ดาร์เรน เฟลทเชอร์  หรือชื่อเล่นที่พวกเราชอบเรียกแกกันว่า เฮียเฟล็ทช์ เทพเฟล็ทช์
นักเตะอดีตหัวหน้าจตุรเทพoriginal the last stand คนสุดท้ายที่ยังเหลืออยู่ ณ ยูไนเต็ด
กระทู้นี้แฟนผีถ้าใครผ่านมาเห็น ก็แวะมาร่ำลาแกหน่อยแล้วกันครับ

สำหรับผม เฟลทเชอร์ถือเป็นนักเตะที่จงรักภักดีกับสโมสร และมีความเป็นมืออาชีพสูง
ไม่เคยงอแงอะไรสักอย่าง ให้เล่นตำแหน่งไหนก็เล่น(แบ็คขวายังเคยโดนป๋าใช้ไปเล่นเลย) ขึ้นมาก็เริ่มต้นจากAMRปีกขวาตัวบุก
ลงสลับช่วยเบ็คแฮมก็บ่อยสมัยนั้น  ในCM2001นี่ เป็นดาวรุ่งตีคู่มากับอิเนสต้าของบาซ่าเลย ถ้าใครเกิดทันก็คงจำได้
สโมสรก็ปั้นมาตั้งแต่เด็กๆ เป็นลูกหม้อของแท้อีกคนนึงเลย

สมัยก่อนแรกๆขึ้นมา ก็โดนด่าเสียหมาเหมือนกัน เพราะฟอร์มไม่เอาอ่าวสุดๆ
คือแกเองก็เล่นเกมส์รุกไม่ได้ดีอะไรในระยะแรกๆ ช่วงนั้นคิดว่าก็น่าจะหูชากันไป  
ถ้ามีsocial network เฟล็ทช์ก็คงโดนด่าเต็มnews feedตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว
คำกระแนะกระแหนที่ฮาที่สุดคงหนีไม่พ้นคำครหาเรื่องที่แกเป็น "ลูกรัก" ของเซอร์อเล็กซ์



เรื่องวีรกรรมวีรเวรสมัยเป็นหัวหน้าแก๊งค์จตุรเทพนั้น มีให้คุยกันสามวันสี่วันไม่รู้จบ
รู้แต่ว่า เห็นหน้าเฟล็ทเชอร์และผองเพื่อนวันไหน  วันนั้นแฟนผีต้องดูบอลกันแบบปวดตับเวลาที่เจ้าพวกนี้ได้บอลเสมอ
ไม่ว่าจะเป็น เงาะต้นตำรับเจ้าของฉายานิวไรอันกิ๊กส์ .. น้องน้ำตาล ที่เวอร์ชั่นธรรมดาก็แย่แล้ว
ช่วงไหนเป็นร่างทองGolden Wes Brown ฟิวชั่นกับการ์ดบาร์เตซนี่  อย่าให้เซดจริงๆ- -*
ซิลแวสต์ มนุษย์หินกองหลังสายVit Luk (เน้นถึก ผีเข้าผีออกแล้วแต่ดวง)
จอห์นนี่โอเช  มิสเตอร์เอ๊ฟฝะหรี่ติง ผู้เคยแตะลอดดาร์คฟิโก้มาแล้ว (!?)
มีอยู่นัดนึงเจ้าพวกนี้ได้ลงพร้อมกันนี่ เหมือนขบวนการห้าสีประกอบร่างแล้วยิงปืนfinishปีศาจเลย



วันนี้คงเป็นกระทู้สั่งลาสำหรับเทพเฟล็ทช์แล้ว ขอยกเอานามเต็มๆของเฟล็ทชิโอซุส เดอะก็อดออฟมาร์คกิ้ง
สุดยอดมหาเทพในตำนานแห่งโอลด์แทรฟฟอร์ดมาให้ได้ชื่นชมกันอีกครั้ง .. ก่อนลืม (ฮา)






แต่เวลาผ่านไป ตำแหน่งที่เปลี่ยน พร้อมด้วยประสบการณ์ที่มากขึ้น ช่วงปี2009ราวๆนั้นน ฟอร์มเฟล็ทช์อย่างกับองค์ลง
ถอดร่างเทพกิ๊กก๊อกแบบสิ้นเชิง  มาเป็นเทพของแท้  เป็นกองกลางจอมขยันที่วิ่งไล่บอลราวกับม้า จนคู่กลางทีมตรงข้ามทำอะไรลำบาก
คือฟอร์มช่วงนั้นตื่นตาตื่นใจมาก และก็ยังคงประทับใจแฟนผีอยู่จนกระทั่งทุกวันนี้แน่ๆ  เสียดายมากจริงๆที่ช่วงพีคแกมีแค่แว้บเดียว
เหมือนกับดอกไม้ไฟที่สวยงามที่พวยพุ่งขึ้นท้องฟ้า   ถึงมันจะอยู่ไม่นาน  แต่มันตราตรึงดีนะ

ผมเชื่อและกล้าพูดว่า ถ้านัดชิงปีนั้น แมนยูไนเต็ดมีเฟล็ทเชอร์อยู่ในทีม
เราจะต้องสู้กับมิดฟิลด์ปีศาจต่างดาวของบาร์ซ่าได้ดีกว่าที่เห็นแน่ๆ เพราะมีกองกลางที่จะวิ่งพล่านไล่บอลแบบหนักหน่วง1ตัว
อย่างน้อยที่สุด ถึงแม้จะไม่ชนะ แต่เค้าตั้งปั้นเกมส์ลำบากแน่นอน เจอฟอร์มของเฟล็ทตอนที่พีคที่สุดช่วงนั้น
เพราะบาร์ซ่ายุคนั้นมันสุดยอดแล้ว  แต่ผลที่ออกมามันจะไม่เป็นแบบที่เห็นแน่ๆ
.. แต่ก็อย่างว่า โลกของฟุตบอล ไม่มีคำว่าถ้า  ไม่งั้นใครต่อใครก็อ้างได้หมดแหละ

เฟล็ทช์ยังเป็นนักเตะที่น่าจะเป็นแรงบันดาลใจให้ใครได้อีกหลายๆคน
เขาใช้เวลานานมากในการต่อสู้ฝ่าฟันกับอาการป่วยติดเชื้อในลำไส้ใหญ่บวมตั้งแต่นู่น Dec2012
เพิ่งจะกลับมาได้เมื่อไม่นานมานี้  ยาวนานขนาดนี้ถ้าใจไม่สู้จริงกลับมาไม่ได้นะครับ
ยิ่งเป็นโรคที่เกี่ยวกับอวัยวะภายในนี่ สาหัสเลย กับกีฬาฟุตบอลที่มันต้องใช้ร่างกายหนักหน่วงมาก

เป็นกีฬาที่พวกเรารู้กันดีว่ามันเป็นเกมส์การวัดกันของความเป็นลูกผู้ชายอย่างหนึ่ง
ถ้าร่างกายไม่แข็งแกร่งจริงๆ  เล่นลำบาก บอลมันไม่ได้มีแค่วิ่ง แต่มันต้องปะทะกันด้วยพลัง
แล้วเฟล็ทช์ที่ป่วยหนักขนาดนั้น  ใช้เวลาในการค่อยๆกลับมา จากการรักษาโรคให้หาย
แล้วจึงค่อยๆฟิตร่างกายเพิ่ม  กลับมาในทีมสำรอง จนในที่สุดได้มาลงตัวจริงในเกมส์เป็นทางการ
ผมว่า เค้าเป็นนักสู้ที่หัวใจแข็งแกร่งมากๆคนนึงจริงๆ


เราดีใจที่สโมสรเองก็ยังมองเห็นคุณค่าของสมาชิกเก่าๆ
ยังคงดูแลและให้โอกาส ให้อาชีพเขามาอยู่จนถึงตอนนี้ หวังว่าต่อไปในอนาคตคงจะมีที่ว่างให้กับเขา
ในฐานะอื่นๆอยู่เสมอ ไม่ว่าจะเป็นสต๊าฟโค้ช หรือสเก๊าท์แมวมอง  หรือจะเป็นทูตสโมสรก็ตาม
นักเตะที่จงรักภักดีขนาดนี้  วัฒนธรรมของสโมสรคงจะนำพาให้เขากลับมาหาเรา ในวันใดก็วันหนึ่งแน่นอน

หลายท่านอาจจะเห็นข่าวบ้างแล้ว  ไม่ใช่ว่าสโมสรจะไม่ต้องการเก็บเขาไว้แล้วนะครับ
ตอนแรกเห็นข่าวผมก็เข้าใจแบบนั้นว่าเขาอาจจะต้องการโละนักเตะที่ฟอร์มด้อยลงไป เพื่ออะไรก็แล้วแต่
แต่จริงๆแล้ว มันตรงกันข้ามเลย สโมสรพยายามรั้งและอยากให้เฟล็ทช์อยู่ต่อนั่นแหละครับ
เพียงแต่ว่า เฟล็ทช์เองก็ต้องการโอกาสการลงสนามที่สม่ำเสมอกว่านี้และเขาก็ได้พูดคุยกับฟานกัลเรียบร้อยแล้ว
สุดท้ายแล้ว ในที่สุดเฟล็ทช์ก็เลือกเส้นทางเดียวกับสองเพื่อนซี้ของเค้าอย่าง โอเช และ บราวน์
ย้ายออกเพื่อตำแหน่งตัวจริงถาวรในทีมอื่นนั่นเอง  ซึ่งเฮียแกก็บอกว่า สโมสรเรา(ยูไนเต็ด)ดูแลและทำทุกอย่างให้เขาดีมากๆ
เพราะงั้นนี้น่าจะเป็นข่าวที่ดีอย่างนึงว่า อย่างน้อยมันคือการจากลากันที่สวยงาม ตามเส้นทางของนักฟุตบอลปกติคนนึงนั่นเอง



ถึงตอนนี้ จะเป็นเวลาของการจากลา  แต่ผมก็เชื่อว่า มันน่าจะเป็นผลดีกับตัวนักเตะและสโมสรเราเองด้วย
เฟล็ทเชอร์น่าจะได้รับโอกาสการลงเล่นที่มากและสม่ำเสมอขึ้น  เป็นผลดีกับตัวเอง รวมถึงทีมชาติสก็อตแลนด์
แม้ว่าใจผมส่วนนึงมันจะเศร้าก็ตาม  ที่ต้องนั่งมองดูเหล่าอดีตสายเลือดยูไนเต็ดแท้ๆคนแล้วคนเล่า
ตบเท้าเดินออกจากสโมสรทีละคนๆ ..  

ยังไงผมก็อยากให้เค้าอยู่จนจบฤดูกาลก่อนก็ยังดีแล้วค่อยย้าย แต่ก็นะ มันเป็นเรื่องของการตัดสินใจที่ดีที่สุดของเขาแล้ว


ถ้าวันใดที่ไรอันกิ๊กส์ต้องไปจากที่นี่ด้วย ผมแอบกลัวเล็กๆว่า วัฒนธรรมเดิมๆของยูไนเต็ดมันจะหายไปแบบสิ้นเชิง
ตอนนี้ก็ได้แต่ลุ้นว่ากิ๊กซี่คงได้อยู่ช่วยกอบกู้สโมสรเราวันใดวันนึงแน่นอนในอนาคต
คนนี้แหละ รู้แน่นอนว่าทำยังไงทีมถึงจะเป็นแชมป์ เห็นทุกสิ่งที่เฟอร์กี้ทำมาแล้ว
คงต้องตามลุ้นทิศทางของสโมสรกันต่อไป สักวันนึงเราคงจะกลับมายืนอยู่ในจุดที่ควรจะเป็นเช่นเดิม ในไม่ช้านี้.. ก็เป็นได้ ...

ถึงแม้จะมีคำสวยหรูที่คนมักพูดอยู่เสมอว่า  ไม่ว่าใครจะอยู่หรือไป สุดท้ายแล้ว สโมสรต้องอยู่และเดินหน้าต่อ (ซึ่งมันก็จริง)
แต่มันก็อดใจหายไม่ได้อยู่ดี  
เอาเถอะ! นี่มันเป็นเรื่องธรรมดา ไม่ต้องเสียใจ นักเตะที่พวกเรารักได้มีเส้นทางใหม่ที่ดีและน่าตื่นเต้นสำหรับเขา
...

สุดท้ายนี้
ไม่อยากใช้คำสวยหรูอะไรปั้นให้ข้อเขียนมันดูดีเลย แต่เศร้าจริงๆ
เรื่องราวของนักเตะแบบเฟล็ทช์นั้น ผมอยากบอกว่า เราไม่ได้อยากได้นักเตะที่เก่ง ฝีเท้าระดับโลก
หรือโด่งดังอะไรเลยเข้ามาอยู่ในสโมสร (ได้เก่งมันก็ดีอยู่แล้วแหละ)
แต่ผมชอบนักเตะที่มีความจงรักภักดี ใจสู้ และ "อยากเล่นให้กับแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดจริงๆ" มากกว่า (อันนี้สำคัญมาก)
อยากได้นักเตะที่มีDNAแมนยูอยู่แบบเต็มๆ วิ่งและสู้เพื่อจะเอาชนะจนวินาทีสุดท้ายของการแข่งขัน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้อย่างวันก่อน นัดชนะเลสเตอร์ บอกตรงๆว่าผมหงุดหงิดเล็กน้อยนะ จบครึ่งแรกนำ3-0
สิ่งที่พวกเราคาดหวังคือ ครึ่งหลังเราจะบุกหนักเพื่อเอาประตูอีกเรื่อยๆ จนกว่าจะจบเกมส์ ต้องยิงอีก
แต่กลายเป็นว่า ผ่อนเกมส์ ถอดกองหน้าออก แล้วก็เล่นประคองๆไป
ผมไม่พอใจแมนยูที่เป็นแบบนี้มากๆ ถึงจะรู้ว่า มันมีแมตช์คืนนี้(แคมบริดจ์)ที่กระชั้นชิด
และ ผจก ก็ต้องโรเตชั่นนักเตะ+ผ่อนเกมส์เพื่อเซฟลูกทีมก็ตามที
ผมรู้ว่า เวลาเล่นฟุตบอลแบบเต็มๆที่ แถมเป็นสนามใหญ่ ขามันจะล้าขนาดไหน ผมเตะบอลเกือบทุกวันเข้าใจดี
แต่ก็นะ ถ้าเป็นยุคเซอร์อเล็กซ์ ผมเชื่อว่ามันต้องมีประตูเดินหน้าฆ่าไปเรื่อยๆจนกว่าจะหมดเวลาแน่ๆ
นั่นแหละ ผมอยากได้แบบนั้น
และเฟล็ทเชอร์ก็คือหนึ่งในนักเตะที่มีคุณสมบัตินั้นอยู่ในตัวแบบเต็มๆ ผมถึงยังคงอยากให้เค้าอยู่ต่อ

ถึงไม่อยากเอ่ยคำนี้ แต่ก็ได้เวลาแล้วที่จะต้องพูดว่า  


"ขอให้โชคดีนะเฟล็ทช์ ได้ลงเล่นเยอะๆอย่างมีความสุขนะ พวกเราจะคิดถึงนายตลอดไป
ขอบคุณสำหรับแชมป์ทุกถ้วย และความสุขทุกค่ำคืนที่โอลด์แทรฟฟอร์ดที่มอบให้พวกเราแฟนบอล"