สวัสดีครับผม เป็นนิสิตอยู่มหาลัยแห่งหนึ่ง อยู่ปี3แล้ว อายุก็21แล้ว ซึ่งผมก็ซิงอยู่ ผมค่อนข้างเป็นเด็กดีของพ่อแม่ พูดอะไรก็เชื่อฟังเสมอ พ่อคอยสอนเวลาทำอะไรให้ให้เกรียติผู้หญิง ไม่ไปนอนห้องเดียวกัน ไม่อยู่ลำพัง2-2 ไม่ล่วงเกินอะไรต่างๆนาๆ แม่ก็อกว่าถ้าจะหาแฟนก็ให้นิสัยเหมือนแม่หรือดีกว่า ถ้าดีกว่าแม่ผมว่าก็คงต้องพับเพียบร้อยมาลัยอ่ะครับ 21ปีแล้วก็หาไม่ได้
จนวันนึงผมได้มีแฟนเป็นตัวเป็นตนเขาไม่สวยแต่จิตใจเขาสวยมากค่อนข้างเรียบร้อยร่าเริงสดใสเขาเป็นจูบแรกของผมแต่ก็ไม่เคยมีไรกันวันนั้นผมเมาครั้งแรกแฟนก็ดูแล ไปนอนห้องเพื่อน เพื่อนอยู่ทำไรไม่ได้หรอกและไม่คิดจะทำด้วย555 ได้แค่นอนกอดกัน จุ๊บๆฝันดีแค่นั้น วันนึงผมขอยืมโทรศัพท์เธอเพื่อที่ผมจะเมมชื่อของตัวผมเองว่า"ที่รัก" แต่แฟนมีปฏิกิริยาที่ระแวงหรือกังวลอะไรซักอย่าง พอผมเมมเสร็จก็คืนโทรศัพท์และก็แกล้งทำเป็นนิ่งๆ เธอก็ถามว่าอ่านข้อความใช่ไหม ขอโทษนะ คือในข้อความของเขาคุยกับชายอีกคนอยู่ที่ไม่ใช่ผมแต่ผมไม่ได้เข้าไปอ่านเธอหลุดปากพูดออกมาเอง ผมตัดสินใจบอกเลิกกับเธอ
ในช่วงที่ผมอกหักอยุ่นั้น รุ่นพี่ปี3ผู้ชาย ตอนนั้นผมอยู่ปี1 เขามาให้คำปรึกษาหลายๆอย่าง เป็นเหมือนกำลังใจ ให้ผม เขามักจะทักแชทมาหาผมทุกวันๆ และเกือบทุกเวลา ในวันพิเศษๆ เขามักจะมีของมาให้ผมเสมอ เช่นวันวาเลนไทน์ เขาก็ซื้อสตอเบอร์รี่มาให้ ทำให้ผมรู้สึกสับสน ประมาณ6เดือนเราตัดสินใจคบกันแบบลับๆไม่เปิดเผย จนถึงปัจจุบันนี้
เข้าเรื่องเลยนะครับ
ตอนนี้พี่เขาเรียนจบทำงานไปแล้ว ห่างไกลกันอยู่คนละจังหวัด ประมาณว่าแมวไม่อยู่หนูร่าเริงผมก็มักจะไปกินเลี้ยงกินเหล้าเบียร์กับเพื่อนอยู่บ่อยๆ ประมาณว่าเพื่อนมันก็หลอกถามนู้นนี่555+ ประมาณว่าชอบผู้ชายหรือผู้หญิง ผมก็ตอบ "ทั้ง2 ยังไงก็ได้ ถ้าตัดเรื่องsexไป มันจะมีอะไรต่างกันอยู่กับใครแล้วมีความสุขก็อยู่" เพื่อนก็ถามรุกหรือรับ ผมก็ตอบ "ไม่เคย อย่างมากแค่นอนกอด" เพื่อนเอ่ยปากมาว่า "อย่างงี้ต้องขึ้นครู" (ตอนนั้นผมไม่รุหลอกขึ้นครูคืออะไร) เพื่อนก็อธิบาย บราๆๆๆ ถ้าลองแล้วโอเคใช่เลยก็ให้เลิกกับพี่เขา แต่ถ้าลองแล้วไม่โอเคก็จงยอมรับและเปิดเผยไปเลย
แต่ปัจจัยหลายๆอย่างทำให้ผมไม่อยากไป
1.ถ้าพี่ที่คบอยู่เขารู้แล้วผมไปลองแล้วมันไม่ใช่ผมกลัวพี่เขาเสียใจเพราะเราคบกันอยู่
2.กลัวโรคติดต่อ
3.ภาพพจน์ของผมจะเปลี่ยนไปทันที
ผมควรไปหรือไม่ไปและผมควรทำอย่างไรต่อไปดี ขอบคุณครับ