แหมม !! สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของดิฉัน ขอแทนตัวเองว่า บี นะค่ะ ^^ บีเป็นคนเชียงใหม่ค่ะ
คือ มีพี่คนหนึ่ง ขอเรียกแทนว่า ที ละกันนะค่ะ นิสัยหรอค่ะ ก่อดีค่ะ ถึงกับมากเลยที่เดียว พี่ทีไม่กินเหล้า บุหรี่ไม่สูบ ไม่เจ้าชู้ ไม่ติดสาว เป็นคนมีมารยาทมาก พี่เขาเป็นนักวอเลย์บอลค่ะ ส่วนบีเองก่อพึ่งเล่นได้ 2 ปี ใช่ค่ะ ! เราคุยกันได้ 2 ปีละค่ะ แต่ไม่มีสถานะ พี่ทีเขาเป็นรุ่นพี่แถวบ้านบีนั้นเหละค่ะ ^^ เราเห็นกันทุกวัน เพราะพี่ทีเขามาสอนวอเลย์ให้บีค่ะ แต่มาคุยกันจิงๆ ก่อวันงานกีฬาหมู่บ้าน บีเห็นเขาครั้งแรกนั้นเหรอค่ะ เหอะ ! เขาน่ารักมากค่ะ เวลายิ้มเขาน่ารักมากก >< พอหลังจากกีฬาหมู่ เส็จหมดแล้ว บีนึกว่าเราจะไม่ได้คุยกันอีก ที่ไหนได้ พี่ทีเอาแอดเฟสมาหา >< บีดีใจมากค่ะบีพูดเลย ( นึกถึงตอนนั้นแล้วอดยิ้มไม่ได้ ) หลังจากนั้น เราก่อคุยมาตลอด คุยทางเฟส ทางไลน์ ทางโทรศัพท์บ้าง จนมีช่วงหนึ่งที่เราสองคนไม่ได้คุยกันเลย แต่ติดตามข่าวของกันเหละกันอยู่ บีก่อแปลกนะค่ะ ว่าทำมัยพี่ทีเขาถึงคุยกะบีได้ ทั้งๆที่บีก่อมีแฟนมาตลอด....
ตอนนี้มีกีฬาของหมู๋บ้านอีกครั้ง... ใช่ค่ะบีได้เจอพี่ทีอีกครั้ง แต่แปลกที่ว่า เวลาผ่านมา 2 ปี ความรู้สึกดีๆที่บีมีต่อพี่ทีไม่เคยหายไปเลย เราสองคนกลับมาคุยกันอีกครั้ง... :') ทุกอย่างก่อเหมือนเดิม เหมือนครั้งแรกที่เราเจอกัน เจอพี่ทีแล้วใจสั่ง แอบยิ้ม ความรู้สึกเหมือนตอนแรกที่รู้จักกันเลยค่ะ
งานกีฬาหมู๋บ้านผ่านมาได้ 3-4 วันแล้ว แต่ตอนนี้ก่อยังมีอยู๋ -0- ใช่ค่ะเราสองคนเจอกันทุกวันตอนเย็น... เพราะเราผัดกันมาเชียกันเหละกันทุกวัน ใช่แล้ว! เราสองคนเป็นนักวอเลย์บอลทั้งคู่ แต่เรื่องนี้จะเล่าต่อไปนี้มันเศร้า
เรื่องนี้จะเล่าต่อไปนี้ มันพึ่งเกิดได้ 2 วันที่ผ่านมา คือ บีสารภาพความจริงทั้งหมดให้พี่ทีฟังว่า บียังมีความรู้สึกต่อพี่เหมือนเดิม บียังหวังทุกๆสิ่งทุกๆอย่าง อย่างที่เราเคยหวังด้วยกันตลอดมา ( เราสองคนเคยหวังว่าสักวันหนึ่งเราจะได้เป็นแฟนกัน ) แต่คำตอบที่ได้นะสิค่ะ ใช่แล้วค่ะ ! พี่เขาเปลี่ยนไปแล้ว
พี่เขาให้สถานะกับบีได้แค่พี่กับน้อง... แล้วที่บีพยายามทำมันมา รอค่อยมันมา ถะนุถะหนอมมาทั้งหมด 2 ปีมันไร้ความหมายมากค่ะ
ตอนที่ได้ยินคำนี้แน่นอนค่ะ คนที่เคยโดนคงจะรุ้สึกดี
แต่ตอนนี้บีคิดเสมอนะค่ะ ว่าจะเลิกยุ่งกับพี่ที เพราะอีกอย่างพี่เขาก็โตแล้วด้วย
โตกว่าจะมาสนใจเด็กอย่างเรา
แต่เหมือนพี่ทียังให้ความหวังบีอยู๋ พี่เขาไม่อยากให้บีไปไหน
แต่ตอนนี้บีพูดได้เลยค่ะ บีไม่อยากพยายามอะไรอีกแล้ว บีเหนื่อยที่ต้องวิ่งตามพี่เขา
แต่พี่เขาก่อไม่ปล่อยบีไปไหน บีต้องทำยังไงดีค่ะ ??? บีต้องเจ็บกับพี่ทีอีกนานแค่ไหน ?? เมื่อรัยพี่เขาจะเห็นค่าเราสักที ??
#ข้อความสุดท้าย พี่เขาบอกกับบีว่า " จงพยายามต่อไป สักวันสิ่งที่พยายามจะเป็นจริง " เห้อออออออ ?? เอาจิงๆบีก่ออยากตัดใจนะค่ะ แต่มันยากเกินกว่าที่บีจะทำมันไป.... ( สรุปเป็นไงบีจะกลับมาเล่าให้ฟังนะค่ะ อ้อ ! ลืมบอกว่านี้พี่เขาก่อแข่งค่ะวอเลย์ มันก่อต้องใช๋ ! ที่บีต้องไปดู )
******* ไม่สนุกอย่าว่ากันนะ บีแค่อยากระบายยยย *********
2 ปี ความพยายามที่ผ่านมาไม่เคยมีความหมาย
คือ มีพี่คนหนึ่ง ขอเรียกแทนว่า ที ละกันนะค่ะ นิสัยหรอค่ะ ก่อดีค่ะ ถึงกับมากเลยที่เดียว พี่ทีไม่กินเหล้า บุหรี่ไม่สูบ ไม่เจ้าชู้ ไม่ติดสาว เป็นคนมีมารยาทมาก พี่เขาเป็นนักวอเลย์บอลค่ะ ส่วนบีเองก่อพึ่งเล่นได้ 2 ปี ใช่ค่ะ ! เราคุยกันได้ 2 ปีละค่ะ แต่ไม่มีสถานะ พี่ทีเขาเป็นรุ่นพี่แถวบ้านบีนั้นเหละค่ะ ^^ เราเห็นกันทุกวัน เพราะพี่ทีเขามาสอนวอเลย์ให้บีค่ะ แต่มาคุยกันจิงๆ ก่อวันงานกีฬาหมู่บ้าน บีเห็นเขาครั้งแรกนั้นเหรอค่ะ เหอะ ! เขาน่ารักมากค่ะ เวลายิ้มเขาน่ารักมากก >< พอหลังจากกีฬาหมู่ เส็จหมดแล้ว บีนึกว่าเราจะไม่ได้คุยกันอีก ที่ไหนได้ พี่ทีเอาแอดเฟสมาหา >< บีดีใจมากค่ะบีพูดเลย ( นึกถึงตอนนั้นแล้วอดยิ้มไม่ได้ ) หลังจากนั้น เราก่อคุยมาตลอด คุยทางเฟส ทางไลน์ ทางโทรศัพท์บ้าง จนมีช่วงหนึ่งที่เราสองคนไม่ได้คุยกันเลย แต่ติดตามข่าวของกันเหละกันอยู่ บีก่อแปลกนะค่ะ ว่าทำมัยพี่ทีเขาถึงคุยกะบีได้ ทั้งๆที่บีก่อมีแฟนมาตลอด....
ตอนนี้มีกีฬาของหมู๋บ้านอีกครั้ง... ใช่ค่ะบีได้เจอพี่ทีอีกครั้ง แต่แปลกที่ว่า เวลาผ่านมา 2 ปี ความรู้สึกดีๆที่บีมีต่อพี่ทีไม่เคยหายไปเลย เราสองคนกลับมาคุยกันอีกครั้ง... :') ทุกอย่างก่อเหมือนเดิม เหมือนครั้งแรกที่เราเจอกัน เจอพี่ทีแล้วใจสั่ง แอบยิ้ม ความรู้สึกเหมือนตอนแรกที่รู้จักกันเลยค่ะ งานกีฬาหมู๋บ้านผ่านมาได้ 3-4 วันแล้ว แต่ตอนนี้ก่อยังมีอยู๋ -0- ใช่ค่ะเราสองคนเจอกันทุกวันตอนเย็น... เพราะเราผัดกันมาเชียกันเหละกันทุกวัน ใช่แล้ว! เราสองคนเป็นนักวอเลย์บอลทั้งคู่ แต่เรื่องนี้จะเล่าต่อไปนี้มันเศร้า เรื่องนี้จะเล่าต่อไปนี้ มันพึ่งเกิดได้ 2 วันที่ผ่านมา คือ บีสารภาพความจริงทั้งหมดให้พี่ทีฟังว่า บียังมีความรู้สึกต่อพี่เหมือนเดิม บียังหวังทุกๆสิ่งทุกๆอย่าง อย่างที่เราเคยหวังด้วยกันตลอดมา ( เราสองคนเคยหวังว่าสักวันหนึ่งเราจะได้เป็นแฟนกัน ) แต่คำตอบที่ได้นะสิค่ะ ใช่แล้วค่ะ ! พี่เขาเปลี่ยนไปแล้ว พี่เขาให้สถานะกับบีได้แค่พี่กับน้อง... แล้วที่บีพยายามทำมันมา รอค่อยมันมา ถะนุถะหนอมมาทั้งหมด 2 ปีมันไร้ความหมายมากค่ะ ตอนที่ได้ยินคำนี้แน่นอนค่ะ คนที่เคยโดนคงจะรุ้สึกดี
แต่ตอนนี้บีคิดเสมอนะค่ะ ว่าจะเลิกยุ่งกับพี่ที เพราะอีกอย่างพี่เขาก็โตแล้วด้วย โตกว่าจะมาสนใจเด็กอย่างเรา แต่เหมือนพี่ทียังให้ความหวังบีอยู๋ พี่เขาไม่อยากให้บีไปไหน แต่ตอนนี้บีพูดได้เลยค่ะ บีไม่อยากพยายามอะไรอีกแล้ว บีเหนื่อยที่ต้องวิ่งตามพี่เขา แต่พี่เขาก่อไม่ปล่อยบีไปไหน บีต้องทำยังไงดีค่ะ ??? บีต้องเจ็บกับพี่ทีอีกนานแค่ไหน ?? เมื่อรัยพี่เขาจะเห็นค่าเราสักที ??
#ข้อความสุดท้าย พี่เขาบอกกับบีว่า " จงพยายามต่อไป สักวันสิ่งที่พยายามจะเป็นจริง " เห้อออออออ ?? เอาจิงๆบีก่ออยากตัดใจนะค่ะ แต่มันยากเกินกว่าที่บีจะทำมันไป.... ( สรุปเป็นไงบีจะกลับมาเล่าให้ฟังนะค่ะ อ้อ ! ลืมบอกว่านี้พี่เขาก่อแข่งค่ะวอเลย์ มันก่อต้องใช๋ ! ที่บีต้องไปดู )
******* ไม่สนุกอย่าว่ากันนะ บีแค่อยากระบายยยย *********