กระทู้ที่สามของมะอึกค่าาาาาาา

นั่งผัดหน้าอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง  แปลกใจตนเองเป็นที่ยิ่ง ที่จู่ ๆ ก็ ฮัมเป็นบทกลอน ค่ะ
แรก ๆ ท่องผิดท่องถูก  โดยเฉพาะท่อน
" มัสมั่นแกงแก้วตา หอมยี่หร่ารสร้อนจัด ชายใดได้กลืนแกง ... "  แล้วก็สะดุดอยู่แค่นั้น

ครั้นมานั่งไล่เรียงใหม่  และอาศัย Google ช่วยนำทาง  เลยได้มาแบบเต็ม ๆ ประมาณนี้
มัสมั่นแกงแก้วตา                หอมยี่หร่ารสร้อนแรง
ชายใดได้กลืนแกง               แรงอยากให้ใฝ่ฝันหา
ยำใหญ่ใส่สารพัด               วางจานจัดหลายเหลือตรา
รสดีด้วยน้ำปลา                  ญี่ปุ่นล้ำย้ำยวนใจ
เป็น กาพย์เห่เรือ ของ รัชกาลที่ 2 ค่ะ  ไม่แน่ใจว่า อาจารย์ให้ท่องจำชั้นประถมหรือมัธยม

ได้อันนึงแล้ว ทีนี้ก็พยายามนึกถึง โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน บทอื่น ๆ ที่จำได้บ้างไม่ได้บ้าง
มีอยู่หลายบทหลายกลอนเชียวล่ะค่ะ
ความที่มะอึกไม่อยากสนุกคนเดียวไงคะ  ( ที่จริง ไม่อยาก สว.คนเดียวมากกว่า คริ คริ )
เลยอยากชวนเพื่อนไปรำลึกถึงสมัย ขาสั้น คอซอง  
ใครนึกถึงกลอนบทไหน ช่วยกันคนละไม้ละมือมาแจกแจงแบ่งปันกันค่ะ

ขออนุญาตแท็กหลายห้องนะคะ
ห้องสมุด : มีทั้งบทกวี และ นำมาจากหนังสือเรียนด้วยไงคะ
สยามสแควร์ : ที่นี่มีเพื่อน ๆ น้อง ๆ วัยเรียน โดยเฉพาะมหาลัย
สีลม : นักเรียน นักศึกษาในวันนั้น วันนี้ส่วนใหญ่ คงอยู่ในช่วงวัยทำงานแล้ว