สามก๊กฉบับคำกลอน

บทที่ ๑

ตอนที่ ๔ ทัพสัมพันธมิตร (๓)

๕๗.หนุ่มน้อยนาม จูล่ง จากเสียงสัน
ชอบนิสัย เล่าปี่ นั้นอยากอยู่ใกล้
แต่ต้องแยกกันไปก่อนไม่ร้อนใจ
โอกาสหน้าคงไม่คลาดแคล้วกัน
กองซุนจ้าน กับอ้วนเสี้ยว สงบศึก
ตามรับสั่งบันทึกฮ่องเต้นั่น
ทั้งสองฝ่ายจึงขาดความสัมพันธ์
ตั้งแต่นั้นก็อยู่เย็นเป็นสุขดี

๕๘.ฝ่าย ซุนเกี๋ยน ยังอาฆาต เล่าเปียว อยู่
จึงยกพลมาต่อสู้อย่างเต็มที่
ถึงกังแฮด่านหน้าเข้าโจมตี
หอจอ หนีไปเกงจิ๋วพึ่งเล่าเปียว
ซุนเกี๋ยน กับซุนเซ็ก ลูกคนโต
ทหารเอกทหารโทตามขับเคี่ยว
ฝ่ายเกงจิ๋วตั้งมั่นยันอย่างเดียว
แต่แน่นเหนียวตีไม่แตกอย่างที่คิด

๕๙.จน ซุนเกี๋ยน หลงกลถูกล้อมกรอบ
ฝ่ายเกงจิ๋วโต้ตอบจนตายสนิท
ซุนเซ็กช่วยพ่อไม่ทันเลยแผลงฤทธิ์
จับ หองจอ คนใกล้ชิด เล่าเปียว อยู่
เอาเชลยขอแลกกับศพพ่อ
แม้เป็นต่อแต่ ซุนเซ็ก มิใช่หมู
เล่าปียว จึงยอมหย่าศึกให้ศัตรู
แล้วต่างฝ่ายต่างอยู่เมืองของตัว

๖๐.ซุนเซ็กพาศพพ่อกลับกังตั๋ง
จัดการฝังตามพิธีรู้กันทั่ว
แล้วเป็นเจ้าเมืองต่อไปไม่เมามัว
ตั้งครอบครัว แม่ น้า น้อง ครองฝ่ายใต้
ได้ จิวยี่ เป็นนายทหารชาญฉลาด
สร้างกองทัพให้เก่งกาจจะหาไหน
ได้ โลซก เจ้าปัญญาปรึกษาไว้
จนเป็นแคว้นที่ยิ่งใหญ่เมืองขึ้นมาก

๖๑.จบบทหนึ่งพึงรอต่อบทสอง
ตามครรลองเป็นกระบวนไม่ด่วนจาก
หกสิบนี้เป็นสี่ตอนค่อนข้างยาก
ความลำบากอยู่ที่กายนั้นอ่อนแอ
นั่งเขียนพิมพ์นานไปให้ปวดหลัง
ต้องหยุดยั้งพักผ่อนก่อนจะแย่
จบบทลงไม่ทันหน่ายสบายแฮ
ฝากผู้อ่านตรวจแก้ให้ผ่านเอย.