้อสู้คืนคะแต่สู้แรงไม่ไว้เพราะเราตัวเล็กกว่าเขา เรานี้แทบจะตายอ่ะคะ เราตะโกนเรียกเพื่อนให้มาช่วยแต่เขาไม่ได้เพราะเขาล็อกประตูไว้
เรานี้ดิ้นแทบตายกว่าจะเปิดประตูได้ พอเปิดประตูเขาหยุดตีเรานะคะตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรเรานี้จะเอาคืนอย่างเดียวเราเรยตีเขา เขาก้อนั้งเชยให้เราตีจนเพื่อนเรามาห้ามอ่ะคะ เราก้อบอกเพื่อนเราว่าก้อมันตีกูเห็นน่ากูไหมเนี๋ย (ใช้ภาษาเพื่อนอ่ะคะยังไงก้อขอโทดด้วยคะ)
พอเราคุยกับเพื่อนไม่นานเขาก้อเดิมมาบอกว่าเอาทองกูคืนมาเราก้อบอกไม่ให้เขาก้อเดินมากระชากไปเชยเรย ต่อหน้าเพื่อนเราด้วยเรานี้อึ้งกันไปตามๆกันเรยคะ แร้วเราก้อบอกว่าเด๋วเอาไอแพคไปด้วยแร้วก้อโยนไปให้มันแต่กระแทกกันพื้นแรงมากคะสรุปคือหน้าจอแตกคะ
หลังจากนั้นมาเขากับเราก้อไม่ได้ติดต่อกันอีกเรย
แฟนเก่า
มีเรื่องจริงมาเล่าให้ฟัง ซึ่งเกิดกับตัวเองย้อนไปเมื่อ2ปีที่แล้ว
เราได้รู้จักกันM(ใช้ชื่อย่อเอานะคะ)รู้จักกันได้เดือนกว่าๆด้วยตอนที่เขาเข้ามาคุยกับเราแรกๆเขาดีไม่หมด
พอเราตกลงคบกันเราก้อบอกเขาว่าเรามีเพื่อนผู้ชายเยอะนะเขาก้อบอกเราไม่เป็นไรก้อแค่เพื่อน
เราก้อบอกเขาว่ามีคนมาจีบแต่เราก้อไม่ได้อะไรด้วยแรกเขาก้อเชยๆไม่ว่าไม่โกด อยู่ไปอยู่มาเขาเริ่มเช็คโทรสับ
เริ่มทะเลาะกันมาขึ้นเรื่อยๆ วันนั้นเขามาหาเรา(เราไม่ได้อยู่ด้วยกันนะคะ)แร้วเราก้อเร่นโทรศัพท์ปกติ
เราก้อบอกเขานะว่าคุยกับเพื่อนอยู่ อยู่ดีๆก้อทะเลาะกันซะงั้นอ่ะโดนที่เราก้องงว่าเราทำไรผิดแล้วก้อทะเลาะกันแรงมา
เขาเข้ามาบีบคอจนเราหายใจไม่ออกเหมือนกำลังจะตายอ่ะคะ พอเขาเห็นเราเหมือนกำลังจะตายเขาก้อเอามือที่บีบคอเราออก
เราก้อถามเขาทำทำไม เป็นอะไร หงุดหงิดมาจากไหนทำไม่มาลงที่เรา เขาก้อตอบว่าไม่ชอบให้คุยกับคนอื่น
เราก้อบอกว่าคนอื่นที่ไหมนั้นมันเพื่อนเราไม่เห็นหรอ แร้ววันนั้นก้อนั่งคนละมุมกันเลยคะ พอสักพักเขาก้อมาว่ากับบ้านก่อนนะ
เราก้อตอบว่า อืม
เป็นแบบนี้จะเราต้องไปฝึกงานที่ชลบุรี เขาก้อมีญาติอยู่ที่กรุงเทพเขาก้อย้ายไปอยู่กรุงเทพ เราก้อเริ่มไปหากันทุกอาทิตย์
เราเที่ยวกันมีเพื่อนเขามีเพื่อนเราก้อไปเที่ยวกัน เขาก้อซื้อไอแพคมินิให้เป็นของขวัญ เราก้อดีใจขอบคุณมากเรยละ
แร้วอยู่ไปอยู่มาเขาก้อเริ่มมีคนอื่น เราก้อจับได้
เรา : จะเลือกใครถ้าเลือกมันเราจบกันแค่นี้
M : เขาขอโทดจะไม่ทำอีกแล้วแร้ว
เรา : แร้วจะรู้ได้ไงว่าไม่ทำ
M : เด๋วจะบอกเลิกให้ดู
Mก้อโทรบอกเลิกแร้วก้อเปิดลำโพงด้วยนะ
เรา : อย่าให้รู้นะว่าคนกับใครอีกไม่งั้นเลิก
M : คับไม่ทำคับ
พอเรื่องนี้ผ่านไปไม่นานเขาก้อมีอีก เราก้อไปหาเขาที่ห้องเขาไม่ยอมมาหาเราเรยทั้งๆที่เขาชอบไปหาเราบ่อยแต่เด๋วนี้เราต้องไปหาเขาเอง
เรา : คบกันนานยัง
M :ประมาณเดือนกว่าๆ
เรา : เพราะอย่างนี้ใช้ไหม? ถึงไม่ยอมไปหาถึงไม่ค่อยจะรับสาย โทไปทีไรก้อมีแต่อ้างว่าทำงานๆ
M : อืมใช่ แร้วจะเอาไง
เรา : เรามากกว่ามั้งที่ต้องถามว่าจะเอาไง
M : เราอย่าเลิกกับเธอแล้วอ่ะ เราเจอคนใหม่แร้วขอโทดนะ
เรา : ว่าแร้วไง เลิกก้อเลิกแร้วไม่ต้องโทไปหานะลำคาญ. เรากำลังจะเดินออกจากห้องไป
M : เด๋วเอาไอแพคเราคืนมาด้วย
เรา : อ้าว... ไหนว่าซื้อให้ไง
M : ก้อตอนนี้ไม่ให้แร้ว ( เดินมาดึงออกจากมือไปเชยเรย แร้วก้อปิดปะตูใช่หน้าเราด้วย)
ถามว่าเสียใจไหมเสียใจมาก ไม่ใช่เพราะเสียไอแพคนะ แต่เสียความรู้สึกเราก้อยังเข้าไปส่องเฟสเขาเรื่อยๆแหละ
เขากับแฟนก้อทะเลาะกันบ่อยมาก เขาก้อคบกันแฟนเขาได้ไม่นานหลังจากที่เลิกกันเราไปแร้ว
ไปๆมาๆเขาก้อเริ่มโทหาเรา ตอนนั้นเราทำงานอยู่อ่ะคะเรยไม่ได้รับ พอพักเที่ยงเราเรยเอาโทรสับมาดูโทมาประมาณ 5-6ได้มั้ง
เราก้องงใครโทมาเราเรยโทกับไป
เรา : สวัสดีคะ
M : จำได้ไหมใคร
เรา : ไม่ได้คะ (จริงๆเราจำได้คะและดีใจมากที่เขาโทมา)
M : จำไม่ได้จิงๆหรอ เขาขอโทดไม่มีให้ดีเท่าเธออีกแร้ว กับมานะ
เรา : ขอโทดนะคะ จำไม่ได้คะ แค่นี้นะคะ
เราก้อไปเล่าให้เพื่อนฟังว่าMโทมาจะเอาไงดี เพื่อนก้อบอกตามใจแร้วกันเขาทำขนาดนั้นยังจะกับไปอีกหรอ
เราก้อคิดตั้งแต่บ่าย1จน จะกับบ้าน เราเรยตัดสิ้นใจว่าถ้าเขายอมง้อเรา เราก้อจะกับไปคบกับเขาอีกครั้ง
วันนั้นเปนวันศูกร์พอดี ตื่นเช้ามาเราก้อจะลงไปซื้อข้าวกันเพื่อน
พอเราลงไปเหนเขามายืนอยู่หน้าทางเข้าอ่ะคะ ที่นี้ต้องใช้คีการ์ดเท่านั้นถึงจะขึ้นไปได้
เขาก้อเหนเรา เขาก้อเรียกเราเขาก้อบอกว่าขอโทดผิดไปแร้ว เขาก้อกอดเราแน่นมากเรยคะ
ไงเราก้อใจอ่อน
เรา : เหนื่อยแร้วนะท้อแร้วนะอย่าให้รู้อย่าให้มีอีก
M : สันยาจะไม่มีอีก
เขาก้อมาหาเรื่อยๆ ซื้อนั้นซื้อนี่มาฝากเราเพื่อนเรา
เขาก้อบอกว่ามีสิ่ง1ที่อยากจะให้ เขาซื้อทองให้เราคะ50สต.
เราก้อถามว่าเยอะไปไหม เขาก้อตอบไม่นิแค่อยากให้ไม่เอาคืนหรอก แร้วเขาก้อเอาไอแพคมาคืนให้คะ
แร้วเขาก้อมาหาเราบ่อยมากคะ จนทะเลาะกันแทบทุกวันทะเลาะกันหนักมากคะ เขาทั้งตบทั้งตีทั้งบีบคอทั้งจับหัวเหวี่ยงลงพื้นเหวี่ยงใส่กำแพงบ้าง
แต่เราก้อสู้นะคะเราก้อสู้คืนคะแต่สู้แรงไม่ไว้เพราะเราตัวเล็กกว่าเขา เรานี้แทบจะตายอ่ะคะ เราตะโกนเรียกเพื่อนให้มาช่วยแต่เขาไม่ได้เพราะเขาล็อกประตูไว้
เรานี้ดิ้นแทบตายกว่าจะเปิดประตูได้ พอเปิดประตูเขาหยุดตีเรานะคะตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรเรานี้จะเอาคืนอย่างเดียวเราเรยตีเขา เขาก้อนั้งเชยให้เราตีจนเพื่อนเรามาห้ามอ่ะคะ เราก้อบอกเพื่อนเราว่าก้อมันตีกูเห็นน่ากูไหมเนี๋ย (ใช้ภาษาเพื่อนอ่ะคะยังไงก้อขอโทดด้วยคะ)
พอเราคุยกับเพื่อนไม่นานเขาก้อเดิมมาบอกว่าเอาทองกูคืนมาเราก้อบอกไม่ให้เขาก้อเดินมากระชากไปเชยเรย ต่อหน้าเพื่อนเราด้วยเรานี้อึ้งกันไปตามๆกันเรยคะ แร้วเราก้อบอกว่าเด๋วเอาไอแพคไปด้วยแร้วก้อโยนไปให้มันแต่กระแทกกันพื้นแรงมากคะสรุปคือหน้าจอแตกคะ
หลังจากนั้นมาเขากับเราก้อไม่ได้ติดต่อกันอีกเรย