ปรี๊ด!!!!! ไม่ไหวแล้วนะ อยากสวมบทเป็นแม่เลี้ยงใจร้าย

สามีมีประชุมที่ไทย หนึ่งอาทิตย์ เขาจึงฝากลูกอายุ 13 ปีไว้กับดิฉัน ตอนนี้ดิฉันอยู่อังกฤษ  และต้องทำหน้าที่เป็นผู้ปกครองลูกเลี้ยง
#####ตอนเย็นเมื่อวาน ทำกับข้าวเสร็จ เรียกลูกเลี้ยง มากินข้าว ก็ไม่มากิน
เลยถามว่า 'จะกินที่ครัว หรือห้องนั่งเล่น '
ลูกเลี้ยง 'ห้องนั่งเล่นได้ไหม'.  ฉันก็ตกลง ยกกับข้าวไปให้ที่ห้องนั่งเล่น
ฉัน ; กินเสร็จก็เก็บจานไปล้างด้วยนะจ๊ะ
ลูกเลี้ยง : เงียบ เล่นแชทในโทรศัพท์
เวลาผ่านไปสักพัก ลูกเลี้ยง กินเสร็จทุกอย่าง. ไม่ยอมเก็บ ฉันเห็นก็เลยเก็บไปล้างเอง
คิดในใจ : อืมทนนะ ลูกสามีก็เหมือนลูกเรา #####
#####พอมาวันนี้ตื่นมา ก็รีบปลุกลูกเลี้ยงไปโรงเรียน. แต่พอปลุก
ลูกเลี้ยง: วันนี้ไม่มีบัส บัสสายนี้ไม่ว่าง ไปไม่ได้ ปกติถ้าบัสไม่วิ่ง พ่อจะไปส่ง.
ฉันเลยแนะนำ:  งั้นเดินไหม เดี๋ยวจะเดินไปส่ง
ลูกเลี้ยงเลยบอกว่า:  เพื่อนๆก็ไม่ไป ไม่เดินหรอก ไกล เหนื่อย กลัวหลง ปกติไม่เคยเดิน
ฉันก็เลยโอเค อะ ไม่ไปก็ไม่ไป โทรบอกสามี สามีรับรู้ โอเค
และช่วงนี้ นี่เอง รู้สึก ปรี๊ด####  รู้ไหมคะ คืออะไร ลูกเลี้ยงนอนอยู่บนเตียง ดูทีวี
ลูกเลี้ยง : พอดี ปั่นผ้าไว้ช่วยตากให้หน่อยได้ไหม
#####เฮ้ย.... ฉันเป็นแม่เลี้ยงนะ ใช้ฉันได้ไง. (คิดในใจ) ####
ฉันก็เลยพูดว่า:  วันนี้ไม่ไปโรงเรียนนี่ ทำเองได้ไหม ฉันจะออกไปข้างนอก # รู้สึกปรี๊ด แต่ทำอะไรไม่ได้#
ฉันเลยออกมาเดินเล่นข้างนอก  บางที ก็คิดอยากจะร้ายเหมือนกันนะ
ซึ่งฉันก็เป็นแม่เลี้ยงมือใหม่. ลูกตัวเองก็ไม่เคยมี  ถ้าเป็นคุณจะมีวิธีจัดการแบบไหนคะ???????
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่