แม้นมนุษย์สุดกายได้เท่านี้
มิได้มีเวทวิชาน่าเหิมหาญ
กรรมกลั่นแกล้งแรงเรี่ยวไม่เชี่ยวชาญ
ฟ้าประทานมือขาพอหากิน

ไม่อาจเสกสรรพสิ่งที่ยิ่งหวัง
ไม่อาจยั้งโรคภัยได้หมดสิ้น
มีวิชาหาเพลินพอเดินดิน
ก็ยังดิ้นไปได้เป็นรายวัน

มุ่งประสาหาอะไรในชีวิต
ก็เตรียมคิดให้กระจ่างว่าทางสั้น
ถึงตอนนี้มีอำนาจพอฟาดฟัน
พรุ่งนี้นั้นเป็นอย่างไรไม่รู้เลย