ของเราคือ การมาจีบที่
1. พยายามอยากรู้ทุกเรื่องของเรา แบบคาดคั้น ถามรัวเหมือนเป็น google
2.พยายามเห็นดีเห็นงามกับสิ่งที่เราทุกอย่าง ขนาดโก๊ะๆ รั่วๆ ยังหัวเราะยิ้มให้และบอกว่าน่ารักจัง ทั้งที่มันน่าตลกและน่าอาย แต่พอเลิกชอบ
อะไรที่สรรหามาด่าว่าเราได้ จะทำหมดทุกอย่าง
3.พยายามยัดเยียดความเป็นห่วงแบบเกินพอดี เหมือนเราเป็นแก้วบางมาก ตกพื้นปุ๊บแตกเลย ทั้งที่เราก็ปกติทั่วไป มีทั้งมุมเข้มแข็งและอ่อนแอ
    และที่ร้ายที่สุด คือทุกข้อที่กล่าวมา จะตรงกันข้ามถ้าถูกปฏิเสธหรือจีบเราติดแล้ว
จะมีทางเป็นไปได้แค่ไหน ที่จะเจอคนที่รักที่ชอบกันแบบเข้าใจกันเพียงการพูดคุยทั่วไป แต่สนิทขึ้น รักกันขึ้นทุกๆวัน มากกว่าการจีบแบบหวานเลี่ยนอย่างในหนังละครหรือซี่รี่ส์ เรากลัวการจีบที่มีโปรโมชั่น ความสัมพันธ์ที่อยู่บนพื้นฐานความกังวลต่อการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา เราไม่ต้องการอะไรเลิศเลอ ไม่ต้องการฝันหวานๆ เกินความจริง เราแค่อยากได้คนทั่วไปที่สม่ำเสมอ
     เราไม่เคยสร้างภาพ เป็นแบบที่เป็นตลอดเวลา แต่ท่าทีของคนที่เข้าหาเราเปลี่ยนไปจนน่าใจหาย จะมีมั้ยคนธรรมดาที่ไม่สร้างภาพเลิศหรูงดงามเกินความจริง แต่จริงใจ เข้าใจ ยอมรับเราได้แบบที่เราเป็น และทุกอย่างเสมอต้นเสมอปลายไร้โปรโมชั่น เราเหนือยกับความไม่แน่นอนแล้วค่ะ หรือมันเป็นธรรมดาของความรัก เราจะได้ทำใจ