- เริ่ม -
ขิม ชื่อเรียกที่มารดา และ บิดาของดิฉันเรียกแทนตัวของฉัน ชีวิตของหนูมันน่าตลก
ในโลกของฉันที่ต้องย้ายโรงเรียนอยู่บ่อยๆ เจอเพื่อนใหม่ๆ ตลอดเวลา แทบจะปรับตัวไม่ทันเลยทีเดียว
เพราะพ่อแม่ ของฉันทำงานที่ต้องวิ่งอยู่ตลอดอ่ะดิ (พ่อหน้านาย แม่ฝ่ายติดต่อสถานที่ ที่หัวหน้าเป็นหน้านายใหญ่ระดับท๊อปจังหวัด)
งานทั้งคู่เป็นคู่แข่งกัน แต่ก็เข้ากันได้จนได้ตัวหนูมาแเนี่ย แต่ทุกวินาทีของพ่อแม่นั้นเป็นเงินทองไปหมด
ไม่ค่อยมีเวลาให้กันเลย เริ่มจาก ขณะเวลาจะกินข้าวยังแทบจะได้ไม่คุยกันเลย
รีบแม้กระทั้งหยิบไก่คนละข้าง แล้วต่างคนต่างเดินไปทำหน้าที่ของตนเอง
ประโยคตอนเช่าที่เป็นประจำตั้งแต่ตื่นนอนคือ “ ขิมตื่น” หลังจากอาบน้ำ
“ขิม กินข้าว” และก่อนออกจากบ้าน “ไปโรงเรียนนะขิม”
สามคำสั้นๆที่พูดกันในครอบครัวฉัน
................
ฉันพยายามให้โลกเดินช้าๆ แต่เมื่อมีคำสั่ง โลกของฉันจะกลับมาหมุนเร็วกว่าคนอื่นๆ
ทุกอย่างต้องเป็นไปตามนั้น เสร็จตามนั้น ไม่พลาดแม้จุดเล็กๆและต้องเหนือคนอื่นๆ
หรือเกิดเหตุการณ์ที่เป็นฝ่ายโดนกระทำ พวกนั้นต้องได้รับผลคืน
( ภาพ เพื่อนแกล้งโดนการเอากระดาษมาติดหลัง ว่า นางลึกลับ
ขิมรู้ตัว ตอนอยู่โรงอาหาร มีคนมองเต็ม แล้วขิมก็แก้เผ็ดกลับโดยเอาขันไปตังไว้หน้าห้องน้ำพอเปิดมาขันก็จะตกลงใส่ )
ฉันก็สู้นะขอบอก
...............
ส่วนฝันของฉันนั้นหรอคือ อืมมมม ไม่รู้สิ ตอนนี้ก็มอปลายแล้ว
และหวังว่าโรงเรียนใหม่จะตอบอะไรให้ฉันมากขึ้นนะ – ขิมพูด
- เปิดเทอมวันแรก -
วันแรกที่เข้าเรียน แน่นอนว่าต้องมีสายตาของนักเรียนเก่ามองมาที่ขิม ขิมเคยชินกับเหตุการณ์แบบนี้
เธอเดินตรงไปที่ห้องเรียนในตาราง แต่ปัญหาคือห้องมันอยู่ไหน ขิมได้แต่มองแผนที่วนไปวนมา
“632 แล้วอาคารห้องอยู่ไหนว่ะ เห็นแต่เลขห้า” บนแผนที่เลขมีเลขหกสองตัว
ในขณะที่ขิมกำลัง งง อยู่หน้าโรงเรียนนั้น
“ อาคาร 6 อยู่นี้” เสียงชายคนหนึ่งพร้อม นิ้วชี้ที่อาคารในแผนที่
“ เลขหกสีมันตกอ่ะ เด็กใหม่ วันแรกก็สายนะเรา” เป็นเสียงของหนุ่มรูปงาม มอหกเช่นเดียวกัน
ขิมหันไปพร้อมกับเจอรักแรกพบแล้ว
ช่างเป็นคนที่น่ารักไรเช่นนี้ ขิมเผลอฝันต่างๆนาๆ
และก็จบบทสนทนาเพียงแค่นั้น ชายหนุ่มก็เดินจากไป
ขิมได้แต่มองค้างจนเสียงอ๊อดดังขึ้นเป็นเวลาเข้าเรียน
ขิมมองรอบโรงเรียนรู้สึกว่าทำไมโรงเรียนนี้มีแต่หนุ่มน่ารักๆทั้งนั้น
นี้มันโรงเรียนคัดหน้าตาหรือกะไร หล่อแม้กระทั้งครู
และแล้วก็ถึงห้องเรียน ขิมได้นั่งหลังสุดตามประสาเด็กใหม่
ขิมหันไปทักทายเพื่อนข้างๆ เป็นชายหนุ่มรูปงามอีกแล้ว
เขากำลังนั่งเล่นโทรศัทพ์
“โห นี้มันโรงเรียน เทพพระบุตรหรือไงเนี่ย” ขิมคิดในใจ
“ นาย คาบต่อไปเรียนอะไรหรอ” ขิมถาม ด้วยหน้าตาอยากพูดคุย
“เราชื่อ ปกป้อง” คำตอบสั้นๆ แต่ ขิมก็ยังรอคำตอบว่าคาบต่อไปเรียนไหน
สตั้น 3 วิ แล้วยิงคำถามเดิมอีกครั้ง
“ นายๆ เราถามว่าคาบต่อไปเรียนไรอ่ะ”
และคำตอบคือ “เราชื่อปกป้อง”
ขิมทำหน้าละอา ทำตัวใหม่ มองไปที่สมุดบนโต๊ะเห็นชื่อเต็ม และเข้าใจว่าต้องถามว่าอย่างไร
“ ปกป้อง นายธีระนนท์ คำเสน่ห์ ดิฉัน ขิม นางสาวเมริกาณ ศรีณวัฒน์ อยากทราบว่าคาบต่อไปเรียนวิชาอะไรหรอค่ะ” น้ำเสียง-ดันนิดๆ
ปกป้องชายหนุ่มคนนั้นหันมาแล้วตอบว่า “หวัดดีขิม เรียนสังคม”
ขิมยิ้มค้างทำหน้าอึ้งสะพัก “ฉันเริ่มไม่ถูกกับเจ้านี่แล้วสิ” เสียงในใจขิมพูด
เมื่อเสียงอ๊อดดังขึ้น คาบสังคมก็มาถึง คุณครูหนุ่มหล่อเข้ามา
“ หวัดดีนะนักเรียน วันนี้เปิดเทอมวันแรก เราจะขอถามหน่อยสิว่า สังคมเกิดขึ้นได้ไง”
ปกป้อง ยืนมือพร้อมพูดว่า “ครูครับ นักเรียนใหม่เขาตอบได้ครับ”
“เล่นกูแล้วไง” ขิมคิดในใจ
“ อ้าวเด็กใหม่ไหนออกมาข้างนอกสิ ตอบคำถามให้ครูหน่อย” ครูบอก
ขิมยิ้ม ทำตัวเขิลอาย ขณะออกไปหน้าฉัน “ยิ้มอะไรนักเรียนใหม่ ถ้าเขิลครูก็บอกนะ” ครูพูดขึ้น
“ค่ะ” ขิมพูดพร้อมสะดุ้งกับคำถามมองหน้าครูแปปแล้วหลบตาครูต่อมองไปรอบๆห้อง
ครูย้ำคำถามเดิม
และขิมก็ตอบคำถามนั้น และขิมตอบคำคำถามได้ดีที่เดียว
เยาะเย้ยนิดๆ ขิมมองไปที่ปกป้องในขณะได้รับเสียงตบมือ
คุณครูเห็นแววการตอบคำถามของขิม พอเลิกเรียนคาบสังคม ครูสังคมเลยแนะนำขิมเข้าชมรม เลิศวาทศิลป์
“ ครูค่ะ หนูพูดเก่งขนาดนั้นเลยหรอค่ะ” ขิมได้ฟังคำแนะนำจึงถาม
“บางทีสิ่งที่หนูตามหามันอยู่ในตัวเอง แต่เราไม่รู้ตัวเท่านั้นเอง ชมรมนี้ถ้าหนูไม่สนใจก็ก็คงเสียดายเธอแย่นะ”
คุณครูก็แอบโปรยเสน่ห์ใส่ บวกกับความหล่อของครูด้วยแล้ว
และ ขิม
ก็ ตอบ
ตกลง
<พอเขียนได้ไหมครับ ไม่ใช่นิยาย เป็นแนวชอบแต่งเรื่อง แล้วอยากเก็บไว้ บวกกับอยากแชร์ด้วย เป็นยังไงบ้างครับ>
http://ppantip.com/topic/33206497 ตอนที่ 1
http://ppantip.com/topic/33206500 ตอนที่ 2
http://ppantip.com/topic/33210425 ตอนที่ 3
http://ppantip.com/topic/33226345 ตอนที่ 4
http://ppantip.com/topic/33232754 ตอนที่ 5
http://ppantip.com/topic/33232756 ตอนที่ 6
http://ppantip.com/topic/33232760 ตอนที่ 7 จบ
gangstep เสร็จแน่พวกyร้าย 1
ขิม ชื่อเรียกที่มารดา และ บิดาของดิฉันเรียกแทนตัวของฉัน ชีวิตของหนูมันน่าตลก
ในโลกของฉันที่ต้องย้ายโรงเรียนอยู่บ่อยๆ เจอเพื่อนใหม่ๆ ตลอดเวลา แทบจะปรับตัวไม่ทันเลยทีเดียว
เพราะพ่อแม่ ของฉันทำงานที่ต้องวิ่งอยู่ตลอดอ่ะดิ (พ่อหน้านาย แม่ฝ่ายติดต่อสถานที่ ที่หัวหน้าเป็นหน้านายใหญ่ระดับท๊อปจังหวัด)
งานทั้งคู่เป็นคู่แข่งกัน แต่ก็เข้ากันได้จนได้ตัวหนูมาแเนี่ย แต่ทุกวินาทีของพ่อแม่นั้นเป็นเงินทองไปหมด
ไม่ค่อยมีเวลาให้กันเลย เริ่มจาก ขณะเวลาจะกินข้าวยังแทบจะได้ไม่คุยกันเลย
รีบแม้กระทั้งหยิบไก่คนละข้าง แล้วต่างคนต่างเดินไปทำหน้าที่ของตนเอง
ประโยคตอนเช่าที่เป็นประจำตั้งแต่ตื่นนอนคือ “ ขิมตื่น” หลังจากอาบน้ำ
“ขิม กินข้าว” และก่อนออกจากบ้าน “ไปโรงเรียนนะขิม”
สามคำสั้นๆที่พูดกันในครอบครัวฉัน
................
ฉันพยายามให้โลกเดินช้าๆ แต่เมื่อมีคำสั่ง โลกของฉันจะกลับมาหมุนเร็วกว่าคนอื่นๆ
ทุกอย่างต้องเป็นไปตามนั้น เสร็จตามนั้น ไม่พลาดแม้จุดเล็กๆและต้องเหนือคนอื่นๆ
หรือเกิดเหตุการณ์ที่เป็นฝ่ายโดนกระทำ พวกนั้นต้องได้รับผลคืน
( ภาพ เพื่อนแกล้งโดนการเอากระดาษมาติดหลัง ว่า นางลึกลับ
ขิมรู้ตัว ตอนอยู่โรงอาหาร มีคนมองเต็ม แล้วขิมก็แก้เผ็ดกลับโดยเอาขันไปตังไว้หน้าห้องน้ำพอเปิดมาขันก็จะตกลงใส่ )
ฉันก็สู้นะขอบอก
...............
ส่วนฝันของฉันนั้นหรอคือ อืมมมม ไม่รู้สิ ตอนนี้ก็มอปลายแล้ว
และหวังว่าโรงเรียนใหม่จะตอบอะไรให้ฉันมากขึ้นนะ – ขิมพูด
- เปิดเทอมวันแรก -
วันแรกที่เข้าเรียน แน่นอนว่าต้องมีสายตาของนักเรียนเก่ามองมาที่ขิม ขิมเคยชินกับเหตุการณ์แบบนี้
เธอเดินตรงไปที่ห้องเรียนในตาราง แต่ปัญหาคือห้องมันอยู่ไหน ขิมได้แต่มองแผนที่วนไปวนมา
“632 แล้วอาคารห้องอยู่ไหนว่ะ เห็นแต่เลขห้า” บนแผนที่เลขมีเลขหกสองตัว
ในขณะที่ขิมกำลัง งง อยู่หน้าโรงเรียนนั้น
“ อาคาร 6 อยู่นี้” เสียงชายคนหนึ่งพร้อม นิ้วชี้ที่อาคารในแผนที่
“ เลขหกสีมันตกอ่ะ เด็กใหม่ วันแรกก็สายนะเรา” เป็นเสียงของหนุ่มรูปงาม มอหกเช่นเดียวกัน
ขิมหันไปพร้อมกับเจอรักแรกพบแล้ว
ช่างเป็นคนที่น่ารักไรเช่นนี้ ขิมเผลอฝันต่างๆนาๆ
และก็จบบทสนทนาเพียงแค่นั้น ชายหนุ่มก็เดินจากไป
ขิมได้แต่มองค้างจนเสียงอ๊อดดังขึ้นเป็นเวลาเข้าเรียน
ขิมมองรอบโรงเรียนรู้สึกว่าทำไมโรงเรียนนี้มีแต่หนุ่มน่ารักๆทั้งนั้น
นี้มันโรงเรียนคัดหน้าตาหรือกะไร หล่อแม้กระทั้งครู
และแล้วก็ถึงห้องเรียน ขิมได้นั่งหลังสุดตามประสาเด็กใหม่
ขิมหันไปทักทายเพื่อนข้างๆ เป็นชายหนุ่มรูปงามอีกแล้ว
เขากำลังนั่งเล่นโทรศัทพ์
“โห นี้มันโรงเรียน เทพพระบุตรหรือไงเนี่ย” ขิมคิดในใจ
“ นาย คาบต่อไปเรียนอะไรหรอ” ขิมถาม ด้วยหน้าตาอยากพูดคุย
“เราชื่อ ปกป้อง” คำตอบสั้นๆ แต่ ขิมก็ยังรอคำตอบว่าคาบต่อไปเรียนไหน
สตั้น 3 วิ แล้วยิงคำถามเดิมอีกครั้ง
“ นายๆ เราถามว่าคาบต่อไปเรียนไรอ่ะ”
และคำตอบคือ “เราชื่อปกป้อง”
ขิมทำหน้าละอา ทำตัวใหม่ มองไปที่สมุดบนโต๊ะเห็นชื่อเต็ม และเข้าใจว่าต้องถามว่าอย่างไร
“ ปกป้อง นายธีระนนท์ คำเสน่ห์ ดิฉัน ขิม นางสาวเมริกาณ ศรีณวัฒน์ อยากทราบว่าคาบต่อไปเรียนวิชาอะไรหรอค่ะ” น้ำเสียง-ดันนิดๆ
ปกป้องชายหนุ่มคนนั้นหันมาแล้วตอบว่า “หวัดดีขิม เรียนสังคม”
ขิมยิ้มค้างทำหน้าอึ้งสะพัก “ฉันเริ่มไม่ถูกกับเจ้านี่แล้วสิ” เสียงในใจขิมพูด
เมื่อเสียงอ๊อดดังขึ้น คาบสังคมก็มาถึง คุณครูหนุ่มหล่อเข้ามา
“ หวัดดีนะนักเรียน วันนี้เปิดเทอมวันแรก เราจะขอถามหน่อยสิว่า สังคมเกิดขึ้นได้ไง”
ปกป้อง ยืนมือพร้อมพูดว่า “ครูครับ นักเรียนใหม่เขาตอบได้ครับ”
“เล่นกูแล้วไง” ขิมคิดในใจ
“ อ้าวเด็กใหม่ไหนออกมาข้างนอกสิ ตอบคำถามให้ครูหน่อย” ครูบอก
ขิมยิ้ม ทำตัวเขิลอาย ขณะออกไปหน้าฉัน “ยิ้มอะไรนักเรียนใหม่ ถ้าเขิลครูก็บอกนะ” ครูพูดขึ้น
“ค่ะ” ขิมพูดพร้อมสะดุ้งกับคำถามมองหน้าครูแปปแล้วหลบตาครูต่อมองไปรอบๆห้อง
ครูย้ำคำถามเดิม
และขิมก็ตอบคำถามนั้น และขิมตอบคำคำถามได้ดีที่เดียว
เยาะเย้ยนิดๆ ขิมมองไปที่ปกป้องในขณะได้รับเสียงตบมือ
คุณครูเห็นแววการตอบคำถามของขิม พอเลิกเรียนคาบสังคม ครูสังคมเลยแนะนำขิมเข้าชมรม เลิศวาทศิลป์
“ ครูค่ะ หนูพูดเก่งขนาดนั้นเลยหรอค่ะ” ขิมได้ฟังคำแนะนำจึงถาม
“บางทีสิ่งที่หนูตามหามันอยู่ในตัวเอง แต่เราไม่รู้ตัวเท่านั้นเอง ชมรมนี้ถ้าหนูไม่สนใจก็ก็คงเสียดายเธอแย่นะ”
คุณครูก็แอบโปรยเสน่ห์ใส่ บวกกับความหล่อของครูด้วยแล้ว
และ ขิม
ก็ ตอบ
ตกลง
<พอเขียนได้ไหมครับ ไม่ใช่นิยาย เป็นแนวชอบแต่งเรื่อง แล้วอยากเก็บไว้ บวกกับอยากแชร์ด้วย เป็นยังไงบ้างครับ>
http://ppantip.com/topic/33206497 ตอนที่ 1
http://ppantip.com/topic/33206500 ตอนที่ 2
http://ppantip.com/topic/33210425 ตอนที่ 3
http://ppantip.com/topic/33226345 ตอนที่ 4
http://ppantip.com/topic/33232754 ตอนที่ 5
http://ppantip.com/topic/33232756 ตอนที่ 6
http://ppantip.com/topic/33232760 ตอนที่ 7 จบ