เวลาที่เราทุกข์ใจ หรือ เหนื่อย หรือ เบื่อ กับอะไรสักอย่าง เราก็อยากได้กำลังใจจากคนที่เรารักบ้าง
แต่เขากลับไม่เคยถามว่า วันนี้เป็นไงบ้าง เหนื่อยไหม มีอะไรเกิดขึ้นไหม บลา บลา บลา
ส่วนใหญ่เราจะเป็นคนถามเขาตลอดว่า วันนี้มีอะไรไหม เหนื่อยไหม เป็นไงบ้าง
เวลาเขาหงุดหงิด โกรธ โมโห เราก็พร้อมจะเป็นกระโถนหรือถังขยะให้เค้ามาระบายใส่เรา เขาจะได้รู้สึกดีขึ้น
ส่วนตัวเราเป็นคนใจเย็น บางความรู้สึกเราก็ไม่ได้แสดงออก เพราะไม่อยากให้อีกฝ่ายต้องมาคิดมากแบบเรา
ยกตัวอย่าง เวลาพาเขาไปเดินห้างช้อปปิ้ง เราปวดขา เราเหนื่อย เราอยากนั่งพัก แต่เห็นเขายิ้ม เขามีความสุข
เราเลยไม่อยากขัดความสุขเขา เห็นเขาทำอะไรแล้วยิ้ม มีความสุข เราก็ดีใจ
แต่พอเราย้อนกลับมามองตัวเราเอง ทำไมเราไม่ได้อะไรแบบนั้นบ้าง
อยากให้เขาถาม วันนี้อยากกินอะไร อยากไปไหนไหม อยากทำอะไร กินข้าวหรือยัง อาบน้ำหรือยัง หิวไหม บลา บลา บลา
ยิ่งคำว่า "ขอโทษ" จะเป็นคำที่เราได้ยินจากเขายากที่สุด เวลาที่จะได้ยินต้องถามก่อนว่า "มีอะไรจะพูดไหม" ถึงพูด
บางทีเราก็กลัวความรู้สึกตัวเอง ว่าสักวันหนึ่ง ความเหนื่อย ล้า เบื่อ เสียใจ เสียความรู้สึก มันจะเข้ามาแทนที่ความรัก
เราควรทำยังไง ให้ทุกอย่างดีขึ้น โดยที่เขาไม่ต้องเปลี่ยนแปลงตัวเอง...