ไม่ใช่ติ่งคิม ไม่ใช่ติ่งพริบพราว แต่เราเป็นติ่งแอนและละครเรื่องนี้ เราขำกระทู้ล่างๆมาก อารมณ์ประมาณว่านั่งดูลิเกกันอยู่หลังตลาดกันเลยทีเดียว เกลียดพริบพราวกันให้พรึ่บ พาลนึกไปถึงย่าเราเวลาดูลิเก พอนางร้ายออกมาทีก็ตะโกนด่า  แต่ถ้าเราเปิดใจเราจะได้รับความสนุกเพิ่มขึ้น เราไม่ได้ดูลิเก ที่นางเอกจะต้องดีเสมอ ถือพรหมจรรย์ ไร้ราคี มีแต่คนรักเสมอไป อวัศยาเองก็เป็นหนึ่งในนางเอกยุคใหม่ที่ร้ายลึก เต็มไปด้วยความลับ,การปกปิดและมีความเอนเอียง แม้คนดูจะเห็นใจว่าเธอทำไปเพราะความรักที่เธอรอคอยมานาน พระเอกคู่กันอย่างบอสก็ไม่ชายหนุ่มที่แสนดี ตอนต้นเรื่องละครนำเสนอว่าบอสเองก็มีหญิงประปรายที่ทำให้ศยามองไม่เห็นความรู้สึกที่แท้จริงข้างในของบอส ส่วนตัวเรามองว่าบอสก็ไม่ผิดถ้าจะมีหญิงประปราย ก็ในเมื่อมองแต่ศยามาคนเดียวแต่เธอก็ไม่เคยสนใจ เขาก็ต้องให้โอกาสตัวเองไปเดทคนอื่นๆบ้าง แต่คนดูก็จะให้ใจเพราะซึ้งใจไปกับความรักของบอสว่ายังไงเขาก็จะรอศยาคนเดียว ปราณณต์เองที่เข้ามาทำงานด้านนี้ก็เพราะ "อยากรวย" แค่นั้น เพียงแต่ด้านควมอยากนี้ของปราณณต์ไม่ได้แสดงออกมากเท่าไหร่ ก็ได้ใจคนดูไปว่าเพราะโดนผู้หญิงหักอกจึงได้เปลี่ยนความคิดจากชายหนุ่มวิศวะบ้านๆเป็นชายหนุ่มผู้อยากรวย ดังนั้นเมื่อมาเจอตัวเอกอีกตัวอย่างพริบพราว คนดูจึงค่อนข้างรับได้ยากหากเรายังติดอยู่กับภาพนางร้าย ที่ร้ายแบบหาดีไม่ได้ ชั่วสุดขีด เลวเท่าฟ้า และนางเอกต้องแสนดีไม่มีที่ติ

แต่สำหรับเรา เรารักตัวละครนี้มาก เพราะเป็นตัวละครที่มีสีสัน มีอารมณ์มากที่สุด แต่หลายๆกระทู้ข้างล่างบ่นกันพรึบว่าเอานางร้ายมาทำเป็นนางเอกอีกคน  ตัวละครตัวนี้ถูกปรับจากนางร้ายตลาดมาให้ดูเป็นมนุษย์มากขึ้น นับถือความใจถึงของผู้จัดและผู้เขียนบทที่ยอมปรับตัวนี้ และเป็นการปรับได้เป็นอย่างดีด้วย ทีละเล็กทีละน้อยละครจะทำให้เราเห็นปมในใจของพริบพราว ลูกสาวคนเดียวของบ้านที่ไม่ได้เดินตามทางของใครนอกจากตัวเอง ภายนอกเธอเก่ง เธอได้รับการยอมรับ แต่มนุษย์ทุกคนก็เหมือนกัน เราต่างแสวงหาการยอมรับจากคนที่เรารักที่สุดกันทั้งนั้น นั่นคือครอบครัว จำได้มั้ย ตอนที่พริบพราวบอกครอบครัวว่าเธอได้งานที่บริษัทของบอสแล้ว แต่พ่อเธอบอกประมาณว่า "งานสูบเงินคนอื่นของแกน่ะเหรอ" ในขณะที่คนในครอบครัวทำงานที่ได้ชื่อว่า มีเกียรติและมีจรรยาบรรณ เป็นงานที่ช่วยชีวิตคน ต่อชีวิตคน พริบพราวมีปมนี้ที่สัมพันธ์กับสิ่งที่ละครนำเสนอ คนแบบนี้ต้องการจะเป็นที่หนึ่ง จะทำอะไรก็ได้เพื่อพิสูจน์ตัวเองว่าฉันทำได้และฉันถูก ในเมื่อที่บ้านไม่ยอมรับ คนอื่นก็ต้องยอมรับสิ ในความคิดของพริบพราว ทุกการกระทำของเธอมีเหตุผลว่าเธอทำถูกของเธอแม้จะเป็นการกระทำที่ผิด เช่น แอบดูแทบเล็ตของศยาจนรู้ว่าเป็นแอบรักแล้วเอาไปบอกบอส แล้วเธอก็เถียงลิปดาเพื่อให้เขาเห็นว่าเธอถูกให้ได้ ดังนั้นการที่จะให้พริบพราวเปลี่ยนมุมนี้ภายในพริบตานั้น เป็นเรื่องที่ยาก เพราะนี่ไม่ใช่นิสัยแต่กลายเป็นสันดา_  นี่จึงเป็นจุดที่ทำให้เราสนใจตัวละครตัวนี้เป็นพิเศษ ว่าต่อไปผู้เขียนบทมีไอเดียอะไรที่จะมำให้พริบพราวค่อยๆเปลี่ยนนิสัยไปทีละนิด ก็เหมือนกับตัวละครอวัศยา ทำอย่างไรถึงจะให้ศยามองเห็นหัวใจของบอสไปทีละนิด


เราว่าละครเรื่องนี้น่าสนใจ และดีใจที่ตัวละครที่เราชอบอยู่ในกระแส คิมเบอร์ลี่เล่นเรื่องนี้ได้ดีมาก การเล่นละครกับมือหนึ่งอย่างแอน ทองประสม แล้วทำอย่างไรไม่ให้โดนกลบรัศมีเป็นเรื่องที่ยากมาก แต่คิมเบอร์ลี่ทำได้ดีมาก เธอแสดงเป็นพริบพราวที่เรียลมาก เพราะคนแบบนี้ กว่าจะมีความทะเยอทะยานแบบนี้ มันไม่ได้เป็นกันแป๊บเดียว แต่มันต้องเป็นมาจากนิสัยข้างใน กลายเป็นสันดา_ ที่เปลี่ยนยาก ถ้าพริบพราวที่อยู่เมืองนอกเป็นแบบนี้ จะให้มาเปลี่ยนเลยทันทีเมื่อถึงเมืองไทยยิ่งยากเข้าไปใหญ่ ก่อนหน้านี้เราได้เห็นพริบพราวเจอ culture shock ในที่ทำงาน คือโดนลิลลี่ นินทาซึ่งๆหน้า และคิมเบอร์ลี่ก็แสดงได้ดีในอารมณ์เสียใจลึกๆนั้น ถ้าจะยกให้ตัวละครนี้เป็นนางร้าย ก็ถือว่าเป็นนางร้ายแนวใหม่ที่มีอารมณ์และความรู้สึกสับสนปนเปกันไป ไม่ได้ร้ายแบบเกิดมาก็จะร้าย ถ้าจะยกให้ตัวละครนี้เป็นนางเอกก็ทำได้ ไม่ใช่ทำไม่ได้ เพราะในชีวิตจริงเราก็เห็นคนนิสัยแรงๆคู่กับคนนิสัยดีมากมีอยู่ถมไป แต่เขาก็รักกันได้ เพราะเขาเห็นความดีของกันและกัน ดังนั้นต่อไปเมื่อปมจะผูกกันให้ยุ่งเหยิงไปมากกว่านี้ เราก็ต้องเปิดใจตามดูกันต่อไปว่าแล้วอะไรคือสิ่งที่ปราณณต์เห็นในตัวพริบพราว โดยเฉพาะเมื่อความจริงปรากฏ ลองดูอย่างเปิดใจ แล้วคุณจะพบว่าตัวละครตัวนี้มีความน่าสนใจกว่าความอยากเอาชนะ ความเห็นแก่ตัว แล้วคุณจะเจอความเป็นมนุษย์ที่อยู่ข้างในนั้น และละครเรื่องนี้จะสนุกยิ่งขึ้นไปอีก