เท่าที่จำได้ จะเป็นเรื่อง

-องค์บาก

-ต้มยำกุ้ง

-รักแห่งสยาม

-โหมโรง


ที่สร้างกระแสนอกประเทศ ได้ดีมาก

องค์บาก ต้มยำกุ้ง ไม่ขออธิบายมาก เพราะ เป็นหนังแนวบู้  เน้นสไตล์การต่อสู้เล่นจริง ที่หนังในโลกน้อยนักจะมีแบบนี้  
แต่รู้สึกผิดหวังอย่างแรงกับ ต้มยำกุ้ง 2 ความรู้สึกเหมือนดูหนังเรื่อง อนาคอนด้า ภาค 1 กับ ภาค 3 หรือ จาร์เฮด ภาค 1 กับ ภาค 2 ไม่รู้ทำไมหนังดีๆต้องดรอปคุณภาพลง  หนังไทยดีๆพลาดมาเยอะแล้วกับ CG กากๆ และบทเรื่องหยาบๆ แต่ไปเน้นที่ตัวนักแสดง ซะงั้น
ที่อเมริกา ถ้าคุณบอกว่าเป็นคนไทย คือ สิ่งที่เขาคิดออกคือ  มวยไทย โทนี่ จา อาหารไทย ทะเล ผู้หญิงไทย

รักแห่งสยาม คิดว่าเป็น หนังเกย์ คลาสิคของไทย ในความรู้สึกจนถึงตอนนี้ยังไม่มีหนังรักเกย์วัยรุ่น เรื่องไหนทำได้แบบนี้ ทั้ง ความลงตัวของนักแสดง ดนตรีประกอบ และพล็อตเรื่อง ที่เกี่ยวรักของวัยรุ่นมัธยม ที่ไม่เคยมีหนังไทยเรื่องไหนทำมาก่อน จนทำให้หนังที่ออกมาหลังๆ เหมือนจะเลียนแบบไปซะอย่างงั้น  (แต่รู้สึกแอบเซ็ง ตอนจบที่โต้งกับมิว ไม่ลงเอ๋ยกัน)
หนังเรื่องนี้เป็นกระแสดังมากใน ต่างประเทศ โดยเฉพาะ จีนและเวียดนาม ฟิลิปปินส์  (จากการสังเกตุนะ หนังไทยหรือ ซีรีย์เกี่ยววัยรุ่นไทย จะดังมากในประเทศจีน และเวียดนาม ทั้ง Lovesick,hormones)
ที่มาของคำว่า ฟินและจิ้น มันน่ามาจากการที่ ผู้หญิง มโนว่า ผู้ชายมัธยมหน้าตาดี 2 คนเป็นแฟน รู้สึกว่า มันดีจริงๆ แล้วจากนั้นค่อยๆ แพร่หลาย ไปใช้กับนิยามอื่นๆ
(ผมแอบเกียดชื่อเรื่อง ทำไมต้อง รักแห่งสยาม เข้าใจว่าพื้นที่ถ่ายทำมันอยู่แถวๆสยามสแควร์ แต่นิยามบางมุมมองของคนอื่น สยามมันหมายถึงคนไทย)

โหมโรง ไม่เคยมีหนังไทย เรื่องไหน ทำเรื่องราวแบบนี้ ผมว่าคนสร้างเขาใจรักจริงๆ เพราะ สร้างหนังไม่เน้นการตลาด แต่เน้นคุณภาพที่ถ่ายเรื่องราว ออกมาผ่านดสียงดนตรี เปิดกว้างให้คนทั่วไป ที่ไม่เคยสนใจดนตรีไทย มาสนใจ ผมดูเรื่องนี้ครั้งแรก จากการแนะนำของเพื่อนต่างชาติ จากที่ไม่เคยสนใจเพราะ คิดไปเองว่า น่าเบื่อแน่ๆ หนังไทย คงทำหนังแนวอื่นไม่เป็น แต่ดูแล้วชอบมาก