คิดอยู่เหมือนกันว่าจะเอามาตั้งกระทู้ดีมั้ย

เรื่องนี้เกิดขึ้นมาสักพักแล้วค่ะ แต่อยู่ๆก็คิดถึงมันขึ้นมาสะงั้น ตอนนั้นเรางอนแฟนเรา เราเป็นคนขึ้งอนกับเรื่องง่ายๆ เรื่องนี้ก็เช่นกัน
แล้วเราก็เป็นคนร้องไห้ง่ายด้วยค่ะ

ตอนนั้นเราอยู่บ้านแฟนเรา ตอนที่เรางอนกันมันก็ค่อนข้างมืดแล้วเราเดินออกมาจากบ้านจะไปปริ้นท์งาน แต่ก่อนที่จะออกมาก็ไม่ได้บอกใคร
แฟนก็ขับรถตามมา คือเขาเป็นคนชอบตามค่ะเวลาเรางอนหรือโกรธอะไร ตามแต่ไม่พูดอะไรให้ดีขึ้น มันทำให้เรายิ่งหงุดหงิดกว่าเดิม
สักพักเราก็เริ่มรู้สึกว่าไม่ไหวอ่ะ เราหยุดเดินยืนอยู่นิ่งๆเพื่อจะให้เขาเข้ามาพูดดีๆกับเรา เขาก็จอดรถแล้วก็นั่งอยู่บนรถไม่พูดอะไรสักคำกับเรา
คือตอนนั้นน้ำตาไหลแล้ว แบบทำไมไม่พูดอะไรบ้าง ทีนี้เราก็ขึ้นรถแล้วให้เขาพากลับบ้านเลยค่ะ แล้วเราก็ต้องเป็นฝ่ายที่หายงอนเอง

พอเรื่องมันผ่านมาสักพักเราก็ถามเขานะว่าตอนนั้นทำไมถึงปล่อยให้เรายืนร้องไห้อยู่อย่างนั้น เขาบอกว่ามีคนอื่นกำลังมองอยู่ เป็นคนที่เขารู้จัก
เรากับแฟนคบกันโดยไม่ได้บอกใคร เพราะเราเป็นผู้หญิงทั้งคู่ แต่ก็ไม่ได้ถึงกับปิด เราก็พยายามจะเข้าใจนะแต่ มันก็เหมือนจะไม่เข้าใจอ่ะ
ทำไมเห็นความรู้สึกของคนอื่นสำคัญกว่าความรู้สึกเรา



ปล.มือใหม่หัดเขียนกระทู้ค่ะ ไม่รู้จะแท็คห้องไหนดี