วันแรกๆที่เริ่มดูบอล ก็ต้องย้อนเวลากับไปเมื่อปี 1993 เปิดทีวีมาเจอแมนยูเลยปลื้มปิติมากทำไมทีมนี้เล่นดุดันมันซะใจเล่นแบบไม่กลัวตายเลยก็ว่าได้ต่อให้เป็นเมสซี่ก็เถอะแม่จะเสียบให้ขาหลุดเลยต่อให้เป็นเ มาดริด แม่จะบุกให้เปิดตำรารับไม่ทันเลยถึงแพ้แต่ก็ได้ใจกองเชียร์นักเตะเล่นเพื่อทีมเงินใว้ข้างหลัง
  เสียได้วันเวลาที่ผ่านมา เสียได้เด็กปั้นแต่ละคนที่พร้อมเล่นให้แมนยูบางคนจำใจต้องลา แล้วออกไปได้ดีเกือบทุกคน วันนี้เสียได้เงินค่าจ้างที่เสียไปมันศูนย์เปล่าจิงๆ วันนี้หมดอารมณ์กับเกมส์บุก เมื่อก่อนเคยลุ้นว่าวันนี้จะยิงกี่ลูกดีหรือจะเกิดปฏิหารอะไรอีกวะเนีย เฟอร์กี่จะแก้เกมส์แบบไหนหรือใครจะโดนด่าหรือใครจะเป็นคีแมนเป็นกัปตันตัวจิงที่สามารถดุด่าเพื่อนๆคอยกระตุ้นทีมได้ แต่มาวันนี้ ห่วย คำเดียวครอบคลุมพื้นที่ได้หมดทุกตารางทีมแมนยู โค้ชที่แสนจะใจเย็นทั้งเกมส์กูนั่งแช่กลัวเก้าอีจะหายเชื่องช้านวยนาจเป็นนางงามจักวาน มีนักเตะที่พร้อมสูบเงินพร้อมที่จะตายเพื่อค่าเหนื่อยเท่านั่น มีนักเตะที่ขี้เกียดที่สุดในพรีเมียนลีกเยอะกว่าทุกทีมเลยก็ว่าได้ ความดุดันหาได้ไม่ มีแต่ความเนิบนาบเชื่องช้าดูแล้วเหนื่อย การอ่านเกมส์ไม่มี มีแต่ความมั่วซั้วอ๋อๆมาแทนที่ ทุกเกมส์ที่ลงเล่นต้องคอยลุ้นไม่ให้เสียประตู ไปเถอะ เดเคอา เพื่ออนาคตที่ดีตามไปอยู่กับ โรนัลโด้เถอะ ทีมนี้มันเปลี่ยนไปตั้งแต่เฟอร์กี่ลาออก ทีมอย่างแมนยูจะมาให้เวลาโค้ชแบบเฟอร์กี่มันคงไม่ได้สมัยนี้ ปัจจัยมันเยอะขึ้นการตลาดฐานแฟนบอล ซึ่ง2ปีที่ผ่านมาแมนยูทำลายสถิติของตัวเองในด้านลบเยอะมากมายเมื่อวานก็ทำลายสถิติอีก ฐานแฟนบอลหายไปกว่า70เปอร์เซนตกไปอยู่ท้ายๆ ใจหายนะเวลาเห็นแมนยูลงเล่นแล้วพวกเราๆต้องคอยลุ้นไม่ให้แพ้ เฮ้ยอะไรกันวะ อะไรประมาณนั่น