การหยั่งรู้ผลแห่งบุญและบาปเป็นอจินไตย ไม่อาจระบุได้ว่าเกิดมาในตระกูลนี้เพราะบาป หรือเกิดมาในตระกูลนี้เพราะบุญ จริงอยู่แม้กรรมเป็นสิ่งให้ผลได้ แต่ในหลากหลายชาติภพของเรา ล้วนแต่ทำทั้งบุญและบาป

พระพุทธศาสนาแม้จะกล่าวถึงผลของกรรมบ้าง แต่ไม่ได้เน้นย้ำเป็นตัวตำหนิติเตียนบุคคล พระพุทธเจ้าไม่ตรัสติเตียนว่าทาสคนนั้น คนชั้นต่ำคนโน้น มีบาปจึงเกิดในตระกูลต่ำ พระองค์มีแต่จะทรงแสดงธรรมให้เขาฟัง แม้นพระสาวกของพระผู้มีพระภาคเองก็เช่นกัน มีแต่จะแสดงธรรมให้เขาฟัง ไม่สนใจชาติตระกูลของเขา

การโพสต์ของพระนพดล ทำให้ผมนึกถึงเรื่องที่เคยอ่านในธรรมบทได้

ครั้งหนึ่ง อุบาสกชื่อว่าจิตตคฤหบดี เป็นผู้บรรลุธรรมขั้นอนาคามี แต่ก็เคารพพระภิกษุทุกรูปแม้แต่ที่เป็นภิกษุปุถุชน

ครั้งหนึ่งได้นิมนต์พระสารีบุตรไปฉันอาหารที่บ้าน แล้วนิมนต์พระสุธรรมที่เป็นพระในวัดที่ตนเองได้สร้างไว้ภายหลัง พระสุธรรมไม่พอใจที่จิตตคฤหบดีมานิมนต์ตัวเองทีหลังพระสารีบุตร เป็นการไม่ให้เกียรติกัน

วันรุ่งขึ้นเมื่อไปในที่นิมนต์ ได้ไปตรวจดูภัตตาหารที่จิตตคฤหบดีจัดเตรียมไว้ แล้วกล่าวว่า "อุบาสก ท่านจัดเตรียมอาหารเลี้ยงพระหลายชนิดก็ดี แต่ยังขาดอาหารอีกชนิดหนึ่ง"

จิตตคฤหบดีถามว่า "ขาดอะไรครับท่านสุธรรม"

พระสุธรรมตอบว่า "ขนมแด-งา ไงล่ะอุบาสก"

(ต้นตระกูลของคฤหบดีเป็นชนชั้นกรรมกรมาก่อน และกินขนมแด-งาประทังชีวิต พระสุธรรมต้องการว่ากระทบชาติตระกูลเดิมของคฤหบดี)

จิตตคฤหบดีก็ไม่ได้โกรธอะไร แต่กล่าวตักเตือนว่า

"พระคุณเจ้า ในเมื่อพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้ามีมากมาย ไฉนพระคุณเจ้าไม่นำมากล่าว กลับกล่าวเพียงคำว่า ขนมแด-งา"

พระนพดลก็เช่นกัน ในเมือ่พระพุทธพจน์มีมากมาย ไม่นำมากล่าว กลับกล่าวแค่ว่า "เกิดเป็นคนชั้นต่ำเพราะมีบาป"