หนูอายุ26ปี ตอนนี้หนูมีอาการเหมือนจะเป็นแพนิคคะ แต่ไม่แน่ใจว่าเป็นกรดไหลย้อนด้วหรือไม่ เป็นมาเกือบๆสามปีแล้วคะ ซึ่งบอกตรงๆว่าชีวิตหนูเปลี่ยนไปมาก มันทำให้รู้สึกกลัวผู้คน กลัวโลกภายนอก กลัวความตาย ซึ่งมันทำให้สภาพจิตใจหนูย่ำแย่ลงทุกวัน ก่อนอื่นบอกอาการที่เป็นอยู่ตอนนี้ก่อนคะ
ตอนแรกก่อนที่หนูจะเป็นไม่มีอาการอะไรคะ หนูยังไม่เคยตรวจไทรอยต์นะคะ ไม่รู้เป็นหรือเปล่า แต่น้ำหนักลด หนูตอนนี้น้ำหนักไม่ถึงเกณฑ์ด้วยซ้ำ แค่39 เองผอมมาก  ตอนแรกที่เริ่มเป็นหนูพึ่งมาอยู่กับแฟนคะ ส่วนครอบครัวตอนนี้มีก็เหมือนไม่มีคะ พี่ๆหนูออกเรือนไปหมดแล้ว หนูจึงมาอยู่กับแฟนเพราะหนูไม่รู้จะไปพึ่งพาอาศัยใคร ตอนแรกหนูไม่เป็นอาการอะไรเลยจนกระทั่ง ในสื่อเริ่มมีข่าวรถตกทางด่วน และอะไรอีกเยอะช่วงนั้น หนูตอนนั้นก็เสพสื่อมากไปด้วย

มันเริ่มรู้สึกกลัวทางด่วน กลัวรถวิ่งเร็ว (จากที่หนูเคยเดินทางคนเดียวไม่เคยกลัวอะไรเลยกลับดึกก็ไม่กลัว )
กลัวทางด่วนไม่หนักเท่าไหร่ จนกระทั่งมาเจอข่าวพี่ที่รู้จักกันเสียเพราะมอไซด์ รอบนี้หนูชาเลยคะ รู้สึกกลัวไปหลายวันมาก แบบเรียกว่าหลอนไปหลายวัน นั้นคือช่วงปีแรกหลังจากนั้นหนูไปกาญ ไปเที่ยวกับแฟน และตั้งแต่กลับมาจากกาญนั้นแหละคะ เมื่อสองปีที่แล้ว หนูก็เริ่มที่จะมีอาการหนักขึ้นทุกวัน หนูนอนแล้วเกิดอาการลุกไม่ขึ้นต้องตบหน้าตัวเองในฝันเพื่อให้ตื่น (จิตตื่นก่อนร่างกาย) หนูตกใจมาก หลังจากนั้นหนูเดินทางไปเกาะเสม็ด ก่อนหน้านั้นมีข่าวเรือล่มที่เกาะล้าน หนูไปแบบกลัวเรือมาก เพราะหนูว่ายน้ำไม่เป็น แฟนไปร่วมกิจกรรมดำน้ำ วันนั้นคลื่นแรงหนุก็กลัวแฟนเป็นอะไร  

พอหนูกลับมาจากเสม็ดได้สามวัน หนูมีอาการแน่นหน้าอก หายใจไม่ออก จนต้องเป่าถุง มือชา จนต้องไปโรงบาล หมอบอกไม่เป็นอะไร ตรวจความดันต่ำนิดหน่อย หนูเลยบอกเรื่องกลัวไป เขาก็ให้อปาโซแลมมา แต่พอกินไปมันง่วงมาก หนุกลัวหลับไปเลย ก็เลยไม่ทานต่อเนื่อง

ทีนี้หนูก็ไม่กล้าไปไหนคนเดียว จะไปไหนก็ต้องมีแฟนไปด้วย ตอนนี้อาการกลัวรถเร็ว กลัวทางด่วน มันหนักขึ้น แถมแค่ได้กลิ่นแปลกๆเช่นกลิ่นเขม่า กลิ่นควันไฟ หนูก็กลัวจนใจสั่นไปหมด รถสั่นเล็กน้อยก็กลัว บางทีวิ่งไม่ถึง80 ด้วยซ้ำแต่รถเก่ามาก หนูก็กลัวรถเบรคแตกแล้ว ปีที่แล้วปลายปีหนูต้องขึ้นเครื่องบินไปสุราษ มันเป็นการขึ้นเครืองบินครั้งแรกของหนู แต่ก่อนหน้านั้นดันเกิดเรื่องกับเครื่องบินขึ้นมาอีกเป็นข่าวดัง ไม่ต้องบอกนะคะว่าหนุจะรู้สึกยังไงตลอดการนั่งเครื่อง หนูเกร็งไปหมด จนแฟนบอกกลัวเกินเหตุ
หนูพยายามฝึกสมาธิช่วย แต่หนูฝึกได้ไม่นานสมาธิก็แตกเพราะรอบข้างมีทั้งร้านอาหารเปิดเพลงยันตีสอง มีคนในตึกสูบบุหรี่ มีคนเผาหญ้า พอได้กลิ่น มันก็มาแล้วคะอาการ หนูมือเหงื่อออก หายใจไม่เต็มที่ เมื่อก่อนมันมีต้นไม้แต่ตอนนี้โดนตัดทำร้านอาหารหมดแล้ว

หนูไปทำงานช่วงนึงเป็นงานห้าง หนูลืมอาการแพนิคไปได้ช่วงนึงเลยคะ เพราะกลับมาก็เพลียมากจนนอน จากที่หนูกลัวรถตู้ มันก็ต้องนั่งทุกวันจนหายกลัวรถตู้(ในระยะวิ่งสั้น) แต่หนูกลับกลัวรถเมลล์และมอไซด์อยู่(มอไซด์ถ้าไม่ใช่แฟนขี่ หนูจะไม่นั่งเลย) พอมีข่าวคอนเทนเนอร์ทับรถ หนูก็กลัวเวลารถมันแล่นผ่านหนูกลัวมันจะร่วงลงมา
แต่หนูห้ามไม่ได้หนูเสพย์สื่อทุกวัน(ทำงานก็กับสื่อเพราะหนูเป็นแอดมินเพจมันก็ต้องอ่านข่าวตามกระแสทุกวัน)

ตอนนี้หนูมีอาการหายใจไม่อิ่ม มีแก๊ซในกระเพาะมาก ง่วงบ่อย เจ็บจี๊ดๆเสียวบริเวณหน้าอก มีอาการตึ๊บๆในหัว ปวดไหล่มาก ตาหนูมองไม่ค่อยชัดเหมือนมันสู้แสงไม่ดี บางวันเหมือนลืมตาไม่เต็มที่ ปวดตามาก พอเกิดอาการสมองมันก็สั่งการให้กลัวขึ้นมาทันทีโดยอัตโนมัติ หนูไม่รู้หนูจะยับยั้งมันยังไงดีแล้ว หนุอยากหายจากอาการ มันทำให้หนูรู้สึกแย่กับการใช้ชีวิต ตอนนี้หนูร้องเพลงไม่ได้เพราะร้องจะเกิดอาการเหมือนจมูกตันหายใจขัด พูดยาวไม่ได้มันจะเหนื่อยมาก ขนาดตอนนี้จะมีไรกับแฟนหนูยังกลัวเลย เพราะหนูไม่อยากไปกระทบทำให้มันตื่นเต้นมากไปกว่านี้ เพราะมันจะหายใจขัดมาก หนูอยากรักษาให้หาย รู้ว่ามันไม่ได้หายขาด แต่ให้อาการมันลดลง ให้สมองไม่สั่งการเร็วแบบนี้