คือว่าผม คบกับแฟนมาสามปีเเล้วครับ ตอนนั้นผมเปน นักเรียนจ่าทหารเรือปีหนึ่ง ส่วนแฟนผมเรียนครูปีสองแล้ว ปัจจุบันผมคบกันมาสามปี
แล้วครับ เเล้วผมพึ่งมารู้ความจริงอะไรบางอย่างเกี่ยวกับแฟนผม ก็คือ เขาแอบคุยกับผู้ชายคนอื่นในไลน์ครับ(มารู้ทีหลังว่าเป็นคนบ้านเดียวกันกับแฟนผม)
ตอนนั้นผมโกรธมากครับ ก็ไม่ได้คิดอะไรก็เเค่บ่นตามภาษาผู้ชายที่หึงแฟนเนี่ยล่ะครับ แต่ประเด็นมันไม่ได้อยู่ตรงนั้น มันอยู่ตรงที่ว่า
เขาเคยท้องกับคนนั้นเเละเคยทำแท้งด้วยกัน ซึ่งเรื่องนี้ผมชอคมาก(แม้ขณะที่ผมพิมพ์อยู่ผมยังมือสั่นเลย)ตอนนั้นในใจผมที่คิดตอนแรกเลยคือ
ทำไมถึงเกิดเรื่องอย่างนั้น ทำไมเทอถึงไม่ป้องกันหรือว่าเทอรักสนุกรึไง และที่สำคัน เทอเคย ท้องมาเเล้วสองครั้งครับ กับผู้ชายคนนั้น
ผมจึงมาเค้นถามแฟนผม แฟนผมสารภาพว่าตอนนั้นทำไปไม่ได้คิด และคิดว่าคนคนนั้น เขารักเราจริง วินาทีนั้นผมน้ำตาร่วงเลยครับ ส่วนสาเหตุที่เลิกกันเพราะ เขาติดคุกในข้อหาค้ายาเสพติดครับ ที่เรือนจำกลางระยอง จึงได้เลิกกัน ส่วนสาเหตุที่มาคุยกันใหม่นั้นผมไม่ได้ถาม เพราะข้อขวามที่เขาคุยกันนั้น มันก้อทำให้ผมเจบปวดจนแทบไม่อยากจะรับรุ้เรื่องอะไรทั้งนั้นเเล้วครับ
จนขณะนี้ผมยังไม่ได้คุยกับแฟนผมเลยครับ เขาโทรมาผมตัดสายเขาทิ้งทุกสาย พอผมคิดจะพูดบอกเลิก ก็เหมือนมีอะไรมาแน่นๆที่หน้าอกจนทำให้เราพูดคำนั้นไม่ออก ผมควรจะทำอย่างไรดีครับ ณ ขณะที่ผมพิมพ์อยู่นี้ผมก้อยังไม่ได้คุยกับเขา เเละเขาก็ยังโทรมาหาผมเรื่อยๆแต่ผมก็ยังไม่พร้อมที่จะรับสายเทออยู่ดี ผมว่าควรที่จะเลิกกับเขาเพียงเพราะเหตุผลเเค่นี้จริงหรือ รึว่าผมควรที่จะยอมรับมันเเล้วทนสู้ต่อไปกับเขาให้ได้ ผมควรทำยังไงดีครับ
ปล.เรื่องราวมันมีมากกว่านี้ครับทั้งสาเหตุที่ว่าผมรู้ได้ยังไงเเล้วแฟนเก่าคนนั้นไปไหน แต่ผมอยากให้รู้เเค่ว่าผมควรจะจบมันอย่างไรดีครับ ให้ผมมีความสุขทั้งๆที่ใจผมยังเจ็บ