คือเราเป็นนักศึกษาครูค่ะ
ฝึกสอนในโรงเรียนรัฐบาลแห่งหนึ่ง

เรื่องของเรื่องคือ วันนั้นไปคุมนักเรียนชั้น ป.3 แทนครูประจำชั้น
ครูเขาได้สั่งงานให้นักเรียนทำแล้ว
เราก็เดินดูนักเรียนคนนั้นคนนี้บ้าง
มีนักเรียนคนนึงทำงานเสร็จคนแรก
เราก็เลยบอกไปเล่นหน้าห้องได้
ซักพักครูประจำชั้นคนนั้นกลับมาแล้วก็บ่นๆๆๆๆๆๆ ประมาณว่าทำงานเสร็จแล้วหรอ มัวแต่เล่น
เราก็เลยบอกว่า น้องเขาทำเสร็จแล้วคนแรกเลย


ครูคนนั้นก็ว่า...."ทำเร็วแต่ไม่มีคุณภาพหรอก โง่จะตาย"


เรานี่รู้สึกแย่มากๆๆๆๆๆ
มองหน้าเด็กคนนั้นเราแทบจะร้องไห้ค่ะ
ดูเด็กจะเสียใจมากกับคำพูดแบบนี้
ก้มหน้าเหมือนจะร้องไห้
งานของเด็กคนนี้ก็ใช่ว่าจะแย่
เราดูตอนเขาเอามาส่ง (เป็นงานวาดรูปค่ะ)
ถือว่าสวยสำหรับเด็ก ป.3
ซึ่งครูคนนั้นเมื่อเห็นก็ยังบอกว่าครั้งนี้ทำได้ดี (แต่ไม่ได้ชมเด็ก)

นึกถึงตัวเองเลยค่ะ
ตอนเรียนมัธยมชอบวิชาคณิตศาสตร์มากๆ
พอเปลี่ยนครูเหมือนกับคนละคนเลยคะ
ครูคนนั้นชอบว่านักเรียน ชอบพูดว่า ไม่เข้าใจทำไมไม่ถาม
พอถามก็ว่าก่อนจะถามใช้สมองหรือยัง
เอ้าคือถ้าหนูเข้าใจหนูจะถามไหม ตอบผิดก็ด่า จากนั้นเราเกลียดคณิตมากค่ะ

เราว่าเด็กจะฝังใจกับสิ่งที่โดนว่า ซึ่งผลที่ตามมาคิดว่าน่าจะเป็นผลเสียมากกว่าดี

ปล.ตั้งกระทู้ครั้งแรกค่ะถ้าแท็กผิดขออภัยค่ะ